Chapter 9
Dahan dahan akong pumasok at umakyat. Napansin kong wala na ang mga maids, pero bakit? Akala ko hanggang bukas sila.
Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko dahil pinaalam naman daw ako ni ate. Pero takot na takot pa rin ako. I cannot help it; Nick never failed to whine in fear since I moved here.
Pagkapihit ko palang ng pinto ng kwarto namin, isang malakas na sampal ang sumalubong sa ‘kin. I cried of course. Who would not? Nick is a big man, I am too weak for him.
If he did not hold my arm tightly I stumbled on the floor.
"Iba na naman ang lalake mo? Ibang klase ka rin! Noon si Tristan, ngayon iba na naman?! You really are that disgusting w***e!" He shouted while he is tightly holding my arms.
"Nick hindi.'Di ba pinaalam ako ni ate Alex sa’yo?" Takot na takot
