รสาที่ถูกจอมทัพลากขึ้นรถมาด้วย แต่สิ่งที่รสาอยากรู้คือทำไมน้าอรถึงให้กลับกับเขา ก่อนหน้านี้ที่รสาเดินไปส่งเฮียชัยจอมทัพได้ถามแม่ว่าจะกินมื้อดึกไหม ซึ่งแน่นอนว่าน้องสาวตัวดี คือนุ่นนั้นหิวจึงทำให้จอมทัพเสนอว่าจะเป็นคนมาซื้ออาหารเองและขอให้รสามาช่วยถือ ซึ่งอรอุมาผู้เป็นแม่ก็ไม่ค้านเพราะเห็นว่าจอมทัพคงจะคิดกับรสาแค่พี่น้องอีกอย่างรสามาอยู่ที่นี่นานพอสมควร คงไม่มีปัญหาอะไร
ระหว่างทาง
ฉันนั่งเงียบไม่พูดหรือมองหน้าเขา ได้แต่มองออกไปนอกรถเท่านั้นฉันไม่รู้หรอกว่าเขาจะมองหรือจะทำหน้าอะไรยังไง
"เป็นใบ้??"ประโยคแรกที่พี่จอมทัพพูดขึ้น ฉันไม่ได้หูหนวกนะแต่ฉันเลือกที่จะไม่ตอบ
"ดี!!อย่าให้ได้ยินนะว่าพูด"ฉันรู้สึกว่าฉันเบื่อการกระทำคำพูดของเขาเต็มทน แม้แต่หน้าฉันก็ไม่อยากมอง เขาจะพูดหรืออะไรก็ชั่งฉันขออยู่เงียบๆ อีกอย่างฉันพูดมาตั้งหลายชั่วโมง ฉันต้องการพักผ่อนบ้าง แต่ทำไมต้องมาเจอเขาด้วย
"จะกินอะไร?
