ตอนที่ 2 ทำความรู้จักคุณรูมเมต

2785 Words

ตอนที่ 2 ทำความรู้จักคุณรูมเมต หลังจากตรวจห้องเสร็จไป มุ่ยนั่งหน้าคอมฯ แล้วตั้งหน้าตั้งตาพิมพ์ฟิกของตนต่อ วันนี้ตั้งใจแล้วว่าจะแต่งแบบ NC หลาย P วันนี้ตั้งใจจะมอบสามีให้ตุลเยอะ ๆ แต่การพิมพ์ของเขาไม่ราบรื่นเท่าไร เพราะวันนี้เขาไม่ได้อยู่ในห้องคนเดียวเช่นทุกวัน มุ่ยหันไปมองด้านหลัง ตุลกำลังนั่งอยู่บนเตียงแล้วมองมาที่เขา ในความจริงเขาคิดว่าตุลจะรีบออกไปหอนอกทันทีที่ตรวจห้องเสร็จเสียอีก เมื่อมีตัวละครหลักมานั่งในห้องแบบนี้ เอ็นซีเลือดสาดที่กำลังจะแต่งจึงเหมือนจะแต่งไม่ค่อยออกเท่าไร “เอ่อ ตุลไม่ไปนอนข้างนอกแล้วเหรอ” “ไม่ล่ะ กูว่าจะกลับมาอยู่ห้องละ” ร่างสูงตอบด้วยท่าทีชิล ๆ แต่คำตอบของตุลทำเอามุ่ยหน้าเหวอเล็กน้อย ก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วหันไปสนใจหน้าจอ ในใจตอนนี้อยากจะกระโดดเย่ ๆ แล้ววิ่งไปรอบห้องเสียจริง แบบนี้เขาจะได้ตักตวงโมเมนต์ความน่ารักของตุลไปแต่งฟิกได้เต็มที่เลยละสิ “เดี๋ยวกูกลับไปเก็บของ อย่าเพิ่งนอนด้วย” มุ่ยพยักหน้ารัว ๆ แล้วทำตัวเนียน ๆ ทันทีที่ตุลออกจากห้องไป คนตัวเล็กวิ่งไปกอดหมอนแล้วร้องอัดหมอนด้วยความสุข ต่อไปนี้เขาสัญญาว่าจะตั้งใจแต่งฟิกมากขึ้นสิบเท่า แกร๊ก เวลาผ่านไปเกือบชั่วโมง ตุลกลับมาในห้องใหม่พร้อมข้าวของของเจ้าตัว อีกทั้งยังมีเพื่อนอีกสามคนช่วยถือของมา ซึ่งเขาก็จำหน้าทั้งสามคนได้ เพราะเคยเห็นในไอจีสตอรีของตุลอยู่บ่อย ๆ เรียกได้ว่าตุลนี่คบเพื่อนได้ใกล้เคียงกับตัวเองจริง ๆ เพราะเพื่อนตุลหล่อทุกคนเลย “ให้เราช่วยไหม” “ไม่ต้อง ตัวเท่าหมอนข้าง อยู่เฉย ๆ ไปเถอะ” คนที่ตั้งใจจะเข้าไปช่วยตุลยกของยืนนิ่งทันที อันที่จริงเขาไม่ได้ตัวเล็กขนาดนั้น ตุลตัวโตเองหรือเปล่า “หืม ของดีจริงด้วยว่ะ” ระหว่างที่ยกของอยู่ เพื่อนคนหนึ่งของตุลพูดขึ้น มุ่ยหันไปมองว่าหมายถึงอะไร แต่เขาไม่เจออะไรที่ใกล้เคียงคำว่าของดี เจอเพียงใบหน้าทะเล้นของเจ้าตัว “กวนตีน ขนเสร็จแล้วก็รีบกลับไปดิ” ตุลไล่เพื่อน ๆ ที่อยู่หน้าห้อง แต่ละคนมีท่าทีเสียดาย แต่ยอมกลับออกไปแต่โดยดี เหลือเพียงเจ้าของห้องทั้งสองคน “งั้นถ้าไม่ให้ช่วยขน