บทที่ 18
หลังจากคุยกันวันนั้นสองพี่น้องตระกูลฝูก็แทบไม่ได้เจอหน้ากันอีก หนึ่งคนรู้สึกผิดที่กดดันให้พี่สาวลำบากใจ ส่วนอีกคนไม่อยากเห็นหน้าน้องสาวที่ไม่ต้องการ
“เจ้าเป็นอะไรหรือเปล่า” สามีอย่างรั่วหยางจิ้นได้แต่มองภรรยาของตนอย่างสงสัย ภรรยาของเขาช่วงนี้เหมือนคิดอะไรอยู่ตลอด ชายหนุ่มอดสงสัยไม่ได้เพราะขนาดเขาดึงอีกฝ่ายมากอดและเกือบจะดึงเชือกผูกเสื้อของหญิงสาวออกแล้ว เจ้าตัวก็ยังเหม่อไปที่ไหนก็ไม่รู้
“หรงหรง”
ท่าทางตกใจของฝูหรงที่เพิ่งรู้ตัวว่าถูกถอดเสื้อไปนั้นยิ่งทำให้รั่วหยางจิ้นกังวล
“เป็นอะไร” คำถามซ้ำ ที่รู้ดีว่าภรรยาของตนคงไม่ตอบอะไรนอกจากคำว่าไม่เป็นไรยังถูกเอ่ยอยู่เรื่อย ๆ
“ห้ามตอบว่าไม่เป็นอะไร”
คำของสามีที่เอ่ยดักเอาไว้ทำให้หญิงสาวเปิดใจคุยเรื่องนี้กับรั่วหยางจิ้นครั้งแรก
“ข้าแค่กังวลเรื่องท่านพี่ นางเข้าใจข้าผิดหมดแล้ว”
“เรื่องอะไร” คำถามของสามีเป็นคำถามที่สั้นแต่อธิบายย
