ตอนที่ 10
1390 Words
“อ๊ะ...”
“เจ็บหรือเปล่า”
ลีลาวดีตอบไม่ถูกว่าเจ็บหรือไม่เพียงแต่ว่ารู้สึกอึดอัดเหมือนลูกโป่งถูกสูบลมเข้าไปจนเต็มแบบนั้น ทั้งอึดอัดทั้งเสียวซ่านเหลือเกิน
“อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดดด ได้โปรด...”
เสียงครางที่ส่งออกมาแทนคำตอบทำให้ริชาร์ดเข้าใจไปว่าเจ้าหล่อนสบายดีและแสนจะเสียวสุข เขาจึงขยับนิ้วเข้าออกเลียนแบบการร่วมรักทางร่างกายอย่างดุดัน หนักหน่วง เขาดึงนิ้วออกมาจนเกือบสุดก่อนจะบุกทะลวงเข้าไปใหม่ และกล้ามเนื้อสาวก็ดูดกลืนนิ้วของเขาได้ดีเหลือเกิน จนคนมองอย่างเขาไม่สามารถทานทนได้อีก
“ได้โปรด... อ๊า... ได้โปรด...”
ยิ่งเจ้าหล่อนคร่ำครวญวิงวอนยกสะโพกขึ้นตามติดนิ้วของเขาด้วยแล้วเขาก็ยิ่งมั่นใจว่าสมควรแก่เวลาที่จะจบเกมลงแล้ว
ริชาร์ดขยับตัวคุกเข่าที่กลางระหว่างต้นขาอวบ ที่เจ้าของร่างกางขาออกจากกันจนสุด พลางสะโพกอวบเปลือยเด้งหยัดขึ้นสูงตลอดเวลา เสียงครางด้วยความเสียดเสียวดังขึ้นลั่นห้อง สองมือเล็กนุ่มนวลไขว่คว้าเขาอย่างบ้าคลั่ง
“ผมจะให้คุณเดี๋ยวนี้แหละ เดี๋ยวนี้...”
ชายหนุ่มจัดท่าทางร่วมรักจนเหมาะเจาะแล้วก็คว้าท่อนกายที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวถูไถลงกับแอ่งสาวที่หยาดเยิ้มรอคอย เขาถูไถดุดันกับร่องสาวอยู่นานอย่างต้องการยั่วยวน จนลีลาวดีต้องกอบกุมท่อนกายเอาไว้ด้วยความต้องการมากล้น
“ได้โปรด... อย่าทรมาน... อย่าทรมานฉันเลย... ได้โปรด...”
ปกติเขาจะไม่เคยสนใจคำวิงวอนของคู่นอน ไม่ว่าจะคนไหนก็ตาม ไม่สนใจว่าหล่อนจะกรีดร้องวิงวอนขอให้สอดใส่เวลาไหน เพราะเขาจะไม่ทำตาม เขาจะทำ จะจบเกมสวาทลงก็ต่อเมื่อผู้กำชัยชนะอย่างเขาพึงพอใจเท่านั้น และเขาก็ทำได้ดี... ทำได้ยอดเยี่ยมมาตลอด ผู้หญิงทุกคนที่อยู่ในฐานะคู่นอนเป็นได้แค่ทาสบนเตียงเท่านั้น เขาควบคุมทุกอย่าง แม้แต่ฉากจบของเซ็กซ์
แต่กับผู้หญิงคนนี้... ทำไมเขารู้สึกว่าตัวเองกำลังจะเป็นฝ่ายปราชัยกันนะ ทำไมถึงรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่คนควบคุม
“ได้โปรด... ได้โปรด... อ๊า...”
เนินนางที่แอ่นหยัดขึ้นสูงเชิญชวนจนเขาแทบหยุดหายใจ สุดท้ายแล้วก็ไม่สามารถยื้ออะไรเอาไว้ได้อีก ท่อนกายที่ใหญ่เกือบจะเท่าท่อนแขนของตัวเองถูกจดจ่อกับร่องรักที่หยาดเยิ้ม เขาได้ยินเสียงครางของหล่อนหวานแว่วมาเข้าหู เสียงครางที่เต็มไปด้วยการรอคอย เขากัดฟันแน่น นึกถึงความคับแน่นที่บีบรัดรอบนิ้วเมื่อครู่นี้แล้วก็บอกตัวเองให้ระมัดระวัง อย่ารุนแรงตามวิสัยที่ผ่านมา
หล่อนตัวเล็กกว่าเขามาก และถึงแม้จะผ่านมือชายมานับร้อยคนก็คงไม่สามารถรับความใหญ่โตที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดของเขาได้สะดวกสบายนัก
“ผมจะค่อยๆ เข้าไป... คุณก็ใจเย็นๆ หน่อยก็แล้วกัน อืมม์...”
