Keep Love จองจำรัก

ตอนที่ 2/2

ผมตอบท่าทางเรียบนิ่งก่อนจะกดเข้าไปกลุ่มแชทในไลน์

Me : ใครว่างบ้าง มาจอยกันหน่อยที่คลับคืนนี้

กดสั่งเสร็จไม่ถึงนาทีมีคนอ่านแล้วสองคน แถมหนึ่งในนั้นคือคนที่เป็นตัวต้นเหตุให้ผมจับยัยนั่นมาขัง

Krungsoul : ว่างมากกกก

Waan cute : ไม่ดูเมียดูลูกเหรอมึง 555

ผมอ่านข้อความไอ้เอฟวันเสร็จถึงกับขำออกมา

Me : อยากฟ้องเมียมันฉิบ!

และทันทีที่ผมส่งไปแบบนั้น ไอ้ตัวที่บอกว่างมากตอนแรกรีบคอลสายมาทันที

[เฮ้ย! เฮียอย่านะเว้ย]

นี่มันจะดิ้นเร็วไปไหนวะ "อย่าไรมึง" ผมแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้

ก่อนที่หางตาจะเห็นเฮียตีสองเขียนอะไรยุกยิกๆ ก่อนจะยื่นมันมาให้ผมแล้วเดินออกไป ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นมาอ่าน

[กระดาษไรน่ะเฮีย] ลืมไปว่าตอนนี้คอลกับไอ้โซลอยู่

"อยากรู้คืนนี้มึงก็หนีเมียมาสิวะ" แกล้งแซวคนติดเมียหน่อย

[โห งานช้างนะเนี่ย แก้มกำลังท้องอยู่ด้วยอารมณ์แปรปรวนฉิบหาย]

มีแอบนินทาเมียลับหลัง เดี๋ยวฟ้องแก้มใสแม่งเลย "สรุปมาไม่ได้"

[ไม่พลาดว่ะเฮีย ฮ่าๆ]

ทำเป็นพูดเหมือนเกรงเมีย ไอ้ห่า สุดท้ายมันก็ต้องเอาเมียไปฝากพ่อตาไว้อยู่ดี

"เจอกันคืนนี้ ไปลากคอไอ้น้ำแข็งนั่นมาด้วย"

ผมสั่งไอ้กรุงโซลไปลากเพื่อนในกลุ่มอีกคนที่คาดว่ามันยังไม่เห็นแชทกลุ่ม

[เดี๋ยวให้ไอ้วันจัดการให้] แล้วมันก็ใช้คนอื่นต่อ

ให้ไอ้เอฟวันไปเรียกไอ้ยูกิ ผมว่าผมไปเองดีกว่ามั้ย

"มึงนั่นแหละ อย่าโยนไปให้คนอื่น ไอ้วันไปคงได้เรื่อง" คนหนึ่งแม่งพูดทีไม่กี่คำ อีกคนก็พูดไร้สาระฉิบหาย วันนี้ถ้าส่งไอ้เอฟวันไปคงไม่เข้าเรื่องที่ผมอันเชิญพวกมันมาที่คลับผมแน่ๆ

[ได้ๆ เฮีย แต่ตอนนี้ขอไปซื้อของดองให้เมียก่อนนะ แก้มจะบ่นแล้ว]

ผมหยักหน้าให้มันหนึ่งทีก่อนจะกดตัดสายที่คอลอยู่ มองขึ้นไปบนชั้นสองที่มีผู้หญิงคนนั้นนอนอยู่ ก่อนจะตัดสินใจเดินขึ้นไปดูศพ ไม่ใช่สิ ดูสภาพยัยปีศาจนั่นสักหน่อย เดี๋ยวไอ้สารวัตรตราบศึกจะหาว่าแล้งน้ำใจ

ใช้เวลาเดินขึ้นมาชั้นสองไม่ถึงสามนาที พอเปิดประตูเข้ามาห้องในสุดริมระเบียงที่เป็นห้องนอนตัวเอง ผมก็เห็นร่างบางในชุดเสื้อเชิ้ตตัวเดิมสีกรมนอนสบายอยู่บนเตียงนอนสีเทาเข้ม

