วันต่อมามู่อันเหมยโดนพี่ชายเรียกไว้ เดี๋ยวนี้เขารู้สึกว่าน้องสาวมีลับลมคมใน อีกทั้งยังกลับบ้านเกือบจะเลยมื้อเย็นแทบทุกวัน แม้กระทั่งวันหยุดน้องสาวเขาแทบจะอยู่ไม่ติดบ้าน ต่อให้จะหมั้นหมายกันแล้ว อย่างไรอันเหมยก็ยังเป็นเด็กน้อยในสายตาพี่ชายอย่างเขาอยู่ดี
“อันเหมยเดี๋ยวนี้น้องมีปัญหาอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงกลับบ้านเย็นนัก”
“ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่ติดงานเล็กน้อย ช่วงนี้ใกล้จะเข้าหน้าหนาวแล้ว ทางโรงงานเลยรีบเร่งผลิตสินค้าน่ะค่ะ”
มู่อันเหมยยังไม่พร้อมที่จะบอกกับพี่ชาย เรื่องที่พี่หยางคุนกับนายท่านเฉินคือคนคนเดียวกัน
มู่เฟยหยวนได้แต่มองหน้าน้องสาว เขาไม่รู้ว่านี่คือคำตอบที่แท้จริงหรือไม่ สุดท้าย เมื่อน้องสาวตอบกลับมาเช่นนี้ เขาจึงไม่พูดอะไรอีก และเปลี่ยนเรื่องคุย
“จริงสิ เมื่อวานผู้กองเข้ามาในหมู่บ้าน แจ้งเรื่องนักโทษหลบหนี ช่วงนี้ทหารแดงน่าจะเข้ามาวุ่นวายในหมู่บ้านไม่น้อย อันเหมยดูแลตนเองดี ๆ ล่ะ
