“ผมขออนุญาตดูแลจีได้ไหมครับ” น้ำเสียงที่อบอุ่นและจริงจังส่งผลให้มือแม่ที่ตั้งใจจะประคองลูกสาวหยุดชะงัก
อดไม่ได้ที่จะมองใบหน้าคมคายอย่างพิจารณา
“สนิทกันมากเลยเหรอลูก”
“ผมดุตลอดเวลาที่จีดื้อ มันอาจจะไม่ดีที่สุด แต่ผมตั้งใจทำทุกอย่าง”
“งั้นเหรอ…” แม่ยิ้มบางๆ แทนคำตอบก่อนจะยอมพยักหน้ารับแต่โดยดี
“แม่ปล่อยให้เซย์ดูแลจีก็ได้ ถ้าต้องการความช่วยเหลืออะไรออกมาเรียกแม่ได้นะ”
“ครับ”
แม่ยอมคลายมือจากลูกสาวแล้วจัดการความเรียบร้อยบริเวณนั้นแทน
ขายาวก้าวเข้ามาในห้องนอนของคนที่มีสถานะเป็นแค่เพื่อนสนิทครั้งแรก โดยมีเจ้าของห้องอยู่ในอ้อมแขน
ร่างบอบบางถูกวางลงบนเตียงอย่างแผ่วเบา เช่นเดียวกับคนตัวเล็กที่ไขว่คว้าหาผ้าห่มมากอดก่ายทันที
ดวงตาคมกริบมองความเคลื่อนไหวของคนตัวเล็กเงียบๆ มองดวงหน้าสวยหวานในยามที่หลับไหล ประกายตาอ่อนวูบลงเมื่อนึกถึงคราบน้ำตาที่เคยติดอยู่บนใบหน้างดงาม
ครืด~ ครืด~
