Eirene
Asan ako…
Bakit sobrang dilim na naman—ayoko ng ganito…
Yelo? Aeson? Tawag ko ngunit walang sumasagot… Umupo ako at yumuko, bakit ba? bakit ba ayaw nilang lahat sa'kin? bakit ba lagi nila akong iniiwan…
May nakita akong ilaw—ilaw na sobrang layo, tumayo ako at nagsimulang naglakad.
Malayo paba ako? bakit parang hindi 'to natatapos? Nanindig agad ang mga balihibo ko sa batok, para bang may multong nakasunod lagi sakin, pag pihit ko'y wala akong nakita sa likuran ko… Lalakad na sana ako ulit ng biglang nag iba ang senaryo.
Nasa harap ako ng simbahan tinitignan ang mga taong nagsasaya at nagdadasal. Isang pamilya ang nakakuha ng atensyon ko.
“Hindi ba't sila din 'yong batang nakita ko?”
“Mama—gusto ko pa—po maglaro.” Maktol na reklamo ng batang babae. Lumuhod naman ang ginan
