UNHOLY DOCTOR: TOM GENESIS WRIGHT

Si Maria Virginia ay abala sa pagta-type sa kanyang keyboard, siya ay kasalukuyang nasa loob ng opisina ng kanilang kumpanya. Nagtatrabaho siya bilang ahente ng real estate. "Maria!" Tumigil siya sa pagta-type at dahan-dahan siyang lumingon para tingnan kung sino ang tumatawag sa pangalan niya. Isang maliit na ngiti ang sumilay sa kanyang mga labi ng makita ang kanyang matalik na kaibigang si Jhonna na naglalakad palapit sa kanya. "Maligayang kaarawan!" bati ni Jhonna sa kanya at binigyan siya ng isang maliit na box. Kumurap-kurap ang kanyang mga mata ng dalawang beses. Well, she was shocked to know, today is actually her birthday. Agad niyang tinignan ang date sa cellphone niya at nanlaki ang mata niya sa gulat nang makita ang date. "Hay naku! Don't tell me nakalimutan mo na ang birthday mo? Oh come on, Maria Virginia! You are too young to be forgetful!" sabi ni Jhonna sa kanya. Tinapik niya ang kanyang noo. "Yeah you are right. Maraming salamat sa pag-alala nito. Nakalimutan ko talaga ang birthday ko." Napabuntonghininga si Jhonna. "Well, that's because you are always busy making money." Isang mabigat na buntonghininga ang pinakawalan niya. "Well, if I will not work hard to earn money, who will support my family? Alam mo naman, breadwinner ako." Pinaikot ni Jhonna ang mga mata. "Sure, sure but you should also think about yourself. You are too uptight, loosen up a little bit, have fun. Life is too short, shorter than you think. Samakatuwid, habang ikaw ay buhay at malusog, maging masaya ka." "Tama si Jhonna, Maria," komento ng pamilyar na boses mula sa kanyang likuran. Huminga siya ng malalim. "Sige, may point kayong dalawa. So, anong gusto ninyong gawin ko?" Nagkatinginan ang dalawa niyang kaibigan saka ngumiti ang mga ito at tinignan siya mula ulo hanggang paa. "May masama akong pakiramdam tungkol dito," bulong niya. Pakiramdam niya ay may binabalak na kabaliwan ang dalawa niyang kaibigan. "Hmmm...dahil birthday mo ngayon, bakit hindi tayo pumunta sa bar para ipagdiwang ito?" sabi ni Jhonna habang nakangiti. "Yeah right! Today is your chance to get out of your comfort zone. Tara sa isang bar at magsaya. Maglasing tayo at sumayaw na parang baliw!" dagdag ni Jecel. Napaawang ang labi niya. "H-Hindi, hindi pwede—" "Ayan ka na naman! Stop being kill joy and join us. Minsan lang tayo mabuhay, dapat mag-enjoy tayo!" giit ni Jhonna. "Tama! Halika, Maria, ngayon ang birthday mo kaya't pagpahingahin mo naman ang iyong sarili, okay?" Isang mabigat na buntonghininga ang pinakawalan niya. "I understand you two but I'm not a fan of partying, what more drinking and dancing? I would like to celebrate my birthday at home with you–" "No! Today, we will be incharge of planning your birthday party. So, relax ka lang at kami ang bahala sa iyo," deklara ni Jhonna. AT makalipas ang ilang minuto, nakita na lang niya ang sarili niyang naka v-neck dress habang nakatayo sa harap ng salamin. "Masyadong revealing ang damit na ito," she murmured. "Oh come on, suotin mo na lang. Pupunta tayo sa isang bar hindi sa simbahan syempre, dapat mas maiksi at sexy ang damit mo," ani Jecel gamit ang seryosong boses. Huminga siya ng malalim. Ang pulang v-neck na dress kanyang suot ay regalo ni Jecel. Kinumbinsi siya ni Jecel na isuot ang dress. Hindi siya fan ng ganitong damit. Karaniwan siyang mahilig magsuot ng t-shirt at maong. Hindi saya o palda maliban na lang kung kinakailangan ngunit palagi niyang sinisigurado na knee level ang dress hindi gaya ng isang ito. Nakalabas ang kalahati ng kanyang mga hita, masyadong maikli ang dress. "I know but I'm not comfortable wearing this one–" Hindi niya natapos ang sasabihin niya nang makita niyang unti-unting nawala ang ngiti ni Jecel at dumilim ang mukha nito. "Alright, you win. I will wear this pero mamayang gabi lang, okay?" sabi niya. Hindi niya kayang saktan ang matalik niyang kaibigan. Kaya, isusuot niya ang sexy na damit. "Yehey! Salamat, Maria, mahal