เขาครางเบาๆ ให้กับความนุ่มลื่นของปากทางรัก ชายหนุ่มกัดฟันแน่น สอดมือเข้าไปตรึงบั้นท้ายอวบและกระชากให้เข้ามาหาตัว จากนั้นก็... พุ่งเข้าไปหา... เข้าไปหาทีเดียวแรงๆ ซึ่งตรงกันข้ามกับสิ่งที่เขาต้องการนัก แน่นอนว่ามันเข้าไม่ได้ และที่สำคัญคนตัวเล็กกรีดร้องราวกับถูกเชือด
“อ๊ะ เจ็บ... เจ็บ... เจ็บ...”
สะโพกกลมกลึงที่เคยยกหยัดตามติดเขาตลอดเวลายามนี้ถดถอยหนีลนลานอย่างหวาดกลัว ใบหน้างามที่เคยแดงก่ำเพราะฤทธิ์สวาทยามนี้ซีดเผือดและเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา
“ผมขอโทษ... ผมตัวใหญ่เกินไป...”
“อย่า... อย่าทำอะไรอีกนะ ฉันเจ็บ...”
หญิงสาวร่ำร้องไห้ และพยายามจะหนี แต่มือหนาก็ตรึงใต้บั้นท้ายเอาไว้ และไม่ยอมให้หนีหาย เขามองหล่อนด้วยสายตาละอายใจ
“ผมพยายามจะนิ่มนวลนะ แต่คุณ... น่ากินชะมัด ขอโทษก็แล้วกัน เดี๋ยวเรามาลองกันใหม่”
“ไม่... ฉันเจ็บ...”
“ผมรับรองว่าจะไปช้าๆ คุณจะสุขและเสียวอย่างเดียวเชื่อผม”
ลีลาวดีพยายามขัดขืน แต่ก็ทำได้ยากลำบาก ชายหนุ่มจดจ่ออีกครั้ง พยายามดันท่อนกายเข้าไปใหม่ แต่มันกลับเข้าไม่ได้แม้แต่เซ็นต์เดียว เขาถอนใจออกมา ความต้องการจะจ้วงโจนเข้าใส่ความคับแคบของผู้หญิงใต้ร่างยังคงมากมายนัก เขาหยุดไม่ได้หรอก ปล่อยหล่อนไปก็ไม่ได้เช่นกัน แล้วเขาจะทำยังไงดีล่ะ จะทำยังไงให้หล่อนตอบสนองอีกครั้ง
“ผมจะใช้ลิ้นกับคุณ...”
เขาพูดและทำเลยโดยที่อีกฝ่ายทำได้แค่ครางเสียวซ่านเท่านั้น มือหนาเลื่อนจากกุมบั้นท้ายมากดแน่นที่ต้นขาอวบ นัยน์ตาสีทองที่ลุกโชนไปด้วยไฟสวาทจับจ้องที่กลีบนางที่บวมแดงไม่น้อยตรงหน้านิ่ง เขาไม่เคยใช้ปากกับผู้หญิง... แต่ถ้าครั้งนี้ไม่ใช้... เขาก็จะต้องอึดอัดทรมานแบบนี้ต่อไป บ้าชิบ... เขาเงยหน้าขึ้นมองดวงหน้าสวยหวาน จับจ้องที่กลีบปากอิ่มบวมเจ่อที่มันสีเดียวกับกลีบนางด้วยความลุ่มหลง
สักครั้ง... เขาก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าตรงนั้น... ของสตรีจะให้รสชาติยังไง
“อ๊ะ อ๊า... อย่า... อ๊า...”
