Dangerous Love 2 : Chapter 8 NC+

1463 Words

~วันต่อมา 08.30 น.~ Kim-Han Part ผมค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาช้าๆ หลังจากที่รับรู้ได้ถึงแสงของดวงอาทิตย์ที่มันลอดผ่านผ้าม่านเข้ามากระทบกับเปลือกตาของผม ส่วนคนที่นอนเปลือยกายเปล่าอยู่ในอ้อมแขนของผมตอนนี้ก็ยังคงหลับตาพริ้ม!! พอนึกไปถึงการกระทำของตัวเองเมื่อคืนแล้วผมก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที แต่ทำไงได้ในเมื่อณิรินเองที่เป็นคนบังคับให้ผมต้องทำกับเธอแบบนี้ หึ!! "อื้อออออ!!" และในขณะที่ผมกำลังนอนมองใบหน้าสวยหวานของณิรินอยู่นั้น เธอก็ค่อยๆ ขยับร่างกายของเธอ ก่อนที่จะลืมตาขึ้นมาช้าๆ เช่นกัน และ..... "ปล่อยณิได้แล้วค่ะ.....ณิอึดอัด!!" ตื่นมาก็พยศทันทีเลยครับ หึ!! "ปล่อย...เหมือนเมื่อคืนนะเหรอ?" ผมถามร่างบางออกไปพร้อมกับพลิกตัวของเธอให้ขึ้นมานอนบนตัวของผม!! "อ๊ะ....ณิเจ็บนะพี่คิม....ทำบ้าอะไรของพี่!!" "แทนตัวเองว่าหนูณิเหมือนเดิม.....ไม่งั้นน้องได้เดินขาถ่างแน่!!"ผมพูดออกไปพร้อมกับมองหน้าณิรินด้วยสายตาที่ดุดัน ซึ่งน้องเองก็มองหน้าผมเช่นกัน "พี่คิมต้องการอะไร.... พี่ทำแบบนี้กับหนูณิทำไม?" เธอมองหน้าผมอย่างต้องการจะเอาคำตอบ!! "ก็พอใจ!" ผมพูดออกไปแค่นั้นพร้อมกับจ้องหน้าน้องกลับเช่นกัน จะให้ผมบอกว่าที่ผมทำทั้งหมดนี่ก็เพราะว่าผมหึงเธอ ผมหวงเธอ ผมอยากเป็นเจ้าของเธอ แบบนั้นเหรอ? หึ!! "พอใจ....แค่นั้น....เองเหรอคะ?!" เธอทวนคำของผมออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ พร้อมกับมองหน้าผมด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา "ใช่พี่แค่พอใจที่จะทำ......หรือน้องอยากให้พี่พูดมากกว่านั้น....อยากฟังแบบไหนล่ะ?" ผมตอบณิรินกลับไปพร้อมกับมองใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอ!! "ณิไม่อยากฟังอะไรจากปากของพี่คิมทั้งนั้น.....พี่มันคนขี้โกหก...เป็นคนที่เชื่อถืออะไรไม่ได้สักอย่าง....แถมพี่ยัง...!!" เธอมองหน้าผมนิ่งไปสักพักเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอย่าง แต่ก็ไม่ยอมพูด!! "พี่ทำไม?" ผมเลิกคิ้วถามณิรินออกไป! "เปล่าค่ะ....ถ้าพี่พอใจในสิ่งที่พี่ทำแล้ว ทีนี้พี่จะยอมปล่อยณิได้รึยัง....ณิจะกลับคอนโด?!" เธอตอบผมกลับมาแถมยังแทนตัวเองว่าณิเฉยๆ อีกแล้วครับ นี่คือจะพยศให้ได้เลยใช่มั้ย? "เมื่อกี้.....