kita!" masayang sabi ni Jecel at niyakap siya. Ngumiti siya at niyakap pabalik ang kaibigan. "Mahal din kita." "Hoy! Sali ako!" sabi ni Jhonna at sumama sa group hug nila. HINDI makapaniwala si Maria Virginia sa nakikita sa loob ng exclusive bar na kinaroroonan nila ngayon. Maraming tao sa loob, nag-iinuman, nagsasayaw at naghahalikan. "Diyosko ginoo!" bulalas niya habang tinatapik ang bibig. “Hoy, let’s go, stop making that reaction, baka sabihin ng mga tao na walang muwang at ignorante ka,” biglang sabi ni Jhonna sa kanya at nilagay ang mga kamay sa bewang niya at hinila siya. Hindi siya sumagot, sa halip ay inilibot niya ang kanyang mga mata sa kabuuan ng lugar. Hindi niya akalain na may ganitong klaseng lugar. "Order na tayo ng maiinom," sabi ni Jecel pagkaupo nila. Malapit na sila sa entrance. Nakikita niya ang maraming tao na pumapasok. Ang ilan sa kanila ay nag-iisa at karamihan ay may kasama. "Pwede mo ba akong i-order ng isang basong juice—" "Oh, come on," daing ni Jecel. "Iinom tayo ng alak ngayong gabi, bawal ang juice," deklara ni Jhonna. "Pero—" "No buts. Kapag hindi ka uminom ngayong gabi, matatalo ka at ikaw ang magbabayad ng mga bayarin natin ngayon. I advise you my dear, you should drink because your one month's pay will not be enough to pay our bills tonight," giit ni Jecel at ngitian pa siya. "But i'm not a good drinker..." she murmured pero hindi siya pinansin ng dalawa at umorder ang mga ito ng inumin nila. Pagkaraan ng ilang minuto, hindi siya makapaniwala na nagawa niyang manatiling kalmado pagkatapos uminom ng dalawang baso ng tequila. "Meron akong naisip!" biglang sabi ni Jhonna. Napatingin sila sa kaibigan. Iniisip kung anong klaseng ideya ang meron ito. "Ano naman iyon?" tanong ni Jecel kay Jhonna. "Bakit hindi tayo maglaro," excited na sagot ni Jhonna. "Isang laro?" Tumaas ang kilay niya. Iniisip niya kung anong klaseng laro ang nasa isip ni Jhonna. "A truth or dare game," agad na sagot ni Jhonna. Hindi niya gusto ang pag-ngiti ni Jhonna. Pakiramdam niya ay may mangyayaring kabaliwan. “Game! Why not,” pagsang-ayon ni Jecel. Napatingin si Jhonna sa kanya. Tumango lang siya bilang sagot. Hindi niya kayang tanggihan, bakit? Dahil malamang hindi nila siya papayagan. "Goods, okay let's start, I will spin the empty bottle tapos kapag tumigil na sa pag-ikot at sa iyo nakatuon means, you will need to choose between truth or dare, okay?" Tumango sila bilang sagot. Iniikot ni Jhonna ang bote at tumigil ang pintig ng puso niya nang makita nilang nakatutok sa kanya ang ulo ng bote. "Truth or dare?" tanong agad ni Jhonna sa kanya. Napalunok siya at huminga ng malalim. "Truth" Napaungol sina Jhonna at Jecel na parang hindi nagustuhan ang sagot niya. She can't choose to dare, she has this feeling that they will probably make her do something crazy if she will. "Virgin ka ba o hindi?" Tanong ni Jhonna sa kanya. Tumingin siya sa mga kaibigan niya. Dahan-dahang bumuka ang bibig niya pero walang lumalabas na salita. Iniiwasan niya ang ganitong klaseng tanong. "Maria Virginia, okay ka lang?" tanong ni Jecel sa kanya. Huminga siya ng malalim. Siguro oras na para sabihin sa kanila ang kanyang kwento. "Malamang magugulat ka kapag sasagutin ko 'yang tanong na 'yan pero hindi ko maiwasan. I need to tell the truth because this game was not called to be truth or dare if l will lie. So, the answer is maybe." Napatingin sa kanya ang mga kaibigan niya. Nababasa niya ang pagkalito sa mata ng mga ito. "Ano ang ibig mong sabihin, maybe?" tanong ni Jecel sa kanya. "Oo, hindi ka sigurado kung ikaw ay birhen pa?" Isang mabigat na buntonghininga ang pinakawalan niya at pumikit pa. Hindi pa siya handang ibahagi sa mga ito ang kanyang karanasan ngunit kailangan niyang gawin ito. "I can't give you an exact answer because I have these scenarios inside of my head. It keeps bothering me, it's about me being sexually abused by my cousin. I don't know if it's true or an illusion. Hindi ko alam kung virgin pa ba ako o hindi." "I think you are just being delusional, Maria. You are innocent and kind. No one will make that kind of s**t to you. Remember you are a conservative kind of person," tugon ni Jhonna. "True! And does Jaime not make a move on you? Bakit mo nasabi ang mga bagay na 'yan?" "He never touched me. He respects me. I told him already that we will not have it until we get married." "See. I told you. You are just being delusional," deklara ni Jhonna. "Tama, bakit hindi mo baguhin ang isip mo at hayaang angkinin ka ni Jaime? 