สัมผัสแรกจากปลายลิ้นที่ตวัดเลียลงมาคือความตกตื่นไม่คุ้นเคย จึงทำให้หล่อนพยายามต่อต้าน แต่สัมผัสต่อจากนั้น... คือความเสียว... เสียดเสียวอย่างรุนแรง ในแบบฉบับที่ไม่เคยเจอะเจอมาก่อน มันคือความรู้สึกอัศจรรย์ มันคือความรู้สึกทรมานที่แสนหวาน
“อ๊า... อ๊า... ได้โปรด อ๊า... ซี๊ดดดด...”
หล่อนทั้งดีดทั้งเด้งสะโพกขึ้นสู้กับใบหน้าหล่อลากดินของเจ้าของชิวหาพิโรธ เขาทั้งดูด ทั้งเลีย ทั้งขบไปทั่วทั้งกลีบนาง ปลุกเร้าให้หล่อนร้อนจัดจนเจียนระเบิด
“ได้โปรด... ไม่ไหวแล้ว... ได้โปรด”
ลีลาวดีไม่รู้หรอกว่าตัวเองต้องการอะไร รู้เพียงแต่ว่าต้องการให้ความรู้สึกอึดอัดแสนหวานแสนรัญจวนนี้หลุดไปจากซอกขาเสียที หล่อนทนไม่ไหวแล้ว
“ได้โปรด... อ๊า... ได้โปรด”
แล้วร่างสาวอวบอิ่มของหล่อนก็เกร็งกระตุกไปทั้งตัว โลกทั้งใบแตกกระจายอยู่ภายในหัว ร่างกายของหล่อนเหมือนไร้กระดูก มันบิดเบี้ยวเหยเก และก็กำลังจะหลอมละลายราวกับช็อกโกแลตที่ถูกลนด้วยเปลวไฟร้อนจัด
“อ๊า... ซี๊ดดดดด...”
ริชาร์ดแทบไม่ได้ยินเสียงครวญครางของสตรีใต้ร่างเลย เพราะอะไรน่ะหรือ ก็เพราะว่าเขากำลังมึนเมากับประสบการณ์ครั้งแรกของการใช้ลิ้นกับเนินนางอยู่น่ะสิ เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าหยาดธาราที่หญิงสาวปลดปล่อยออกมานั้นจะหวานจะหอมน่ากลืนกินแบบนี้ ทำไม... ทำไมเขาถึงได้รู้สึกแบบนี้นะ ทำไมเขาถึงได้...
“อืมม์... หวานเหลือเกิน... ทั้งหวานทั้งหอมคนสวย...”
เขาทั้งดูดทั้งเลียจนหยดหยาดแห้งเหือด จากนั้นก็ขยับตัวขึ้นมาจูบปากอิ่มอีกครั้ง เจ้าหล่อนเผยอปากรับด้วยอารมณ์ร้อนแรงไม่แพ้กัน เขาจูบดูดกลืนลิ้นเล็ก ฝ่ามือก็บีบคลึงเต้างามหนักหน่วง บี้คลึงยอดทรวงจนมันบวมเป่ง ก่อนจะเลื่อนศีรษะต่ำลงไปดูดอมเอาไว้ทั้งหมด โรมรันด้วยลิ้นและฟันจนสาวเจ้าแทบจะถึงฝั่งฝันอีกรอบ
“อ๊า... อ๊า... ซี๊ดดด...”
เมื่อเห็นสาวเจ้าร้อนเป็นไฟได้ที่แล้ว ชายหนุ่มก็ตั้งท่าอีกครั้ง และครั้งนี้ตั้งใจว่าจะทำให้สำเร็จ ต้นขาอวบถูกจับแยกออกจากกัน จนกว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ กลีบสาวบวมเป่งแต่ก็หยาดเยิ้มไปด้วยธารรักแย้มเผยอออกจากกัน เชิญชวนจนริชาร์ดแทบกระโจนพรวดเข้าเสียให้รู้แล้วรู้รอด แต่พอคิดถึงความคับแคบที่ไม่เอื้ออำนวยของเจ้าหล่อนแล้ว เขาก็ต้องกัดฟันข่มใจให้เย็นที่สุดเท่าที่จะทำได้
“ผม... จะไปช้าๆ”
ท่อนกายถูกจับมาถูไถกับร่องสาวจนหยาดรักทะลักทลายออกมามากล้น จากนั้นก็จดจ่อเข้ากับร่องสาวที่แคบเล็กอย่างน่าอัศจรรย์อีกครั้ง
“ผมจะพยายาม... ไปช้าๆ”
- Writer
