Intro

309 Words
ร่างบางยืนหอบบนชานชลาพร้อมแรงลมจากรถไฟวิ่งด้วยความเร็วสูงจนผมสีน้ำตาลยาวปลิวยุ่งเหยิง กระโปรงสั้นเลยเข่าสีดำเองก็เช่นกัน “เห้อ สงสัยต้องนั่งไนท์บัสกลับโตเกียวแล้วสิน้า นังชฎา” เธอพึมพำกับตนเองเมื่อมาไม่ทันรถไฟสายสุดท้ายจากโอซาก้าไปยังโตเกียว ครืนนนนนน ขณะรถไฟเคลื่อนผ่านเรื่อยๆยังไม่สุดขบวน เธอรู้สึกเหมือนว่า มีใครกำลังยืนมองเธออยู่อีกฟากฝั่งหนึ่งของชานชลา ฉัตรชฎา หรือ ซานายะ ยูอิ ยังคงยืนนิ่ง เพราะเชื่อว่าอย่างนั้น เหมือนมีเซ้นต์อะไรบางอย่าง ว่าต้องมีคนยืนดูเธออยู่แน่ “....!” และแล้วก็เป็นอย่างที่รู้สึก เธอพบชายร่างสูงใหญ่ใส่สูทสวมแว่นดำผมทรงสกินเฮด ยืนนิ่งราวกับรูปปั้น สัญญาณแห่งความรักตัวกลัวตายผุดขึ้นมา เธอรีบถอยร่นเตรียมจะวิ่งหนี แต่แล้วโชคชะตากลับไม่เข้าข้างฉัตรชฎา หญิงสาวชาวไทยผู้ถูกบังคับให้ชุบชีวิตใหม่ที่ญี่ปุ่น แม้ภูมิใจในเชื้อชาติตนเองขนาดไหนแต่ก็ต้องจำใจยอมรับชื่อญี่ปุ่นที่แม่ตั้งให้ใหม่อย่างเลี่ยงไม่ได้  เธอหันหลังกลับเตรียมก้าวเท้าวิ่ง แต่ต้องถูกชายฉกรรจ์ร่างสูงใหญ่สามคนสวมชุดแนวเดียวกันกับคนแรกที่เธอเจออยู่ฝั่งตรงข้าม พวกมันลากดึงตัวเธอราวกับหุ่นเบาหวิว “ช่วย..” ไม่มีโอกาสได้ร้องขอความช่วยเหลือ ทุกอย่างดับวูบลงทันที ................... 'ได้ตัวมาแล้วครับนาย' "..ดี เอามันมาหาฉันเดี๋ยวนี้!!" มือหยาบคีบมวนบุหรี่ออกจากปากพลางบี้ลงบนรูปภาพของหญิงสาวที่ได้มาจากกล้องวงจรปิดในคืนเกิดเหตุ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD