"ปล่อยพายนะคะ!" พายรัญตะคอกเสียงดัง เธอตกใจกับสัมผัสใกล้ชิดที่เกิดขึ้นอีกครั้งโดยชายหนุ่มเป็นคนเริ่ม หญิงสาวพยายามหลีกเลี่ยงความใกล้ชิดสนิทสนมกันมาโดยตลอด แต่ดูเหมือนว่ายิ่งตีตัวออกห่างกลับยิ่งใกล้ชิดมากยิ่งขึ้น
"ไปไหนมา โทรไปก็ปิดเครื่อง?" น้ำเสียงของเขาดุดัน พายรัญสัมผัสได้ถึงอารมณ์โกรธเคืองผ่านวาจา คิลเลียนไม่มีสิทธิ์โกรธหรือต่อว่าตนสักนิด
"พายไม่ได้ปิดเครื่องแต่ว่าแบตมันหมด พายไปทานข้าวกับเพื่อนมาค่ะ" เธอบอกขณะที่พยายามดึงท่อนแขนของเขาออกจากเอวเล็กของตน
"เพื่อน?"
"ค่ะ ปกติพายก็ไปทานมื้อเย็นกับเพื่อนเป็นประจำหลังเลิกเรียน แต่พี่หมอน่ะสิคะ เมาอีกแล้วใช่หรือเปล่า ปล่อยพายเดี๋ยวนี้เลยนะคะ"
"พี่ไม่ได้เมา แค่ดื่มไปนิดเดียวตอนที่ทำอาหารเย็นแล้วก็รอพายกลับมาทานมื้อค่ำด้วยกัน ดื่มไปดื่มมาก็หมดไปแค่สองขวด จนป่านนี้พี่เองก็ยังไม่ได้ทานข้าวเย็นเลย" เขากดเสียงต่ำ น้ำเสียงแสดงออกถึงอารมณ์น้อยอ