เดินเข้าไปยืนดูใกล้ๆ ว่ายัยนี่แกล้งแอ๊บหรือสลบจริง เพ่งมองใบหน้าเนียนใสไร้สิวฝ้า ริมฝีปากเอิบอิ่มรับกับจมูกโด่งรั้น ภาพพวกนี้ทำให้ผมแสยะยิ้ม

"หน้าตาก็ดี ไม่น่าจมปรักกับรักที่กินไม่ได้"

ผมว่าให้นาเดียร์อดีตเพื่อนเมียไอ้กรุงโซลด้วยน้ำเสียงกึ่งสมเพช นี่ถ้าไม่มีสถานะคู่หมั้นบ้าบอนั้นค้ำคออยู่ อย่าคิดว่าผมจะอยากอยู่ใกล้ผู้หญิงร้ายกาจคนนี้

"ถ้าเธอไม่สำนึกอย่าหวังว่าฉันจะปล่อยเธอเป็นอิสระ" ผมจ้องใบหน้าสวยที่ความสวยนั้นไร้ประโยชน์สำหรับผม ก่อนจะถามคำถามเธอข้อหนึ่งในใจ

ถ้าในวันนั้นเมื่อสองเดือนก่อนเธอกลายเป็นฆาตกรจริงๆ จะรู้สึกผิดบาปไหมนะ

ในเมื่อแก้มใสเพื่อนของเธอมีอีกหนึ่งชีวิตอยู่ในนั้นด้วย

@TS-CLUB

ผมนั่งรอพวกเพื่อนๆ ที่นัดกันเมื่อกลางวันอยู่ที่ชั้นสองของทีเอสคลับหนึ่งในธุรกิจของผมและมีไอ้กรุงโซลหุ้นด้วยไม่กี่เปอร์เซ็นต์

"วันนี้เฮียตีสองมาหาเฮียไทด้วยแหละ"

เอ็กซ์ บาร์เทนเดอร์ที่ฮอตที่สุดในคลับบอกผมตอนที่มันนั่งชงเหล้าให้ข้างๆ

วันนี้ผมให้ไอ้เด็กนี่มานั่งรอพวกกรุงโซลเป็นเพื่อนน่ะ รู้สึกขี้เกียจอยู่คนเดียว

"อืม เจอแล้ว" ผมตอบพลางยกแก้วเหล้าที่เอ็กซ์ยื่นให้กระดกลงคอ

"ท่าทางเฮียตีสองดูร้อนรน" เอ็กซ์เล่าต่อพร้อมปากที่บุ้ยไปทางบันไดขึ้นชั้นสอง

"วันนี้เฮียยูกิมาก่อนเพื่อนแฮะ" เอ็กซ์แซวไอ้ผู้ชายผมสีชมพูที่ท่าทางเหมือนหมาง่วงนอนเดินตรงมาทางนี้ "ไอ้กรุงโซลบอกเฮียไม่สบาย?"

พอเดินมาถึงมันก็ถามคำถามนี้กับผมแต่หันไปมองหน้าไอ้เอ็กซ์พร้อมคิ้วขมวดมุ่น "เฮียไทไม่สบายอ่อ?" ไอ้เอ็กซ์รีบหันมาจ้องผมใหญ่เลย แถมยังทำหน้าเหมือนผิดบาปที่เพิ่งชงเหล้าให้ผมแดก "เชื่อใครไม่เชื่อ"

ผมส่ายหัวไปมาก่อนที่ไอ้เอ็กซ์จะคิ้วพันกันใหญ่กว่าเดิม ส่วนไอ้ยูกิทำหน้านิ่งๆ เย็นชาตามสไตล์พูดน้อยกลัวดอกพิกุลร่วงของมันนั่นแหละ

"สรุปคือยังไง นี่ผมงงไปหมดแล้วนะ" ไอ้เอ็กซ์เกาหัวแกรกๆ

มันคงเป็นห่วงผม เพราะผมเป็นคนรับมันเข้ามาทำงานที่นี่เองกับมือตอนที่มันบอกเดือดร้อนเรื่องเงิน อีกอย่างผมรู้สึกถูกชะตากับมันแปลกๆ เลยรับมันเข้ามาทำงาน พออยู่มาเรื่อยๆ ดูมันเคารพผมเหมือนพี่มากกว่าเจ้านายกับลูกน้องเสียอีก