ให้เราช่วยจัดของไหม” คนตัวเล็กว่าเสียงใส ตุลชักสีหน้าให้ความสดใสเกินเบอร์ของอีกคน ไม่รู้จะอารมณ์ดีอะไรขนาดนั้น ยิ้มได้ตลอดเวลา แล้วยังยิ้มแล้วน่ารักมากด้วยสิ “อืม” ตุลบอกปัด ๆ ก่อนจะเปิดกระเป๋าแล้วนำของใช้ของตนออกมา เพื่อนร่วมห้องผู้อยู่มาก่อนเกือบอาทิตย์ทำหน้าที่เจ้าบ้านที่ดีในการช่วยตุลจัดของจนเสร็จ จริง ๆ แล้วมันค่อนข้างผิดกับที่มุ่ยคิดไว้ตรงที่ข้าวของของตุลไม่ได้เยอะแบบเขาเลยสักนิด อีกทั้งตุลยังไม่ค่อยมีพวกครีมบำรุงอะไรเยอะเท่าไร เห็นแบบนี้แล้วอดชื่นชมไม่ได้ แสดงว่าความหน้าใสเนียนวิงก์ของตุลคือพระเจ้าสรรค์สร้างมาสินะ สุดยอดจริง ๆ “เสร็จแล้วก็ลงไป จะขยับเตียง” ตุลไล่เพื่อนร่วมห้องตัวน้อยที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงของเขา เพราะมุ่ยเพิ่งช่วยเขาพับผ้าเสร็จ เมื่อได้ยินดังนั้นมุ่ยจึงวิ่งดุ๊กดิ๊กมายืนที่พื้นข้างเตียง “จะขยับไปไหนเหรอ” “นอกห้องมั้ง” “อ่า” “จะขยับไปติดเตียงมึง” “หืม?” “กูติดหมอนข้าง ต้องนอนกอดหมอนข้าง” มุ่ยขมวดคิ้วเล็กน้อยกับสิ่งที่ยิน ติดหมอนข้างแล้วมันเกี่ยวอะไรกับการที่ต้องเอาเตียงไปชิดเตียงเขานะ นี่อาจจะเป็นวิถีนายเอก ที่ตัวประกอบมึน ๆ อย่างเขาไม่มีทางเข้าใจ “งั้นเดี๋ยวเราช่วย” “เป็นหมอนข้างก็อยู่นิ่ง ๆ แรงแค่นี้คิดว่าเตียงมันจะขยับเหรอ” มุ่ยกอดอกแล้วทำหน้ามุ่ยทันทีที่ได้ยิน ตุลหาว่าเขาตัวเท่าหมอนข้างเป็นรอบที่สองของวันแล้วนะ อะไรกันนี่ ใครจะไปตัวสูงแบบตุลล่ะ ตุลจะรู้ไหมว่าเขาหาพระเอกให้ตุลยากมากเลยนะเพราะส่วนสูงของตุล “ไม่รู้เลยนะว่ากำลังด่าในใจ” ตุลว่าแล้วแอบยิ้มมุมปากนิด ๆ ให้ใบหน้างอแงของมุ่ย ก่อนจะออกแรงดันเตียงของตนเองไปชิดกับเตียงของเพื่อนตัวเล็ก “แบบนี้ไม่ชิดไปใช่ไหม คือเราค่อนข้างนอนดิ้นนะตุล” “เออ แบบนี้ล่ะ” จากนั้นตุลจึงวุ่นวายกับการใส่ปลอกหมอน ผ้าปูเตียง และจัดที่นอนให้เข้าที่เข้าทาง ทางด้านคนตัวเล็กที่ยืนมองอยู่ด้านหลังแอบทำหน้าดีใจสุด ๆ ก็แหงละ ได้นอนเตียงติดกับตุลแบบนี้ แสดงว่าเขากำลังจะได้เห็นเวลาตุลนอนใกล้ ๆ ละสิ อ่า เวลาตุลนอนจะเป็นแนวน่ารัก ๆ หรือเซ็กซี่เอ็กซ์แตกเลยนะ อยากให้ถึงเวลานั้นแล้วสิ “แล้วนี่อาบน้ำยัง” ขณะที่คนน่ารักกำลังเพ้อ ๆ ถึงความเซ็กซี่ของตุลตอนนอนเจ้าตัวก็ถามขึ้นมา มุ่ยต้องรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติกันตุลสงสัยก่อนว่าเขาเป็นอะไร “ยังเลย” “งั้นไปอาบกัน” “หา?” “หาอะไร ไปอาบกัน” “หมายถึง เรากับตุล เอ่อ” “เออดิ อายอะไร ผู้ชายด้วยกัน” มุ่ยกะพริบตาปริบ ๆ ให้คำพูดของเพื่อนร่วมห้อง ตื่นเต้นจนปิดไม่มิด นี่เขากำลังจะได้อาบน้ำกับคุณนายเอกในฝันหรือนี่ ถ้าเป็นจริง นิยายของเขาจะต้องบรรยายหุ่นตุลออกมาได้ปังกว่าเดิมแน่ “อย่ามัวแต่ทำหน้าแบ๊วน่า ไปเร็ว” ตุลไม่รอให้อีกคนได้ทำหน้าตาแบ๊ว ๆ ล่อตนนานกว่านี้ รีบจูงมือเล็ก ๆ นั้นเข้าห้องน้ำไปทันที “เสียดายไม่มีอ่างว่ะ อดแช่น้ำด้วยกันเลย” พอตุลพูดคำว่าแช่น้ำในอ่าง มุ่ยคิดอะไรไม่ออกนอกจากคำว่าเอ็นซี เอ็นซี แล้วก็เอ็นซีลอยเต็มหัวไปหมด ก็แหม นี่มันสถานที่แห่งการเขียนฉากร่วมรักยอดนิยมเลยนี่นา มุ่ยยังเคยเขียนให้ตุลออนท็อปในอ่างอาบน้ำให้คุณอาอยู่เลย “แก้ผ้าดิ จะอาบเปล่าน้ำ” “อ่าใช่ ต้องแก้ผ้านี่นา ตุลแก้เลยสิแก้เลย” ร่างเล็กว่าอย่างตื่นเต้น พอมุ่ยพูดยุ ตุลจัดให้ตามคำขอ ร่างสูงกำยำถอดเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ออกทีละชิ้น ไม่นานท่อนบนของตุลก็เปลือยเปล่าต่อสายตาของมุ่ยเป็นครั้งที่สอง เห็นกี่ครั้งมันก็ไม่ชิน หุ่นตุลดีมาก ๆ ดีจนน่าตกใจ ไม่รู้ว่าคนตรงหน้าไปออกกำลังกายที่ไหน มีใครเทรนหรือเปล่า ทำไมหุ่นถึงสุดแสนจะเพอร์เฟกต์ได้ขนาดนี้ แต่จริง ๆ หุ่นตุลมีปัญหาในการเขียนนิยายของเขาไม่น้อย บางครั้งที่บรรยายเหมือนจริง คนอ่านชอบมาบอกว่าแมนไป หึ้ย ออกจะน่ารักขนาดนี้แมนอะไรกันนะ “ถอดดิ” ตุลว่าพลางเริ่มถอดกางเกงต่อ เผยให้เห็นท่อนขาแกร่งกับตรงกลางกายที่มันกำลังตึงแน่น แม้จะมีกางเกงในแต่มองเห็นท่อนลำด้านในอย่างชัดเจน บางทีมุ่ยว่ามุ่ยต้องลองยุให้เหล่าแฟนคลับคนอื่น ๆ ซื้อกางเกงในตัวใหญ่กว่านี้ให้ตุลบ้างแล้วล่ะ “ชักช้าว่ะ กูถอดเอง” “อ๊ะ เดี๋ยวสิตุล เรา...” ตุลไม่รอช้า พุ่งตัวเข้าหาร่างเล็กที่มัวแต่ยืนอึ้งอยู่ ไม่ต้องออกแรงเยอะร่างกายของมุ่ยก็สู้เขาไม่ไหวแล้ว มุ่ยแรงน้อยจนเขาเกิดคิดอกุศลว่าถ้าเผลอทำอะไรขึ้นมาจริง ๆ มุ่ยคงสู้แรงไม่ไหว เสร็จเขาได้ง่ายแน่ “อยู่นิ่ง ๆ น่า จะถอดปลอกหมอนให้นี่” “ไม่ใช่หมอนข้างสักหน่อย” ว่าออกไปพร้อมใบหน้าแดงก่ำ มุ่ยอายที่สุดท้ายก็ต้องแก้ผ้าต่อหน้าคนที่เป็นแฟนคลับจนหมด ตุลมองสำรวจร่างกายมุ่ยอีกครั้งให้แน่ใจว่าที่เห็นไปเมื่อตอนเย็นมันไม่ใช่แค่ฝัน แล้วภาพทั้งหมดยิ่งตอกย้ำว่าไม่ใช่แค่ฝันจริง ๆ คุณรูมเมตเขาช่างตัวเล็ก บอบบาง หน้าตาก็โคตรน่าล่อลวงเลยเถอะ “ไม่ถอดกางเกงในได้ไหม” “ใครเขาใส่กางเกงในอาบน้ำวะ” “แต่ว่า เพิ่งรู้จักกัน มาแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันแบบนี้มันแปลก ๆ แฮะ” “อย่าเรื่องมากน่า ทำอย่างกับไม่เคยเห็น กูมีรูปด้วยจะดูย้ำความจำอีกครั้งไหม” มุ่ยบึนปากฉับพลันที่ตุลพูดจบ ก่อนจะยอมถอดกางเกงในออกตามที่ตุลบอก ตุลเองก็ถอดกางเกงในของตนเองบ้างเช่นกัน ทันทีที่ทั้งสองถอดกางเกงออกหมด ความเงียบเคลื่อนเข้าปกคลุมทั่วทั้งบริเวณ ไม่มีใครพูดอะไร ต่างฝ่ายต่างจ้องมองร่างของอีกคนไม่วางตา จนมุ่ยที่เป็นฝ่ายได้สติก่อนจึงเอื้อมมือไปเปิดฝักบัว ซู่ “เชี่ย อะไรวะนี่” น้ำจากฝักบัวกระจายเต็มหน้าคนตัวสูง มุ่ยสะดุ้งรีบปิดน้ำ เมื่อกี้เขาคงจะรีบเกินไปเลยลืมดูว่าฝักบัวกำลังจ่อหน้าตุลอยู่ ตุลชักสีหน้าให้กับความเบ๊อะบ๊ะของอีกฝ่าย กำลังทำอารมณ์โรแมนติก มองกันหวานเยิ้มแท้ ๆ มุ่ยจัดการพังบรรยากาศทุกอย่างลงต่อหน้าต่อตา “เหอะ เดี๋ยวเราเปิดแก้ตัวใหม่เนอะ” มุ่ยปรับหันฝักบัวออกจากหน้าตุลแล้วเปิดน้ำเบา ๆ คนที่อยากจะไถ่โทษพยายามทำดีด้วยการช่วยลูบน้ำที่ไหลไปตามลำตัวของตุล ตุลชะงักไปเล็กน้อยในการกระทำของคนตัวเล็ก แต่มุ่ยยังคงไม่รู้เรื่องรู้ราว เงยหน้าขึ้นมองหน้าตุลพร้อมเผยรอยยิ้มจริงใจ “ยั่วปะ” มุ่ยตกใจเล็กน้อยกับคำถามของตุล ก่อนจะประมวลผลในหัว ตุลถามว่ายั่วไหม ตุลอาจจะหมายถึงหุ่นตุลยั่วหรือเปล่า คิดได้ดังนั้น มุ่ยจึงกวาดสายตามองร่างของตุลแล้วกัดปากเบา ๆ “ยั่วสิ” ถ้าหนุ่ม ๆ เห็นต้องชอบแน่ ๆ ตุลเซ็กซี่ขนาดนี้ “แม่ง” “เหวอ” ร่างเล็ก ๆ ถูกอุ้มขึ้นมาวางบนเอวของตุล สองแขนรีบคล้องคอเพราะกลัวตก มุ่ยตกใจไม่น้อยในการกระทำของตุล