YAREN
Rüzgar Beyin sorusuna şaşırmıştım. “Bunu patronum olarak sormuyorsunuz sanırım.”Berat’tan ayrılmıştım. Her ne kadar Berat bunu henüz kabul etmemiş olsa da. “Berat benim Arkadaşım,” dedim. Sevgilim değildi sonuçta.
Ve hayatım düzene girdikten sonra Berat’ın dediği gibi bir araya yeniden gelir miyiz belli değil. Ben onu özgür bırakmıştım. Belki şimdi beni beklemekten vazgeçip etrafındaki kadınlarla gününü geçiriyordur. Ve bu düşünce içimi acıtmıyordu. Gerçekten Berat ile aramdaki şey arkadaşlıktan fazlası değilmiş.
“Güzel, yeğenimin sevgilisine iş buyurmam hoş olmazdı.”
Rüzgar Bey hoşnut bir tavırla arkasına yaslanıp başını işaret etti. Odanın içinde tekrar yön değiştirip serçe adımlarla yeni patronuma yaklaştım. Değişik bir adamdı.
Gözlerinin içi kıpkırmızıydı. Gerçekten ded
