ญานิดามองรปภ.ตรงหน้าอย่างแปลกใจ เมื่อเขาบอกว่าตอนนี้มีคำสั่งห้ามทุกคนในสายการบินออกจากบริษัท
“แต่นิดาลากลับบ้านนะคะ”
“ไม่ได้ครับผม นี่เป็นคำสั่งของท่านประธาน” คำตอบของผู้ชายตรงหน้าทำให้ญานิดาร้องออกมาเสียงเบาหวิว แทบไม่เชื่อในสิ่งที่หูของตัวเองได้ยิน
“ท่านประธานหรือคะ?”
“ใช่ครับ แต่อีกไม่นานท่านประธานคงจะยกเลิกคำสั่ง แม้ผมจะไม่รู้ว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น แต่คิดว่ามันต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่เลย ท่านประธานถึงได้ทำแบบนี้”
“เผด็จการมากกว่า”สาวน้อยถอนใจออกมา ก่อนจะเดินเข้ามานั่งบนเก้าอี้ที่วางเรียงกันไว้ใกล้ๆ กับป้อมของรปภ.แต่ยังไม่ทันจะทรุดกายลงนั่ง เสียงกระด้างที่จำได้ติดหูก็ดังขึ้นเสียงก่อน
“ขึ้นรถ!”
ญานิดารีบหันกลับไปมอง และก็ได้เห็นลูเซียสที่ตอนนี้เปลี่ยนมานั่งอยู่ในรถสปอร์ตสีดำราคาหลายสิบล้านแทนรถลีมูซีนคันยาวเฟื้อยคันเมื่อเช้ามองมาที่หล่อน พลันหัวใจก็เต้นรุนแรง หายใจหายคอแทบไม่ทัน ร่าง