"มึงดูกูเหมือนคนใกล้ตาย?" ผมตอบมันด้วยการถามกลับ

ไอ้เอ็กซ์มองผมแว้บหนึ่งก่อนส่ายหน้าไปมา "เฮียก็ดูปกติดี" มันตอบตามความสัตย์ซื่อของเด็กอายุย่างยี่สิบสอง "เออ ก็ตามนั้น"

ผมเลิกสนใจไอ้เอ็กซ์เพราะสายตากำลังมองไปที่ผู้ชายสองคนที่ส่วนสูงไล่เลี่ยกันกำลังเดินหัวเราะคิกคักมาทางนี้ท่าทางสะดีดสะดิ้ง

"มึงแม่งเจ้าแผนการ" ผมได้ยินไอ้หัวดำธรรมชาติตบบ่าไอ้ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ ที่เดินยิ้มหน้าบานให้กับคำชมนั้น

ตึง!

"เชี่ย!"

"เป็นไรมั้ยวะ?"

จากท่าทางสะดีดสะดิ้งเหมือนผู้หญิงในตอนแรกของไอ้กรุงโซลจอดสนิท เมื่อเจอไอ้ยูกิสะกัดขาจนเกือบหัวคะมำ "มึงแกล้งกู"

คนถูกแกล้งรีบชี้หน้าไอ้ยูกิท่าทางเอาเรื่อง แต่แฝงความกวนตีนไว้มากกว่า

"กูทำเหรอ ไอ้เอ็กซ์" คนถูกถามแม่งไม่ยอมตอบแต่เล่นลิ้นหันไปหาสมุนร่วมตายอย่างไอ้เอ็กซ์แทน "ทำอะไรฮะเฮียยู" ไอ้เอ็กซ์ตอบอย่างใสซื่อ

เมื่อกี้มันไม่เห็นหรอกเพราะมัวแต่ชงเหล้ารอไอ้สองตัวที่มาใหม่อยู่

"มึงก็พวกมัน?" ไอ้กรุงโซลใช้น้ำเสียงเอาเรื่องไอ้เอ็กซ์จนไอ้เอ็กซ์หงอคอตก

ผมเลยสะกิดไหล่มันไม่ต้องไปสนใจไอ้บ้ากรุงโซลให้มากนัก

"ปรั๋วขราต้องจัดการไอ้มนุษย์น้ำแข็งนี่ให้โซลนะ เมื่อกี้เมียขราเห็น"

ส่วนอีกตัวที่เพิ่งมาพร้อมกันก็รีบดัดจริตเสียงอ่อนเสียงแรดใส่ผม

"กูว่ามึงทำผิดคนว่ะ" ผมปัดหน้าไอ้เอฟวันที่ยื่นมาคลอเคลียแถวไหล่ผมออกไกลๆ ไอ้นี่มันโรคจิต ชอบเรียกผมผัวคะผัวขาเหมือนเป็นพวกรักชอบเพศเดียวกันทั้งๆ ที่มันแม่งแมนเต็มร้อย

"เออ น่าจะจัดคู่" ไอ้ยูกิทำหน้านิ่งก่อนจะใช้สายตาที่โคตรจะเย็นชามองไล่ตั้งแต่ไอ้กรุงโซลมาหยุดที่ไอ้เอฟวันที่นั่งข้างๆ ผม "โหย ทำไมยูกิโหดจุง"

นี่ก็เล่นไม่เลิก ดูไอ้กรุงโซลหน่อย รายนั้นนั่งแชทหาเมียเงียบปากไปแล้วนั่น

"ถ้ามึงจะกลัวเมียขนาดนั้นไม่พามาเลยวะ" ผมแขวะเข้าให้ ไอ้คนถูกว่าเลยรีบเงยหน้ามามองแว้บหนึ่งก่อนจะพูดขึ้น "กลัวเมียที่ไหน ไม่มี๊" ทำเสียงสูงใส่อีก

"ไหนขอดูดิ!" ไอ้ยูกิยื่นมือไปขอมือถือจากไอ้กรุงโซล แต่คนที่ถูกขอรีบกอดมือถือไว้แนบอก "ไม่เว้ย กูหวง"

"แค่โทรศัพท์เครื่องเดียว มึงจะหวงอะไรขนาดนั้น"

---------------------