บทที่ 3 หัวจะปวด(อดีต)

1815 Words

ก่อนเปิดเทอมปีหนึ่ง เทอมหนึ่ง “อ้าว! จะหมดขวดแล้วเหรอเร็วจัง” นี่ฉันดื่มไปมากขนาดนี้เลยเหรอ จะหมดขวดแล้ว ไวน์ก็อร่อยดีนะ ไม่เห็นจะเมาอย่างเขาว่ากันเลย “โหใหญ่จัง คนไทยจะมีไหมเนี่ย” อีกอย่างที่อยากอยู่คนเดียวก็คือนี่แหละ จะได้ศึกษาข้อมูลไว้เตรียมพร้อมกับครั้งแรก แค่คิดก็ตื่นเต้นแล้ว แล้วดูในจอนั่นสิ อือหือ ใหญ่ ยาว ใช่เลย “อยากลองสักครั้ง” ใครจะไม่อยากลองจริงไหม ตอนนี้ฉันสิบเก้าแล้ว อีกไม่กี่เดือนก็ยี่สิบแล้ว มีครั้งแรกได้แล้วแหละ เสียงหวานในหน้าจอไอแพดกำลังครางกระเส่า เลือดลมในกายฉันก็พากันวิ่งวุ่นไปทั่ว เมื่อเห็นผู้หญิงกำลังร้องคราง และเห็นไอ้นั่นของผู้ชายรูดเข้ารูดออกในร่องของเธอ ฉันหุบขาจ้องมองภาพนั้นด้วยใจแสนระทึก ตื่นเต้นกับอารมณ์ของการดูหนังโป๊ครั้งแรกของตัวเอง “โอ๊ะ!” ฉันร้องเพราะความตกใจ เพราะผู้ชายถอดแก่นกายยาวเยียดออก จากนั้นเขาก็ก้มลงเลียตรงส่วนนั้นของสาวเจ้า เขาแบะอ้าดอกไม้งามของเธอเห็นชัดยิ่งกว่า 4K จากนั้นปลายลิ้นร้อนก็เข้าสัมผัสกับส่วนปลายติ่งสีแดง “เสียวขนาดนั้นเลยเหรอ” ฉันถามด้วยแปลกใจ แค่ติ่งแค่นั้น ทำไมต้องร้องขนาดนั้น ว่าแล้วฉันก็ส่งมือข้างหนึ่งลองสัมผัสกับส่วนนั้น “อื้อ เสียวจริง” ฉันต้องรีบดึงมือออก มันเสียวจริง ๆ ไม่อยากเชื่อว่าแค่สัมผัสตรงนั้นแล้วจะสร้างอารมณ์หวามได้ นี่แค่นิ้วของเธอเองไม่อยากจะคิดถ้าเป็นลิ้นของผู้ชายหล่อ จะเสียวขนาดไหน ฉันรีบปิดหน้าจอไอแพด ขืนดูมากกว่านี้มีหวังไปไกลกว่าที่คิด ไม่อยากทำอะไรกับตัวเองอยากให้ครั้งแรก ตื่นเต้น กับผู้ชายจริง ๆ มากกว่า ว่าแล้วฉันรีบลุก “ขึ้นดีกว่า” ว่าแล้วฉันก็เปิดน้ำในอ่างทิ้ง ล้างตัวให้สะอาด ใส่ชุดนอนแสนวาบหวิว อย่างเซ็กซี่ แก้มทั้งสองข้างร้อนวูบวาบ “เมาเปล่าเนี่ย ขี้เกียจเป่าผมจัง นอนทั้งแบบนี้ได้ไหมนะ” มองดูผมตัวเองในกระจกแล้วไม่ไหว สุดท้ายก็ต้องเป่าผม เป่าไปด้วยง่วงไปด้วย โอ๊ย! ทำไมมันง่วงขนาดนี้ตาจะปิดแล้ว @ เช้าวันถัดมา “อื้อ เช้าแล้วเหรอ ไม่อยากตื่นเลย” ฉันตื่นขึ้นมาในอาการเมาค้าง ทั้งยังไม่อยากตื่นเลย