หม้ายสาว เห็นอาการของสุดเทพเป็นแบบนั้น แทนที่จะรีบถอยออกห่าง เพราะสิ่งที่เธอกำลังยั่วอยู่นั้นคือไฟชัด ส่วนเธอเปรียบเหมือนน้ำมัน เป็นน้ำมันที่กำลังพร้อมจะลุกพรึบขึ้นตลอดเวลา
“น้อง ออกไปเถอะ”
“ไม่ค่ะ หนูเห็นพี่เก่งนักนี่คะ เมื่อกี้ยังกล้ากอดหนูเลย” ก้อยไม่ได้แค่พูด แต่เอื้อมไปจับมือของสุดเทพ และไม่เพียงแค่จับ เธอยังนำมือของเขามาวางที่หน้าอกของเธอ
สุดเทพชักมือออก เธอก็ดึงมาวางอีกครั้ง “บีบสิคะ หนูให้พี่บีบ”
สุดเทพกลืนน้ำลายเหนียวคอ ความอดทนอดกลั้นของเขามีขีดจำกัดเสียด้วย เขานึกถึงใบหน้าของนภาเพ็ญ เวลานี้ความคิดต่าง ๆ กำลังต่อสู้กันอยู่ข้างใน
ถ้าหากพ่ายแพ้ ก็ย่อมหมายความว่าเขากำลังกลายเป็นเหยื่อของอารมณ์ แต่...ระหว่างเขากับนภาเพ็ญได้จบลงไปแล้วนี่ ด้วยการตัดสินใจของเขาเอง
ยังจะต้องไปแคร์อะไรอีก
เขาไม่ใช่คนดีอะไรเลย แค่ผู้ชาย คนงาน ดิบเถื่อน เอาแต่ใจ พร้อมจะเอาตัวไปจมจ่อมเกลือกกลั้วกับคว