2024 na ito, hindi na big deal ang ganitong karanasan–" "Sa akin, big deal iyon," giit niya. Nagkibit balikat lang si Jecel. Habang si Jhonna naman ay patuloy sa pag-ikot ng bote. After 5 spin, huminto ulit ang bote sa harap niya. "It's your time to shine, my dear," sabi ni Jecel habang nakangiti. "Truth or dare?" tanong ni Jhonna sa kanya. "D-Dare," biglang lumabas sa bibig niya ang mga salitang iyon. Biglang sumigaw ang dalawang baliw niyang kaibigan. "Yes! Finally you choose to dare," masayang sabi ni Jhonna. Para nanalo sa lotto. "Yeah, I thought you would always choose the truth," dagdag ni Jecel. Siya ngayon ay nagsisisi sa kanyang pinili. Bakit? Nakaramdam siya ng kaba pagkatapos niya makikita ang reaksyon ng kaibigan dahil malamang may binabalak ang mga itong kalokohan. "So, anong gagawin ko?" kinakabahan niyang tanong. Ang dalawa niyang baliw na kaibigan ay ngumisi sa kanya at sumagot. "Gusto naming bigyan mo ng lap dance ang unang lalaking makakasalubong o makikita mo habang dire-diretsong maglakad papunta sa entrance." Nanlaki ang mata niya. "Ano? Teka, hindi?!" Umiling pa siya bilang tanda na hindi siya sang-ayon sa gusto ng mga ito. "I can't make it. I will not do that, I'm not that kind of girl. Please, choose something else," pakiusap niya. "At saka, may boyfriend ako. I have Jaime, it will be unfair to him if I do that," she added. "Come on, Maria. This is just a game, no emotion attached. Tsaka, hindi mo na makikilala ang lalaking iyon. San Francisco is a big city, you know," Jecel says to her. "Right, you are overthinking things. Jaime will never know about this okay?" dagdag ni Jhonna. "Pero—" "Hey no more buts, just do it. Today is your birthday, lumuwag ka ng konti pwede ba," giit ni Jhonna. "We make this game. We agree to do this. So, there is no reason for us to back down. We need to accept the challenge whatever it is. So, stop being kill joy and just make it, darling," seryosong sabi ni Jecel. Isang mabigat na buntong-hininga ang pinakawalan niya. Hinding-hindi siya mananalo laban sa dalawang ito. Pareho magaling sa argumento. "Sige, gagawin ko," sa wakas ay sagot niya. Nag-ingay ng dalawa niyang kaibigan na parang nanalo ng 1 million dollars. "Oh, lord, forgive me for doing this," she murmured while looking at her friends that are now giving her instructions of what she's going to do. "So, again, you will give a lap dance to the first man you see or encounter when you walk to the entrance, understood?" giit ni Jhonna sa kanya. Tumango siya. Pakiramdam niya ay nanghihina ang mga tuhod niya, bumibilis ang t***k ng puso niya. First time niyang gumawa ng ganitong kabaliwan. "Stand up and break a leg, girl!” nakangiting giit ni Jecel. Dahan-dahan siyang tumayo. Pumikit siya at huminga ng malalim. "Lakad na!" excited na sabi ni Jhonna. Tumayo pa talaga ito para lang itulak siya. Dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata, wishing no man will cross her eyes dahil hindi niya alam kung kaya niya ba talaga itong kabaliwan pero parang wala sa kanya si universe dahil biglang sumulpot ang isang matangkad, gwapo, seksi na lalaki. Nagtama ang kanilang mga mata. Hindi niya alam pero, biglang nagwala ang puso niya, at tumigil ang mundo niya. “Go, get him,” bulong ni Jhonna sa tenga. “Yeah, girl, he is the perfect man,” dagdag ni Jecel. Napalunok siya ng laway at dahan-dahang naglakad patungo sa direksyon ng lalaki.