"อ้าวพี่มากินข้าวกันเหรอคะ...แต่เอ๊ะนี่เธอทำไมหน้าเหมือนชั้นเป๊ะเลย แปลกจริง "
"นั่งก่อนสิกินด้วยมาเร็ว"
ภัทรานั่งลงตามคำเชื้อเชิญอนันต์ส่งยิ้มหวาน
ใบบุญไม่ค่อยจะชอบใจเท่าไรนักเมื่อเห็นอนันต์ยิ้มหวานให้ภัทรา ความรักความหลงทำให้เธอหึงแม้กระทั่งตัวเองใช่แล้วล่ะใบบุญก็คือภัทราที่กลับชาติมาเกิดแถมยังจำอดีตชาติได้อีกด้วยทั้งๆที่รู้แต่ก็ไม่วายที่จะหึงหวงแม้กระทั่งตัวเอง
"ชิ หัวเราะต่อกระซิกใช่ซี๊...ป้าเป็นรักครั้งแรกของลุงนี่เราจะไปมีความหมายอะไร"
"เธอเป็นอะไรกับพี่เขาล่ะน้องสาวเหรอ?"
"มะ...อุ๊บ..!..."
ก่อนที่ใบบุญจะพูดอะไรอนันต์ได้เอามือปิดปากเธอไว้ ยิ่งทำให้ใบบุญไม่พอใจ
"เป็นหลานสาวน่ะ"
"พี่ยังไม่แก่เลยทำไมมีหลานโตขนาดนี้แล้วล่ะคะ"
ขณะที่ทั้งสามคนกินอาหารอยู่ที่ร้านอาหารตามสั่งแห่งหนึ่งนั้นอนันต์ตอนวัยรุ่นได้เดินมาหาภัทรา แล้วก็พาเธอออกไปคุยข้างนอกเป็นการส่วนตัว
ใบบุญและอนันต์ตอนโต