พี่บอกน้องว่าไง?" ผมถามร่างบางที่นอนอยู่บนตัวของผมออกไปเสียงนิ่ง ซึ่งเธอก็เอาแต่เงียบไม่ตอบผม!! "ณิริน!" ผมเรียกชื่อเธอออกไปด้วยอารมณ์ที่หงุดหงิด "ณิจำชื่อตัวเองได้...พะ....อื้อออออ!!" และก่อนที่ณิรินจะพูดจบ ผมก็รั้งต้นคอน้องลงมา ก่อนจะทาบทับริมฝีปากของผมลงไปบนริมฝีปากของเธอ!! จ๊วบบบบบ!!! "อื้อออ....อ่อยอ๊ะ!" (ปล่อยนะ) ปึกปึกปึก!! เธอใช้กำปั้นทุบลงมาบนหน้าอกของผมพร้อมกับพยายามหันหน้าหนีผมไปทางอื่น แต่แรงของเธอเหรอจะสู้แรงของผมได้ ผมรั้งใบหน้าของเธอเอาไว้ไม่ให้สามารถขยับหนีไปไหน ก่อนจะดุนดันลิ้นร้อนของตัวเองเข้าไปในโพรงปากของเธอเพื่อตักตวงความหอมหวานจากข้างใน!! จ๊วบๆๆๆๆ เสียงผมจูบณิรินยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ก่อนที่ผมจะค่อยๆ เลื่อนมือข้างหนึ่งลงไปจับขาทั้งสองข้างของณิรินให้แยกออกจากกัน หลังจากนั้นก็..... สวบ!! "อื้ออออ....อ่อยๆๆๆ ...!!" ณิรินหลุดเสียงครางออกมาหลังจากที่ผมจับท่อนเอ็นของตัวเองให้ตั้งขึ้นแล้วกดสะโพกของณิรินลงมา!! "อืมมมมม!" ผมครางออกมาอย่างพอใจ เมื่อถูกร่องคับแน่นของณิรินตอดลูกชายผมจนมันแทบจะขาดอากาศหายใจ ว่าแต่ทำไมถึงได้รู้สึกเสียวหัวขนาดนี้วะ นี่ขนาดเมื่อคืนผมก็ถูกร่องของณิรินตอดไปตั้งหลายทีแล้วนะ!! ผมค่อยๆ สวนสะโพกขึ้นไปใส่ร่องสาวของณิรินจนเธอร้องครางออกมา!! "อื้อออ....อ๊ะๆ ....ณิเจ็บนะพี่คิม...หยุดเดี๋ยวนี้....อ๊ะๆ!!" พอผมปล่อยริมฝีปากของเธอให้เป็นอิสระ เธอก็โวยวายผมออกมาทันที ซึ่งผมก็ไม่ได้สนใจก่อนจะกระแทกกระทั้นท่อนเอ็นของผมเข้าไปในร่องสาวของเธอ "อื้ออออ....ปะ...ปล่อยณิเดี๋ยวนี้...คนเลว..ณิเจ็บ!!" "ถ้าไม่อยากเจ็บก็ทำเอง!" ผมหยุดการกระทำของตัวเองก่อนจะพูดออกไป ซึ่งคนที่นอนอยู่บนร่างกายของผมก็ยังไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมพูดออกไปเมื่อกี้!! "ทะ....ทำเองยังไง? ...อ๊ะ!!" เธอถามขึ้นก่อนจะหลุดเสียงครางออกมาอีกครั้งหลังจากที่ผมแกล้งสวนสะโพกขึ้นไป!! "ทำแบบนี้ไง!" พูดจบผมก็จับสะโพกของเธอโยกขึ้นโยกลงช้าๆ "อ๊า.....ณิไม่ทำ!!" ณิรินเกร็งสะโพกของตัวเองเอาไว้ทันทีหลังจากที่เธอหลุดเสียงครางออกมาเมื่อกี้!! "จะทำไม่ทำ?" ผมถามร่างบางออกไปอีกครั้ง และ...... "ไม่ทำ!" เธอก็ยังยืนยันคำเดิม!! "ได้....ไม่ทำงั้นเดี๋ยวพี่ทำเอง!" พรึ่บ!! พูดจบผมก็พลิกตัวณิรินให้นอนหงายทันทีโดยที่ท่อนเอ็นของผมยังคงคาอยู่ที่ร่องของเธอ! ผมจัดการกระแทกท่อนเอ็นของผมเข้าไปในร่องของณิรินอย่างแรง จนตัวของเธอสั่นไปตามแรงกระแทก!! "อื้ออออ.....