แค่ชมแค่นี้ ดีใจถึงกับจะอุ้มเขาอาบน้ำเลยหรือไงนะ เพียะ มือหนาฟาดก้นนุ่มนิ่มของคนที่เพิ่งสารภาพออกมาตรง ๆ ว่ายั่วเขาอยู่ เริ่มสับสนว่าคนตรงหน้าที่หน้าตาดูใสซื่อนี่ใสจริงหรือใสปลอม แต่ถึงขั้นสารภาพออกมาว่ายั่วเขาแบบนี้ไม่น่าจะใสจริงแล้วล่ะ “ตุลตีก้นเราทำไมอ่า” ยัง ยังจะมาทำหน้าแบ๊วใส่ “ไม่รู้จักประมาณตัวเอง ตัวแค่นี้ โดนเข้าไปทะลุท้องขึ้นมาไม่กลัวรึไงฮะ” ตุลว่าเสียงดุ นึกอยากสั่งสอนคนที่ตัวเล็กเท่าหมอนข้าง ตัวสูงเท่าอกเขาแต่ไม่รู้จักประมาณตัว ยั่วไม่ดูเวล่ำเวลา ถ้าเขาหน้ามืดทำขึ้นมามุ่ยได้ร้องไห้แน่ ๆ “หา?” “อยู่เฉย ๆ อย่าซน” เอ็ดคนตัวเล็กไปหนึ่งทีจนคนโดนเอ็ดงงเป็นรอบที่ร้อย แต่ยอมอยู่นิ่ง ๆ ตามที่ตุลบอก ตุลจัดคนตัวเล็กในอ้อมกอดให้อยู่ในท่าที่ถนัด มือหนาประคองก้นแล้วเริ่มลูบสบู่บนแผ่นหลังบอบบาง ท่าทางของเขาตอนนี้เหมือนอาบน้ำให้ลูกไม่มีผิด ทางด้านมุ่ยที่มีคนช่วยอาบน้ำให้จึงยิ้มพอใจ ใบหน้าน่ารักซบลงบนไหล่ตุลยอมให้ตุลช่วยอาบน้ำให้จนเสร็จ ฟู่ หลังอาบน้ำเสร็จทั้งสองนั่งเป่าผมบนเตียง มุ่ยมองใบหน้าของคนที่น่ารักที่สุดในโลกสำหรับเขา ตอนนี้ตุลกำลังตั้งอกตั้งใจเป่าผมให้เขา นับว่าเป็นเรื่องน่าประทับใจมาก ๆ ที่รู้จักกันเพียงวันแรกตุลก็แสดงความน่ารักออกมาขนาดนี้ มุ่ยคิดว่าการที่ตุลชวนเพื่อนใหม่อย่างเขาอาบน้ำด้วยกันคงเพื่ออยากให้ผ่อนคลาย ไม่รู้สึกเกร็งที่ต้องอยู่กับดารา แล้วจะได้สนิทกันเร็ว ๆ ส่วนที่ตุลช่วยถูสบู่แล้วยังเป่าผมให้คงเป็นเพราะนิสัยชอบดูแลคนของตุล นี่มันคุณสมบัติของเคะตัวอย่างชัด ๆ โอเคเขาได้ไอเดียแล้ว เขาจะต้องเขียนตุลให้เป็นคนที่ดูเปรี้ยว ๆ พาหนุ่มมาออนท็อปที่ห้อง แต่ก็น่ารัก ชอบดูแล แล้วเป็นคุณภรรยาที่ดีด้วย “ทำความรู้จักกันหน่อยดีไหม” “เห?” “อยู่ปีหนึ่งเหมือนกันใช่ปะ คณะอะไร” “ศึกษา เอกปฐมวัย” “เดินกับเด็กอนุบาลผู้ปกครองจะแยกออกเหรอวะว่าใครครูใครเด็ก” “ตุล!!” กอดอกทำหน้าเหมือนไม่พอใจ แต่มองดูแล้วไม่ต่างจากลูกแมวที่กำลังขู่ฟ่อ ๆ อยู่เท่าไร “ไม่ถามบ้างเหรอว่ากูเรียนอะไร” “ประวัติคนดังแบบตุลไม่ต้องถามใคร ๆ เขาก็รู้” กอดอกพูดอย่างภูมิใจ ตุลเห็นแล้วอดจะรู้สึกหมั่นไส้ไม่ได้ มองดูอย่างไรก็เหมือนเด็กจริง ๆ นะรูมเมตคนนี้ “แล้วปกติไปเรียนยังไง คณะอยู่โคตรไกล” “ยังไม่เปิดเทอมเลยอ่า” “กูหมายถึงตอนเปิดแล้วมึงจะไปยังไง” มองหน้าคนตัวเล็กเอือม ๆ เริ่มไม่มั่นใจอีกครั้งว่าซื่อหรือกวนเขากันแน่ “อ่อ คิดว่าอาจจะเดินหรือปั่นจักรยาน เดี๋ยวเสาร์นี้แม่จะเอาจักรยานมาให้ ชมวิวเพลิน ๆ เดินไปทางเส้นหลังมอมันลัดไปคณะได้ ไม่ร้อน” “ต่อไปกูไปส่งเอง” “ดุริยางค์กับศึกษาอยู่คนละทางเลยไม่ใช่เหรอ” “กูชอบกินข้าวหน้าประตูสาธิต” “อ่อ เรายังไม่เคยกินเลยแฮะ แต่ในอนาคตต้องไปยืนเวรรับนักเรียน คงจะได้กิน” ตุลพยักหน้าก่อนจะเริ่มถามคำถามโน่นนี่นั่นอีกมากมาย ปกติเขาไม่ได้อยากรู้อยากเห็นเรื่องของคนอื่นสักเท่าไร ออกจะรำคาญเสียด้วยซ้ำ แต่ในฐานะที่มุ่ยเป็นรูมเมตของเขา เขาควรจะทำความรู้จักมุ่ยเอาไว้ ส่วนเหตุผลจะมีมากกว่านั้นไหม ตอนนี้ยังฟันธงกับตัวเองไม่ได้เหมือนกัน “ตุล ยังไม่หมดคำถามอีกเหรอ ผมเราแห้งแล้วนะ” “ข้อสุดท้าย มึงมีแฟนยัง” “ยังเลย โสดมาก คนคุยก็ยังไม่มี” คนถามที่นั่งลุ้นตัวโก่งว่ามุ่ยจะยอมตอบไหมแปลกใจเล็กน้อย ไม่คิดว่ามุ่ยจะยอมตอบง่าย ๆ แบบนี้ ซ้ำยังตอบแบบหมดเปลือกราวมันคือคำถามธรรมดา “ตอบง่ายจังวะ” “ก็ไม่เห็นจะตอบยาวเลยนี่นา ยังไงเราสองคนก็ต้องเป็นเพื่อนกันอยู่แล้วเนอะ ควรรู้ไว้” ตุลหน้าแห้งไปเล็กน้อยกับคำว่าเพื่อนของมุ่ย ก่อนจะถามต่อ “แล้วไม่คิดจะถามอะไรกูคืนรึไง” “เรารู้เรื่องตุลทุกเรื่องอยู่แล้ว หรือถ้าอันไหนไม่รู้ในกูเกิลกับแอ็กออฟฟิเชียลแฟนให้คำตอบเราได้” “อย่าไร้สาระ มันต้องมีบ้างละเรื่องที่กูเกิลตอบมึงไม่ได้” “งั้นถ้าเราถามเรื่องที่กูเกิลตอบไม่ได้ตุลจะตอบเหรอ” “เออ ถามมาดิ กูอนุญาตให้มึงถาม” ร่างเล็กตาวาวกับคำอนุญาตของตุล มุ่ยกัดปากล่างอย่างชั่งใจว่าควรถามออกไปดีหรือไม่ ท่าทางทั้งหมดมันอยู่ในสายตาตุล คนอะไรทำหน้าคิดหนักได้น่ารักจนไม่กล้ามองนาน ต้องเบือนหน้าหนีไปมองทางอื่นเพราะกลัวจะวูบ “เราถามเลยนะ” “เออ” มุ่ยยิ้มกว้างแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ “ตุลเคยใช้ของเล่นไหม”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more