"กรี๊ดดดด...."
ริวกระโดดกอดผมเมื่อเธอหันไปเห็นเงาดำๆอยู่ทางเข้าศาลาวัดผมยิ่งจะกลัวกว่ามันอีกกอดกันกลม
"นี่ๆ นึกว่าไม่มีคนอยู่ได้ยินเสียงกุกกักๆนึกว่าผีคืนนี้ไฟคงดับอีกนานหม้อแปลงระเบิดน่ะอยู่มืดๆได้เหรอลุงเอาเทียนมาให้เพิ่ม"
ที่แท้ลุงสัปเหร่อน่ะเองตกใจหมดเช้ามืดผมกลับบ้านส่วนไอ้ริวมันขอเฝ้าพ่อเป็นครั้งสุดท้ายมันจะไม่กลับบ้านจนกว่าจะเสร็จงานศพพ่อของมัน ผมก็มานอนเฝ้าเป็นเพื่อนมันทุกคืน ผมนอนไม่หลับหรอกกลัวผี
และแล้ววันสุดท้ายก็มาถึง ไอ้ริวนำเถ้ากระดูกของลุงไปโปรยในน้ำ เสร็จแล้วก็พากันกลับบ้าน
"เออ..แล้วอู่ของลุงใครจะทำรถที่มาซ่อมค้างๆอยู่หลายคันเลย?"
"กูไง.."
"มึงซ่อมเป็นด้วยหรือ?"
"เป็นสิวะกูช่วยพ่อทำมาตั้งแต่เด็กที่กูเก็บเงินเพราะกูจะไม่ซ่อมแค่มอเตอร์ไซค์กูจะซ่อมรถยนต์ฝันกูคือจะเปิดอู่ให้พ่อที่มันใหญ่กว่านี้"
ไอ้ริวเคลียร์รถที่ลุงทำค้างไว้จนเสร็จครบ ยังคิดอยู่ว่าสิ้นลุงไปแล้วจะมีใ
