"คุณแม่คะ สองกระปุกนี้เป็นของบ้านเรา แต่กระปุกเล็กฉันแบ่งไว้ต่างหากเผื่อคุณแม่จะแบ่งไปให้คุณลุงกับคุณป้าที่หมู่บ้านซานตงค่ะ" ฉุนหรานลุกมาตักกานาฉ่ายในกระทะบรรจุใส่กระปุกที่เธอเตรียมไว้แต่เช้า วันนี้สามีของเธอจะพาเธอขึ้นเขาอีกครั้งเพื่อไปหาเก็บผักป่าและสมุนไพรมาไว้ ส่วนคนอื่นในบ้านก็ต้องไปเก็บผักกาดขาวกับกะหล่ำซึ่งเหลืออยู่ไม่มากแล้ว "ขอบใจมากนะอาหราน พอดีเลยแม่จะได้เอาหม้ออวยที่ใส่ข้าวฟืนมากลับไปคืนป้าเค้าด้วย ซินอี๋ เธอจะเข้าเมืองกับแม่ไหม? มีอะไรอยากได้รึเปล่า?" แม่โหลวไม่ลืมจะหันไปถามสะใภ้ใหญ่ที่นั่งอยู่ไม่ไกลนัก "ไม่ดีกว่าค่ะคุณแม่ ของที่จำเป็นต้องใช้ฉันซื้อมาครบหมดแล้วค่ะ เดี๋ยวฉันจะขึ้นเขาไปเก็บผักที่เหลือมาไว้ดีกว่าค่ะ" "อาเอินไปครับ อาเอินคิดถึงน้อง" เด็กชายตัวน้อยหมายถึงญาติผู้น้องที่อยู่หมู่บ้านซานตง เวลาที่คนในครอบครัวเข้าเมืองเขามักจะไปรออยู่ที่นั่นกับคุณย่าใหญ่ แถมยังมีอ