มิอาจห้ามใจได้

2097 Words

อนันต์หลับและฝันว่าเขาได้เจอกับภัทรา "ภัทรเรารักเธอนะดีใจจริงๆที่ได้เจอ ...อุ๊บ.." ภัทราในฝันไม่พูดอะไรเธอตรงเข้ามาจุมพิตเขา ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างของเขาภัทราใช้้มือจับตรงนั้นของเขาลูบไล้ไปมาจนมันตั้งผงาดขึ้น ภัทราถอนจุมพิตออกแล้วพูดว่า "เรากลับมาแล้วผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเธอคือเราเอง" อนันต์สะดุงตื่นขึ้นมาก็เห็นหน้าของใบบุญอยู่ตรงหน้าเขาพอดี เมื่อไฟในกายที่มันลุกโชนไปแล้วมันยากที่จะดับได้ อนันต์จับร่างของใบบุญพลิกลงนอนข้างล่างริมฝีปากของเขาทาบทับไปบนริมฝีปากของใบบุญ จุมพิตที่หอมหวาน เนื่นนานใบบุญมิได้ขัดขืนยอมให้เขาทำตามอำเภอใจแต่โดยดีเหมือนว่าเธอก็รอเวลานี้มานานแสนนาน อนันต์ซุกไซร้ ดอมดม ไปทั่วร่างของเด็กสาว ริมฝีปากอุ่นๆโลมเลีย ไปตามจุดต่างๆ เสื้อผ้าได้หลุดออกจากร่างกายไปตอนไหนไม่รู้ตัว อนันต์โลมเลียดูดเม้มยอดปทุมที่ชูชัน เย้ยหยัน อย่างเมามัน นิ้วเรียวยาวเคล้าคลึงซอกกลีบเกรี่ยวนไปมาท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD