หวาดระแวง

1856 Words

วันต่อมา... “ปรายหิวไหม...ฝุ่นทำฉู่ฉี่ไว้...” กลิ่นเครื่องเทศหอมตลบอบอวลไปทั่วคอนโด หอมจนลอยเข้าไปยั่วให้สาวสวยที่นอนขดตัวอยู่ที่ใต้ผ้าห่มผืนหนานั้นลืมตาตื่นขึ้นมา “น่ารักกับปรายอีกแล้ว” เดินเข้าไปกอดแฟนเด็กแม้จะยังสะลึมสะลืออยู่ พลางเขย่งเท้าขึ้นไปจุ๊ฟเขาเชิงออดอ้อนเอาใจ “ก็ต้องน่ารักกับปรายสิ ก็ปรายเป็นเมียฝุ่นนะ” โอบกอดเอวบางเอาไว้หลวมๆ แล้วมองหน้าหวานเชื่อม รอยยิ้มแห่งความสุขปรากฏขึ้นบนใบหน้าของทั้งคู่ ในขณะนี้บอกได้คำเดียวว่าเปี่ยมล้นที่สุด ความรักของทั้งคู่ที่มีให้กันมันล้นอกแบบสุดๆ “ปะ กินข้าวกัน...” เปลี่ยนจากกอดเอวมาเป็นโอบเอวเธอแล้วดึงให้เธอตามเขามาที่โต๊ะอาหาร ที่มีอาหารของเขาเตรียมรออยู่บนโต๊ะ เขาเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่ง จากนั้นก็เดินอ้อมไปนั่งลงตรงข้าม ยกยิ้มหวานให้อีกครั้งแล้วลงมาทานอาหารเช้าในช่วงสายๆ ด้วยกัน “อร่อย...” “อร่อยก็กินเยอะๆ” “ขอบคุณนะแฟน...อยู่ด้วยกันแปบเด

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD