EP.40
เธอสะบัดตัวอย่างแรงเพื่อให้พ้นไปจากพันธนาการอันแน่นหนาของเขา หากแต่ยิ่งดิ้น เขาก็ยิ่งทำให้เธอเจ็บมากขึ้น จนในที่สุดหญิงสาวก็หยุดดิ้นและเปลี่ยนเป็นขอร้องเขาเสียงแผ่ว
“คุณภาวสุทธิ์ฉันเจ็บ ปล่อยฉันเถอะนะคะ”
ก่อเกิดม่านน้ำใสๆ ขึ้นที่ดวงตาคู่สวยก่อนที่มันจะคลอรื้นออกมา เห็นภาพนั้นแล้วภาวสุทธิ์ก็ถึงกับสะท้านวูบในหัวใจ หากแต่ความรู้สึกนั้นกลับเป็นเพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียวของความรู้สึกเท่านั้น ก่อนที่เขาจะจุดรอยยิ้มเหี้ยมขึ้นที่มุมปากอย่างสาแก่ใจ
“เจ็บแค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกันเกรา เธอไม่รู้หรอกว่าฉันเจ็บกว่าเธอมากแค่ไหนกับสิ่งที่เธอหยิบยื่นให้” เขาเข่นเขี้ยวด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยหากแต่ก็สะท้านในอารมณ์
“ฉันต้องเสียคนรัก ฉันต้องเสียเจ้าสาวและฉันต้องเสียอนาคตก็เพราะเธอ ความเจ็บปวดแค่นี้มันยังน้อยไปด้วยซ้ำกับสิ่งที่เธอมอบให้กับฉันและแก้วกาญจน์ เข้าใจไหมกันเกรา เธอเจ็บแค่นี้มันไม่เท่ากั
