ก่อนหน้านั่น............
"ค่ะเพื่อนกันค่ะ หนูขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะคะรู้สึกเหมือนจะปวดท้อง"
ผมมองตามลูกปลาที่เดินออกไปจากตรงนั้น ผมเงยหน้ามองแม่ผมที่ตอนนี้จ้องหน้าผมเหมือนสงสัยอะไรบางอย่าง
"ลูกปลาไม่ได้คิดกับลูกแค่เพื่อนแน่นอน แน่ใจเหรอว่าเพื่อนกัน"
แม่ผมเอ่ยถามขึ้นซึ่งเล่นเอาผมถึงกับชะงักไป
" คือว่าผม"
" เราไปบอกเขาเป็นเพื่อนแบบนั้นเป็นแม่ แม่น้อยใจมากนะ เราไม่ได้รักเขาแล้วกั๊กเค้าไว้ทำไม"
ผมถอยหายใจออกมาเหมือนจะระบายอารมณ์ที่มันตีกันภายในใจ
" ผมกับลูกปลาเป็นเพื่อนกันครับ หมายถึงเมื่อก่อน แต่ว่าตอนนี้"
"มากกว่าเพื่อนแล้วใช่ไหม"
"ครับแม่ ผมแค่ไม่แน่ใจอะไรบางอย่าง"
ผมบอกออกไปแบบนั้น คือเรื่องมันซับซ้อนมากผมไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงดีผมก็คิดว่าผมเริ่มชอบลูกปลาขึ้นมาแล้ว แต่ว่าบางอย่าง
"ถ้าลูกไม่ชัดเจนกับเขา วันหนึ่งถ้าเขาทนไม่ไหวแล้วเขาไปจากลูกโทษใครไม่ได้นะ ต้องโทษตัวเองที่รู้ส