เพราะเมื่อคืนเป็นฝันที่ดีมาก เกิดมาไม่เคยฝันได้ฟินขนาดนี้ คิดแล้วก็เขินจนตัวจะแตก เพราะหนุ่มหล่อที่หลุดออกมาจากในหนังโป๊คนนั้น อือฮือ ฉันหลับตาพริ้มอีกครั้ง นึกถึงความฝันตอนนั้น เขาทั้งใหญ่ ทั้งยาวทำฉันจุกไปถึงไหนต่อไหน “อยากฟันอีกจัง เฮ้ย! อยากฝันอีกจัง” “อื้ม!” เดี๋ยวนะ เสียงใครฉันลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยหัวใจเต้นแรง นี่ฉันโดนผีอำแต่เช้าเลยเหรอ ไม่ ใช่ไหม ไม่นะ ผีไม่ควรมาอยู่คอนโดระดับไฮเอนแบบนี้นะ “ตื่นแล้วเหรอ เจ็บไหม” เดี๋ยวนะ...ฉันรีบลืมตาแล้วลุกขึ้นนั่ง “เอ๊ย! พี่เป็นใคร มาอยู่นี่ได้ไง” เดี๋ยวนะ ฉันควรเรียกผู้ชายที่นอนเปลือยบนที่นอนห้องฉันว่าพี่ไหม “พี่ต้องถามหนูไหมว่ามาอยู่บนเตียงพี่แล้วปล้ำพี่ได้ยังไง” “เดี๋ยวนะ ใครปล้ำใคร จะบ้าเหรอ หนูจะไปปล้ำพี่ได้ยังไง” เขาต้องบ้าแน่ ๆ มาว่าผู้หญิงสาวสวยอย่างฉันไปปล้ำเขา “จริง ๆ เมื่อคืนหนู กดพี่ลงบนที่นอน จากนั้นก็เอาน้องของหนูมาปล้ำปากพี่ แล้วก็บอกว่า ‘พี่ขาเลียให้หน่อย’” “เอ๊ย! พี่อย่ามั่วนะ พี่ปล้ำหนู ใครจะเชื่อว่าผู้หญิงปล้ำผู้ชาย ถ้าพี่พูดแบบนี้คอยดูนะหนูจะให้ตำรวจลากพี่เข้าตะราง พี่เข้ามาปล้ำหนูถึงในห้อง” เอาสิ คนอย่างอีแพรพลอย ยอมอะไรก็ยอมได้ แต่ไม่ยอมรับเรื่องปล้ำผู้ชายโว้ย ถึงจะอยากลองแค่ไหน ก็ไม่มีทางปล้ำผู้ชาย “จะจับพี่ข้อหาอะไร” อีพี่หน้าหล่อคนนี้ หน้าเขาทำให้ฉันใจสั่นแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ใจสั่นก็คือก้อนขนมปังแปดลูกนั่น แล้วไอ้ที่ผงกหัวใต้ผ้าห่มนั่นอีก โอ๊ย! ใจเย็น ตั้งสติ อีแพรพลอย สติ สติ “ข้อหาบุกรุก ข่มขืน” เป็นไงหน้าแดงเลยกลัวจะโดนจับละสิ โธ่ คิดว่าจะแน่ คนอย่างคุณหนูแพรพลอยบอกไว้เลย ไม่โง่นะคะ “งั้นหนูคงต้องจับตัวเอง” “หะ อะไรนะ” “หนูคงต้องจับตัวเองแล้วล่ะครับ เพราะนี่คือห้องพี่ และหนูข่มขืนพี่ ไม่ใช่พี่ข่มขืนหนู” เดี๋ยวนะ อีพี่คนนี้นอกจากหน้าจะหล่อ แล้วยังจะหน้าด้าน ขี้ตู่หาว่าเป็นห้องตัวเองอีก “โกหก! หน้าด้าน!!!” ฉันแหวออกมาอย่างสุดกลั้น ทันใดนั้นเสียงพนักงานฝ่ายต้อนรับก็ดังขึ้น “คุณอรรถพร