WALANG patid ang luha ni Koring habang nakatingin sa bangkay ng kanyang anak na si Tomas. Maputla na ang mukha nito at nangingitim na ang labi. Hindi ito masyadong naayusan ng punerarya na umasikaso dito dahil sa kulang ang kanyang bayad sa serbisyo ng mga ito. Dahil sa wala siyang pera upang magkaroon ito ng disenteng kabaong ay nagpagawa na lang siya sa kakilala niyang karpentiro ng kabaong gamit ang tabla at plywood.
Siya lamang ang mag-isa sa kanilang bahay. Walang kahit na isa ang nangahas na makipaglamay sa burol ng kanyang nag-iisang anak. Sino ba naman ang pupunta doon kung ang tingin sa kanya ng mga kapitbahay niya ay isa siyang satanista? Hindi naman lingid sa kanya ang tsismisan. Pero, totoo naman ang sinasabi ng mga ito. Isa siyang satanista ngunit matagal na siyang tumigil sa
