คุณทัตชายหนุ่มร่างสูงใหญ่เดินออกจากบ้านด้วยความหงุดหงิดหลังจบมื้ออาหารเย็นกับครอบครัวและเรื่องที่หงุดหงิดก็เป็นเรื่องอะไรไปไม่ได้นอกจากเรื่องการถูกบังคับให้แต่งงาน
อาหารมื้อนี้เป็นอาหารมื้อแรกในรอบอายุสามสิบปีก็ว่าได้ที่เขารู้สึกว่ารสชาติมันแย่ที่สุดอาจจะเพราะบรรยากาศที่เขาไม่ชอบเนื่องจากคนเป็นแม่เอาแต่จะยัดเยียดการแต่งงานให้กับเขา
ร่างสูงใหญ่ของคุณทัตเปิดประตูรถซุปเปอร์คาร์ราคาแพงที่มีไม่กี่คันในประเทศพร้อมกับตรงมายังคลับหรูของตัวเองทันที
“คุณทัตคะ คืนนี้เที่ยงคืนพอจะว่างไหมคะ” เสียงผู้จัดการสาวอย่างคุณใจ๋ถามขึ้นทันที
“ผมว่าง คุณใจ๋มีอะไร” คุณทัตถามกลับไปทันทีเพราะเขาก็ว่างทุกคืนอยู่แล้วแต่ละคืนก็สิงอยู่ในคลับนานๆจะแวะเวียนไปบ่อนพนันหรือสถานที่เริงรมย์บ้าง เพราะห้องทำงานส่วนตัวที่รวมเอกสารทุกอย่างของเขาอยู่ที่คลับ
“เด็กคนนั้นที่ใจ๋บอกจะเข้ามาคืนนี้แต่ขอเป็นเวลาเที่ยงคืน” ผู้จัดการสาวบอกขึ้นอีกครั้ง
“ถ้ามาแล้วก็จัดการได้เลย”
จัดการได้เลยที่คุณทัตหมายถึงก็คือการเปิดห้องให้เขากับเด็กคนนั้นที่จะมาสมัครงานเพราะหลังจากคุยกันเสร็จ ถ้าเด็กคนนั้นมั่นใจในประสบการณ์ของตัวเองก็ต้องให้คุณทัตลองสักหน่อยว่าประสบการณ์และลีลาดีพอที่จะเข้ารับทำงานหรือเปล่า แต่ถ้าไม่ทุกอย่างก็จะจบไปพร้อมกับเงินหนึ่งก้อน
“โอเคค่ะ แล้วใจ๋จะแจ้งคุณทัตอีกครั้ง” คุณทัตเพียงพยักหน้าเป็นคำตอบเท่านั้นก่อนที่เขาจะสนใจกับเอกสารตรงหน้าต่อ
และไม่ลืมที่จะสั่งเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตัวแรงมาดื่มแก้เซ็งกับเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงเย็น
นานนับหลายชั่วโมงที่ร่างสูงใหญ่ของคุณทัตเอาแต่สนใจกับเอกสารตรงหน้าจนตอนนี้งานของเขาก็เสร็จ เขาจึงเปลี่ยนบรรยากาศตัวเองโดยการออกมาดื่มที่โซนวีไอพี แน่นอนว่าเป็นเขาที่ต้องนั่งดื่มคนเดียว
ดื่มแอลกอฮอล์รสโปรดพร้อมกับชมบรรยากาศและดีเจของคลับเพื่อฆ่าเวลารอเด็กคนนั้น
จวบจนตอนนี้ผู้จัดการสาวอย่างคุณใจ๋กำลังเดินมาทางเขา นั่นทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าเด็กคนนั้นมาถึงที่นี่แล้ว ร่างสูงใหญ่ของคุณทัตก้มมองนาฬิกาข้อมือของตัวเองก็ต้องยกยิ้มออกมาเพราะตอนนี้ห้าทุ่มสี่สิบห้า ถือว่าดีและถูกใจเขาไม่น้อยกับการมาก่อนเวลานัดแบบนี้
“เด็กคนนั้นรอคุณทัตอยู่ที่ห้องแล้วค่ะ” ผู้จัดการสาวพูดขึ้นอีกครั้ง
“ห้องไหน” คุณทัตถามกลับไปทันทีเพราะห้องที่เขาให้คุณใจ๋ไปเปิดไว้คือห้องสำหรับการรองรับลูกค้าที่หาห้องพักเนื่องจากความเมาเลยขับรถกลับไม่ไหวหรือแม้กระทั่งดีลกันแล้วไปต่อ
“ห้องสุดท้ายค่ะ” เพียงเท่านั้นร่างสูงใหญ่ของคุณทัตก็เดินตรงมาทันที
เขาเปิดประตูห้องเข้าไปเห็นเด็กสาวตัวเล็กผมยาวนั่งอยู่ปลายเตียง ใบหน้าสวยของเด็กสาวคนนั้นหันมามองหน้าเขา ทำเอาหัวใจของเขาสั่นระรัวอย่างกับเจ้าเข้า
อาการแบบนี้มันเป็นยังไงกัน
อาการที่เห็นคนตรงหน้าแล้วเหมือนตกอยู่ในภวังค์
“สะ…สวัสดีค่ะ” น้ำเสียงสั่นๆของจันทร์เจ้าดังขึ้นทันทีเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ของคุณทัตเปิดประตูเข้ามา
ด้านเธอเองก็ประหม่าไม่น้อยที่สายตาคมกับจดจ่อมองมาที่เธอแต่ถึงกระนั้นเธอเองก็ต้องควรเป็นฝ่ายเอ่ยปากทักเขาก่อนเพราะยังไงเธอก็คือคนมาสมัครงาน
“ว่ามาสิ” คุณทัตพูดขึ้นทันทีก่อนที่เขาจะปิดประตูล็อคห้องและเดินมายืนพิงโต๊ะปลายเตียงเพื่อสำรวจหน้าตาของเด็กสาวตรงหน้า
เรียกว่าสวยและน่ารัก ถูกใจผู้ชายอย่างเขามาก
“หนูมาสมัครงานค่ะ” จันทร์เจ้าพูดขึ้นทันทีเพราะหลังจากได้ยินคำพูดของคุณทัตแล้ว เขาก็คงต้องการให้เธอพูดจุดประสงค์ของเธอออกมา
“งานอะไร” คุณทัตที่รู้อยู่เต็มอกแต่ก็ต้องเอ่ยปากถามเพราะอาการประหม่าของเด็กสาวตรงหน้า
ดูได้แวบเดียวเขาก็รู้แล้วว่าเธอยังใหม่แกะกล่องไม่มีประสบการณ์อะไรทั้งนั้นเพราะที่ผ่านมาเขาก็ผ่านผู้หญิงมาเยอะดูออกทุกคน
“ขายตัว” จันทร์เจ้าตอบกลับไปอีกครั้ง
“รู้ใช่ไหมว่าฉันจะลองของก่อนทุกครั้ง” คุณทัตพูดขึ้นทันที
เป็นที่น่าแปลกใจสำหรับตัวของเขาเพราะเขาไม่เคยคิดจะเปิดบริสุทธิ์ผู้หญิงคนไหนนอกจากคนเด็กสาวตรงหน้า
เพราะตอนนี้เสือร้ายอย่างคุณทัตอยากขย้ำแมวน้อยอย่างเด็กสาวตรงหน้าแทบแย่
ถึงแม้จะมีกฎเหล็กของตัวเองอยู่แต่เหมือนวันนี้กฎเหล็กจะใช้ไม่ได้แล้วสิ
“รู้ค่ะ” จันทร์เจ้าตอบกลับไปอีกครั้งเพราะก่อนจะมาเจ๊เพ็ญอธิบายให้เธอฟังทุกอย่างแล้วเว้นแต่เรื่องมีประสบการณ์เรื่องเซ็กซ์เท่านั้นที่เจ๊เพ็ญไม่ได้พูด
“หลังจากลองของเสร็จ ถ้าเธอไม่ผ่านฉันจะให้เงินเธอหนึ่งก้อนโอเคไหม” คุณทัตเอ่ยปากถามกลับไปอีกครั้ง
ถึงแม้ในใจให้เธอผ่านตั้งแต่ตอนนี้แล้วก็เถอะ
เพราะเขาเองก็กล้าพูดตรงนี้เลยว่าถูกใจเธอไม่น้อย
ถูกใจจนอยากเก็บไว้คนเดียวไม่อยากให้ผู้ชายหน้าไหนได้ตัวเธอ
“หนูโอเคค่ะ”
“ถ้าโอเคก็ถอดเสื้อผ้าออกสิ ฉันอยากลองของอย่างเธอจะแย่” มือเล็กที่สั่นเทาของจันทร์เจ้ากำชายเสื้อยืดของตัวเองแน่น นั่นทำให้ร่างสูงใหญ่ของคุณทัตรู้ดีว่าเด็กสาวตรงหน้ากำลังกลัว
“ฉันให้เธอคิดอีกทีนะ ถ้าเธอกลัวออกไปแต่ถ้าเธออยากได้โอกาสการทำงานก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเอง” เขาไม่ได้จะกดดันเพียงแต่เขาอยากเห็นร่างกายของเด็กสาวตรงหน้า
มองจากหน้าตาก็รู้แล้วว่าสวย เขาก็อยากรู้นักว่าภายใต้เสื้อผ้าอาภรณ์เหล่านั้นจะสวยสักแค่ไหน
“คุณรู้หรือเปล่าว่าหนูไม่มีประสบการณ์” จันทร์เจ้าถามขึ้นทันทีเพราะนี่คือสิ่งที่เธอกำลังกังวล ก่อนเข้ามาในห้องนี้ผู้จัดการสาวอย่างคุณใจ๋อธิบายให้เธอฟังในเรื่องนี้
“ฉันรู้ตั้งแต่เห็นหน้าของเธอและอาการประหม่าของเธอ”
“แล้วทำไมคุณยังให้หนูทำ”
“ทั้งที่เธอรู้ว่าฉันไม่รับคนไม่มีประสบการณ์แต่ทำไมยังเลือกที่จะโกหกผู้จัดการของฉันแล้วเข้ามาในห้องนี้”
❤️
ใจเย็นกับน้องหน่อยพ่อ