มีอะไรให้ช่วยไหมคะ” “คุณช่วยยืนยันว่าห้อง 452 เจ้าของห้องชื่ออะไร และสะกดอย่างไรให้หน่อยครับ” (“อ๋อได้ค่ะ อรรถพร ออ อ่าง รอ หัน ถอ ถุง พอ พาน รอ เรือ ค่ะ”) แน่นอนว่าระหว่างที่ฟังหน้าฉันซีดแล้วซีดอีก มือที่จับชุดนอนปิดหน้าอกแทบจะไม่มีแรง ชื่อจริงของนางสาวอัฐพร เล่นเจ้าของชื่อแล้วไง “ขอบคุณมากนะครับ” เขาวางสายพร้อมทั้งยิ้มที่มุมปาก จากนั้นเขาก็กดโทรศัพท์มือถือสักพักก่อนที่เสียงหนึ่งจะดังขึ้นมา พร้อมทั้งภาพเลือนรางในสมองฉันกำลังชัดเจนขึ้น “น้องใจเย็น ๆ” ใช่นั่นคือเสียงผู้ชายตรงหน้าฉัน และเสียงของเตียงยวบยาบ “นอนเฉย ๆ อย่าดิ้น แลบลิ้นออกมายาว ๆ เลียให้หน่อย อื้อ อ้า” และนี่ก็เป็นเสียงของฉันจริง ๆ “ปิดเลยนะ เอามานี่เลย ลบออกไปเลยนะอีพี่โรคจิต” ฉันพยายามแย่งโทรศัพท์บ้านั่นเพื่อมาลบคลิป “หยุดเลยยายเตี้ย” เขาตวาดเสียงสูง เดี๋ยวนะ ‘ยายเตี้ย’ อย่างนั้นเหรอ “ใครเตี้ย หนูสูงร้อยหกสิบสาม เกินมาตรฐานหญิงไทยไปตั้งเยอะ” ใคร ๆ ก็ชมว่าฉันสูงแล้วอีพี่นี่มาบอกฉันเตี้ย “ก็เตี้ยกว่าพี่” นั่น ๆ นอกจะหลอกด่า ยังจะมาขิง มาข่าเรื่องความสูง มันใช่ที่ผู้ชายต้องมาชนะผู้หญิงเรื่องความสูงเหรอ “นี่ลุง มันใช่เรื่องที่ต้องมาอวดกับผู้หญิงไหม” “เดี๋ยว ๆ ยายเตี้ยเรียกใครลุง” “ก็อยู่กันสองคนจะเรียกใคร” พอเห็นหน้าเขาโมโห ฉันก็นึกชอบใจเป็นไงละ มาเล่นกับใคร รู้จักน้องแพรพลอยคนสวย ปากไม่หวานน้อยไป ถ้าหน้าไม่สวย พ่อไม่รวย ไม่รอดตีนมาถึงตอนนี้หรอก “แต่ลุงคนนี้แหละ ทำเธอร้องครางทั้งคืน” อีลุงนี่นอกจากแก่แล้วยังไม่ยอมเด็กอีก “คนเมาหรอกย่ะ” ว่าแล้วฉันก็หันไปหาชุดนอน หันไปหันมาก็ยังไม่เห็น “กฎหมายเขาไม่ละเว้นหรอกถึงจะเมาก็เถอะ” นั่นไง อีลุงหน้าหล่อ จะมาไม้ไหนอีก ไม่ใช่จะมาเรียกร้องค่าเสียหายนะ “นี่ ถ้าจะมาเรียกเงิน ไม่มีให้หรอกนะ” เรื่องอะไรจะยอมบอกว่ารวยเชอะ “ดูจากเนื้อตัว ผิวพรรณก็น่าจะรวย” “ลุงหยุดเลยนะ ถ้าจะเอาคลิปมาขู่ บอกเลยว่าไม่กลัว” แค่คลิปเสียงใครจะกลัว คนชื่อแพรบนโลกนี้มีตั้งกี่คน “ยายเตี้ย หยุดเรียกลุงได้แล้ว ฉันเพิ่งจะอายุยี่สิบหก ไม่มีทางเป็นลุงเธอได้ ถ้าไม่อยากเรียกชื่อ เรียกผัวก็ได้นะ พี่ไม่ติด” อะไรนะ ผัว! อย่างนั้นเหรอ ไม่มีทาง คนอย่างอีแพรพลอย รู้ว่าเมื่อคืนมันฟิน แต่มันก็แค่วันไนต์ไหม เรื่องอะไรจะหาบ่วงมาผูกคอ “ไม่มีทาง นอนกันคืนเดียว ไม่มีทางเป็นผัวหรอก อีกอย่างผู้ชายผมยาวอย่างลุงไม่ใช่สเปกหนู” ผมยาว ๆ เซอร์ ๆ ไม่ใช่แนวที่ฉันชอบ อย่างฉันต้องหนุ่มตี๋อินเตอร์ “แล้วอย่ามาร้องไห้เสียดายทีหลังล่ะ” เสียดายอะไร เมื่อคืนก็ต่างคนต่างได้ไหม เขาได้ฉัน ฉันก็ได้เขา ฟิน ๆ จุก ๆ จบ ๆ แค่นั้น ถึงแม้ตอนนั้นฉันจะเมาก็เถอะ “ชุดนอนหนูล่ะ ไหน ๆ ลุกหน่อย เอ๊ย! ลุกทำไม” “อ้าว! ก็เธอบอกให้ลุก” “ลุกก็หาอะไรปิดไว้หน่อย ไม่ใช่ให้มาชี้หน้าแบบนี้ แล้วไม่รู้จักอายบ้างหรือไง” ก็เจ้านั่นของเขาชี้หน้าฉันจนจะทิ่มหน้าอยู่แล้ว คนอะไรไม่รู้จักอายอะไรบ้าง ก็เข้าใจว่าหุ่นดี แต่มันใช่ไหมจะมายืนแก้ผ้าต่อหน้าผู้หญิงสาวสวยแบบไม่อายแบบนี้ “ปิดทำไม เมื่อคืนเธอยิ่งกว่าเห็นมันอีก” “บ้า” ฉันค้อนไปหนึ่งรอบ มันใช่เรื่องที่มาพูดเล่นไหม ยังไม่ทันจะพูดอะไรต่อ เสียงจากมือถือเขาก็ดังขึ้น (“ขออมหน่อย อยากรู้มันเป็นยังไงนะคะ ขอแพรอมหน่อยนะ”) “นี่บันทึกไว้กี่คลิปเนี่ย” ฉันแหวออกมาอย่างเหลืออด “ไม่บอก” คนหน้าด้าน คนผีทะเล จะหาหน้าอะไรมาด่าอีลุงนี่ดีเนี่ย “ลบไปเถอะ เดี๋ยวคลิปหลุดทำไง” ฉันบ่นพลางมองหน้าสบตาเขา แต่ก็ต้องหลบสายตาไปทางอื่นเพราะคนยืนเล่นมือถืออยู่ไม่ยอมใส่อะไรสักอย่าง ยืนตรงเคารพธงชาติรึไง ฉันเลิกสนใจคนที่ยืนโชว์ จากนั้นก็มองหาชุดนอน หยิบชุดนอนมาใส่ให้เรียบร้อย ฉันต้องลงไปข้างล่างเพื่อเอาคีย์การ์ดห้องของตนเอง มันน่าโมโหไหม พนักงานทำงานอะไรไม่ได้เรื่องให้คีย์การ์ดมาผิดได้ยังไง แล้วดูผลลัพธ์ที่ตามมาสิ ใครจะรับผิดชอบ ความฟินของฉัน เอ๊ย! ความสาวของฉัน “หิว” “บ้า! อีลุงลามก” “นี่หนู พี่หมายถึงหิวข้าวครับ หิวข้าว ใครจะไปหิวอย่างว่า เมื่อคืนหนูทั้งป้อน ทั้งบังคับพี่กินจนอิ่มจะแย่” ฉันควรจะหาคำด่าไหนมาด่าอีลุงนี่ดี คนหน้าด้าน คนลามก แล้วดูนั่น ใส่แค่บ็อกเซอร์แล้วก็เดินออกไปจากห้องอีก

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more