[Engineering] รุ่นพี่เย็นชากับรุ่นน้องหน้าใส

[Engineering] 2

เวลา 17.00 น.

     หลังจากที่เรียนเสร็จ วันนี้ฉันกับเพื่อนๆ อีกสามคนจึงเดินมาที่โรงยิมเพื่อที่จะไปเข้ากิจกรรมรับน้อง

"ซาร่าแกดูสิ ที่นี่มันสวรรค์ชัดๆ ดูแต่ละคนสิ ^.^"

"เฮ้อออ ฉันน่าจะเรียนวิศวะนะว่ามั้ย"

"เราลงใหม่กันเถอะ เอาปะ >______เฮ้อออ....เจอคอชะมัด 

ฉันว่าฉันรับกับทุกกฎได้นะ แต่พอมาข้อสุดท้าย ฉันคิดว่ากฎมันโหดไปนิดหนึ่งนะ ถ้ามาสายให้วิ่งรอบสนาม 7 รอบเนี่ยนะ ฉันจะบ้าตาย แล้วดูสนามสิกว้างใหญ่ไพรศาลขนาดไหน ไม่ใช่สนามโรงยิมนะ แต่เป็นสนามฟุตบอล

"นี่! พวกแกว่ากฎข้อสุดท้ายโหดไปปะ" ยัยซาร่าที่อารมณ์เสียขั้นสุดเมื่อพูดถึงเรื่องกฎ

"ฉันก็คิดว่ามันโหดไปจริงๆ นั่นแหละ วิ่งรอบสนาม 7 รอบ คิดว่ามันง่ายรึไง เหอะ! " มิวมิวก็อีกคน

"แล้วแกคิดว่าไงยัยฟ้า"

"ฉันก็ว่ามันโหดนะ ถ้ามาสายจริงฉันจะไหวหรือเปล่าก็ไม่รู้" ฉันยิ้มแหยไปให้ทั้งสองคน

"นั่นเป็นเพราะแม่ไอดอลของเธอไม่ใช่ไง? ที่สั่งเพิ่มกฎอ่ะ"

"รุ่นพี่อาจจะอยากให้เรามีวินัยก็ได้นะ"

"จ๊ะ แม่คนคิดบวก ^_^" จริงค่ะ ที่บอกว่าพี่เจสเป็นคนคิดมันขึ้นมา ก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่ไม่มีใครกล้าปฏิเสธ เพราะพี่เขาเป็นถึงคณะกรรมการนักศึกษาของมหาลัยนี้รวมถึงเป็นคนสนิทของประธานสภานักศึกษาเลยแหละ

"อ่ะ ได้เวลาแล้ว งั้นฉันกลับก่อนนะ บายพวกแก พรุ่งนี้เจอกัน"

ขณะนี้เราก็ถึงหน้ามอกันแล้ว ซาร่าที่ขอตัวกลับก่อนเพราะมีนัดทานข้าวกับครอบครัว ยัยนี่รวยใช่เล่นเลยแหละ

"ฟ้า แกจะให้ฉันนั่งรอเป็นเพื่อนมั้ย"

"ไม่ล่ะ แกกลับก่อนเลย เดี๋ยวลุงพลก็ใกล้ถึงแล้ว"

"ฉันถามจริงทำไมแกไม่หัดขับรถฮะ ที่บ้านก็มีตั้งหลายคัน"

"ก็ฉันขี้เกียจนี่ อีกอย่างให้ลุงพลขับมารับก็ดีแล้วไง ^_^"

"เฮ้อออ ฉันไปล่ะ"

"บ้ายบาย ^_^"

ฉันจึงมองไปรอบๆ ตอนนี้ผู้คนเริ่มทยอยกันกลับแล้ว จึงเหลือคนเพียงน้อยนิด ระหว่างที่ยืนรอลุงพล สายตาก็เหลือบไปเห็นผู้ชายสองคนกับผู้หญิงอีกหนึ่งคนที่ฉันจำได้แม่นเลย นั่นเพราะผู้หญิงคนนั้นก็คือพี่เจสนั่นเอง ส่วนผู้ชายอีกสองคนฉันไม่รู้จักและไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน จึงคิดว่าอาจจะอยู่คนละคณะ

ฉันที่อาจจะมองนานไป จนสบเข้ากับนัยน์ตาสีดำสนิทที่แฝงไปด้วยความดุดันกับใบหน้านิ่งเรียบ ที่ทำให้ฉันต้องสะดุ้งตกใจก่อนที่จะหลุบตาลงแล้วก็พอดีกับรถของลุงพลที่มาจอดอยู่ด้านหน้าของมหาลัยแล้ว

"คุณหนูครับ"

"ค่ะ ^_^" ฉันจึงหันไปยิ้มให้ลุงพลก่อนที่จะเข้าไปนั่งในรถ มันเป็นแบบนี้ทุกครั้งตั้งแต่ที่ชั้นเข้าโรงเรียน ก็จะมีลุงพลคอยรับส่ง เพราะพ่อกับแม่ฉันไม่ค่อยมีเวลาเพราะท่านต้องบินไปมาระหว่างต่างประเทศ ท่านจึงให้ลุงพลมาดูแลฉันแทน มีแต่คนบอกให้ฉันขับรถมาเอง แต่เพราะฉันขี้เกียจแล้วแถมยังไม่ชอบจำทางอะไรด้วย ฉันจึงไม่หัดขับรถ

"วันนี้เป็นยังไงบ้างครับคุณหนู"

"ฟ้าก็สนุกดีนะคะ แต่นี่เพิ่งเปิดเรียนวันแรกเลยไม่ค่อยมีอะไรมากค่ะ ^_^" ฉันจึงยิ้มตอบลุงพลไป......