แชะ
“อื้อ”
เธอรีบยกมือขึ้นปิดบังใบหน้า
“นี่คุณทำบ้าอะไร!” ร่างบางรีบดึงผ้าห่มมาคลุมกาย
“จะทำไม” เขาเอ่ยแบบไม่ยี่หระอะไร
ฉัตรชฎาเลือกที่จะเงียบ เก็บความเกลียดชังข่มเอาไว้ให้ลึกสุด สายตาแอบชำเลืองมือถือที่เขาวางไว้ในลิ้นชักตู้ข้างเตียง
....อดทนไว้ฉัตรชฎา หากเหนื่อยหรือเจ็บแค่ไหน ห้ามหลับก่อนไอ้ยักษ์นี่เด็ดขาด...
ร่างใหญ่เดินโทงเทงกลับมาหาเธอ ท่อนลำเขื่องกวัดแกว่งไปมาน่ากลัวจนเธอต้องลอบกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ นี่เป็นครั้งแรก ที่ได้ยลบุรุษความเป็นชายของเขาได้ชัดเจนกว่าทุกครั้ง ไม่แปลกใจเลยที่เธอต้องเจ็บระบมทุกทีเมื่อถูกแทรกผ่ากลางกาย มันเทียบเท่าข้อมือเธอ ส่วนปลายบานใหญ่แดงเถือก ร่างสูงใหญ่กำยำหน้าอกและหน้าท้องแข็งเป็นลอนสวย บั้นท้ายแน่น วงแขนล่ำใหญ่มีรอยสักลวดลายหลากหลาย
“อ่านกินฉันพอหรือยัง”
“ปะ เปล่านี่คะ” เธอโกหกตาใส
“ยูอิ” เขาชักสาวท่อนเอ็นของตนอวดเธออย่างน่าไม่อาย “ทำให้ฉันหน่อย”
