ไป๋ซู่ฮวาแพ้ท้องจนไม่มีแรง ไป๋ฮวนจึงต้องมาช่วยดูแลงานในบ้านให้อีกแรง ส่วนไป๋ลู่มีหน้าที่ทำอาหารไป๋ฮวนกำลังตัดเย็บชุดให้เด็กๆ ไป๋ซู่ฮวาอยากตัดชุดให้สามีตนเองพยายามที่จะลุกแล้ว แต่นางไม่ไหวจริงๆ
"ไม่เป็นไรคนดีของพี่ เจ้านอนเถอะอย่าเหนื่อยเกินไปนัก เอ่อพี่มีเรื่องจะคุยด้วยหลังจากเจ้าดีขึ้น ตอนนี้พี่ต้องไปดูคนของพี่ก่อนนะ"
"ท่านพี่ ท่านเป็นใครกันแน่ช่วยบอกข้าสักนิด อย่าปล่อยให้ข้าโง่งม อื้อ"
หยางหนิงเฉิงก้มลงจูบนางเนิ่นนานก่อนจะถอนริมฝีปากออกมา
"ฐานะพี่จะว่าสูงส่งก็ได้ แต่ไม่ว่าอย่างไรสำหรับเจ้าพี่มีแค่ฐานะสองอย่าง หนึ่งเป็นสามีที่รักเจ้ายิ่งนัก สองพี่เป็นบิดาของลูกเราที่กำลังจะเกิด ฮวาเอ๋อร์พี่ไม่อยากปิดบัง แต่ฐานะสูงส่งใช่ว่าพี่อยากได้ นอนเถอะนะ" ไป๋ซู่ฮวาพยักหน้านางมองออกเขาไม่ใช่ไม่อยากบอก แต่ดูเหมือนเขาไม่อยากพูดถึงเลยต่างหาก เขาเจ็บปวดเรื่องอะไรกันนะ
ไป๋ลู่กับไป๋ซูหยางกลับมาแล้ว บนร