อ๊ะๆๆๆๆ .....พะ...พี่คิม...หยุดสักที...ณิเจ็บ...อ๊ะ!" ณิรินยังคงร้องประท้วงออกมาเหมือนเดิม และผมก็ยังคงกระแทกท่อนเอ็นเข้าไปในร่องของณิรินเหมือนเดิม! "ซี๊ดดดด.....อย่าตอดแรง!!" ผมหลุดเสียงครางออกมาหลังจากที่ณิรินเธอเอาแต่ขมิบร่องของเธอตอดรัดท่อนเอ็นของผมจนมันรู้สึกเสียวไปหมด แต่เธอก็ไม่ยอมฟังยังคงขมิบร่องของเธออยู่แบบนั้นจนผมทนไม่ไหว และ..... ปึกปึกปึก!! "อ๊ะๆๆๆๆ .....!!" "อื้มมมมม.....ซี๊ดดดดด!!" ผมกระตุกเกร็งสองสามครั้งก่อนที่น้ำเชื้อของผมจะพุ่งออกมา แล้วตอนนี้มันก็เข้าไปอยู่ในตัวของณิรินแล้วเรียบร้อย "คนนิสัยไม่ดี.....ออกไปจากตัวณิเดี๋ยวนี้!" เธอจ้องมองผมด้วยสายตาที่แข็งกร้าว แล้วจู่ๆ น้ำใสๆ ก็ไหลลงที่หางตาของเธอ ดวงตาสั่นระริกของณิรินทำหัวใจผมปวดหนึบอีกแล้ว! "อย่าร้อง!" ผมพูดออกไปเสียงเรียบ "ลงไปจากตัวของณิสักที....ณิขยะแขยงพี่!" แล้วจู่ๆ เธอก็ตะโกนคำนี้ใส่หน้าผม "ขยะแขยง...งั้นเหรอ?" ผมทวนคำของณิรินออกมา พร้อมกับจ้องหน้าเธอด้วยสายตาที่ดุดัน! "ใช่....พี่มันน่าขยะแขยงที่สุด!!" เธอก็ตอบกลับผมมาทันที และ.... งับ!!! "โอ้ย....ณิรินพี่เจ็บ เป็นหมาเหรอถึงชอบกัด!" ผมร้องโอดโอยออกมา หลังจากที่ถูกคนใต้ร่างกัดลงมาที่แขนอย่างแรง! "ถ้าไม่อยากโดนกัดพี่คิมก็ลงไปจากตัวของณิเดี๋ยวนี้!" "เมื่อไหร่จะเลิกพยศสักที?" ผมพูดออกไปหลังจากที่ณิรินพูดจบ!! "......." น้องเอาแต่จ้องหน้าผมด้วยสายตาที่ดุดัน ส่วนผมเองก็มองเธอด้วยสายตาที่ดุดันไม่แพ้กัน เราสองคนต่างฝ่ายต่างจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร จนกระทั่ง....... ออดดดดด!! จู่ๆ เสียงออดที่หน้าห้องผมก็ดังขึ้นมา ใครมันมาตอนนี้วะ?? "s**t!" ผมสบถออกมาอย่างหัวเสียง แต่ก็ยังไม่ยอมผละออกจากตัวของณิริน!! ออดดดดดด!! แล้วมันก็ดังขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะตามมาด้วยเสียงสั่นจากโทรศัพท์ของผม! ~ครืดดดดด~ ~ครืดดดดด~ ผมยอมผละออกจากณิริน....แล้วเอื้อมมือไปหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงที่ตกอยู่บนพื้นข้างๆ เตียงขึ้นมา ก่อนจะเห็นว่าคนที่โทรเข้ามาตอนนี้เป็นใคร Kin is calling you "ไอ้คิน..!" ผมพูดชื่อของมันออกมาจนทำให้คนที่นอนนิ่งอยู่ตอนนี้ถึงกับเบิกตาโพลงขึ้นมาทันที ติ๊ด!! "ว่าไง?" ผมกดรับสายของมันก่อนจะกรอกเสียงลงไปในโทรศัพท์ (กูอยู่หน้าห้อง....ออกมาเปิดประตูให้กูที)

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more