"หวาน" เตมินทร์เรียกเธอน้ำเสียงเบา เขามือสั่นยังไงไม่รู้ เขาเองก็คงจะมีใจให้เธอล่ะมั้ง แต่อุปสรรคใหญ่ของเขาคือลูกๆ น่ะสิ บางทีลูกของเขาอาจจะเป็นแค่เด็กติดครูเท่านั้น แต่หากรู้ว่าคนที่ตัวเองเคยชื่นชอบจะมาเป็นแม่ของตัวเองเขาก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกของลูกเขาจะเปลี่ยนไปไหม
"พี่เตไม่ชอบหวานเลยเหรอคะ"
"..." เตมินทร์ยังเงียบ ไม่ได้ตอบอะไรเธอกลับไป ตาหวานเห็นแววตาของเขา แค่เพียงแววตาของเขาเธอก็พอใจแล้ว แววตาที่แสดงออกมาว่าเขาเองก็รู้สึกพิเศษกับเธอเหมือนกัน
"หวานรู้นะคะว่าพี่เตก็รู้สึกพิเศษกับหวาน" มันก็ใช่ แต่จะให้คบเลยมันคงยังเป็นไปไม่ได้หรือเปล่าเขาค่อนข้างคิดหนักสับสนไปหมด เตมินทร์ยังคงเงียบ ไม่ได้ตอบอะไรเธอกลับไปทั้งนั้นก่อนที่ตาหวานจะเป็นฝ่ายดันแผงอกของเขาให้ออกห่าง
อู้วว~ ว่าจะเก๊กสักหน่อยแต่อกของเขามัน แน่นมากเลยอ่า แน่นอะไรอย่างนี้ไม่ได้ๆ ต้องเก็บอาการนะนังหวาน เดี๋ยวเขาจะได้ใจเอา แต่! แน
