บทที่ 3 พี่เสือน่ารัก

1247 Words
เสือห่มผ้าให้หญิงสาวเมื่อเธอนอนหลับสนิทไปแล้ว มาร์คที่เห็นว่าเพื่อนเข้าห้องน้องสาวนานแล้วยังไม่ออกมาสักทีก็เลยเข้ามาตาม และเมื่อเปิดประตูเข้ามาเขาก็เห็นเพื่อนทำมือจุปากไม่ให้ส่งเสียงดัง ลุกขึ้นปิดไฟก่อนจะเดินออกไปทันที "หลับแล้วเหรอ" "อืม... ไหนอ่ะเลคเชอร์ที่ให้หา" "นี่ไง... โทรมาบอกก็ได้เดี๋ยวกูเอาไปให้พรุ่งนี้" "ก็จะอ่านคืนนี้ไง พรุ่งนี้สอบนี่" มาร์คไม่ได้ระแวงอะไรพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปส่งเพื่อนไปขึ้นรถที่หน้าบ้าน และเมื่อขับรถออกมาจากตัวบ้านของเพื่อนสนิทเขาก็โยนเลคเชอร์ไปที่เบาะหลังเพราะไม่ได้ต้องการแต่แรก ก็แค่หาเรื่องไปหามีนาเท่านั้น และเมื่อเธอยอมหายโกรธเขาก็เบาใจ ไม่ได้อยากจะทะเลาะกับเธอเลยสักนิด มีนาเป็นคนโกรธง่ายหายเร็วมากเท่าที่รู้จักกันมาโวยวายแป๊บเดียวก็หายแล้ว แต่ถ้าเธอเงียบเมื่อไหร่นั่นแหละง้อยากที่สุดในโลกแล้ว เขาขับรถกลับบ้านของตัวเองในช่วงค่ำ ตอนนี้คนในบ้านแยกย้ายกันไปนอนหมดแล้ว มีแค่เขาในบ้านเนี่ยแหละที่ยังเดินไปมาอยู่ในบ้าน "อาบน้ำนอนดีกว่า..." วันต่อมา... มีนาในชุดนักศึกษาติดรถพี่ชายมาที่มหาวิทยาลัยและบอกเขาว่าคืนนี้จะไปนอนที่คอนโดไม่ต้องมารับ จากนั้นก็เดินเข้าไปในตึกมองหาเพื่อนสนิทก่อนจะโบกมือทักทาย "มาแล้ว ๆ เร่งจริง" "ก็แกมาช้าอ่ะ ไหนเอาการบ้านมาลอกหน่อยสิทำเสร็จยัง" "เรียกมาเช้าเพราะเรื่องแค่นี้อ่ะนะ" หญิงสาวทำหน้าบึ้งบูดส่งการบ้านไปให้เพื่อนลอกตามสบาย หยิบอุปกรณ์แต่งหน้าขึ้นมาก่อนจะส่องกระจกมองตัวเองว่าสวยดีหรือยัง "จะสวยไปถึงไหนยะ ถ้าสวยแล้วไม่มีผัวไม่ต้องสวยค่ะ" "จริง... สวยซะเปล่าไม่มีผัวงงมาก" เพื่อนของเธอมองหน้ามีนาด้วยความสงสัย เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและมีแต่ผู้ชายรุมล้อมจีบ แต่ก็นั่นแหละไม่เห็นว่ารายนี้จะคบใครเลย และไม่รู้ว่าไปเล็งผู้ชายคนไหนไว้รึเปล่าถึงได้ไม่สนใจใครเลย "เลือกเยอะไม่ได้ไง" "ระวังขึ้นคานล่ะหนู..." "ชิ... สวยอย่างฉันไม่มีทางขึ้นคานยะฉันเลือก" มีนาสะบัดหน้าใส่เพื่อนก่อนจะหยิบแป้งพับมาแตะที่แก้มนวล ลิปสติกมีทุกเฉดสีให้เลือกแต่ใส่ได้แค่สีชมพูอ่อนเพราะเป็นนักศึกษายังเรียนอยู่ เสือที่ได้รับข้อความจากมีนาว่ามาถึงที่มหาวิทยาลัยแล้วแถมยังบ่นว่าหิว เขาที่เพิ่งมาถึงมหาวิทยาลัยก็รีบไปโรงอาหาร ซื้อข้าวมันไก่ไม่เอาหนังที่เธอชอบกินไปให้ที่หน้าตึกพร้อมกับน้ำสมุนไพรที่เธอชอบ "ข้าวมันไก่ไม่เอาหนัง น้ำสมุนไพรค่ะ" ทุกคนหันไปมองตามเสียงก่อนจะยิ้มออกมากอย่างเขินอายเมื่อเจอพี่เสือรุ่นพี่ปีสี่เดินมา โชคดีอะไรของมีนาก็ไม่รู้ผู้ชายแต่ละคนที่รายล้อมเอาอกเอาใจงานดีทั้งนั้น พี่เสือ พี่มาร์ค พี่วชิ ไหนจะสองแฝดพี่ธเนศ พี่ธนัสอีก บอกตามตรงหล่อรวยงานดีทั้งนั้น และยัยนี่เป็นลูกสาวคนเดียวในกลุ่มเพื่อน พี่ ๆ ทุกคนจึงเอาอกเอาใจเป็นอย่างมาก "ขอบคุณค่ะพี่เสือคนน่ารัก" "บอกว่าให้เรียกคนหล่อค่ะ" เขายิ้มออกมาก่อนจะลูบผมหญิงสาวแล้วขอตัวไปเรียนก่อน "พี่ไปเรียนก่อนนะ ไปก่อนนะครับน้อง ๆ" "ค่ะพี่เสือสุดหล่อ" พวกหล่อนกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่จนมีนาที่เห็นก็เบ้ปากใส่ทันที พี่เสือเป็นของเธอใครก็ห้ามมาคลั่งไคล้ทั้งนั้น แต่พูดบอกใครไม่ได้เพราะภาพภายนอกเขาคือพี่ชายที่แสนดีเท่านั้น "เบ้ปากใส่พวกฉันคือไรอ่ะ อ่อ กลัวพวกฉันจะได้กินพี่ ๆ แกป่ะ" "ไม่อยากได้ฉันเป็นพี่สะใภ้เหรอ ฉันใจดีน้า" ป๊อปปี้เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มีนาส่ายหน้าทันทีไม่ว่าเพื่อนคนไหนก็จะไม่ได้กับพี่ชายเธอทั้งนั้น เพราะรู้ไส้รู้พุงพวกเดียวกันหมด "ไม่เอายะ แรดแบบพวกแกไม่เหมาะเป็นพี่สะใภ้ของฉัน" "แรงอ่ะ" "เชอะ... หาใหม่ก็ได้" เพื่อนของเธอสะบัดหน้าใส่อย่างงอน ๆ มีนายิ้มออกมาขำขันแกะกล่องข้าวมันไก่กินอย่างเอร็ดอร่อยเพราะคนที่ซื้อมาให้คือผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดยังไงล่ะ "อร่อยอยู่คนเดียวเนาะ พวกฉันไม่หิวเลย" "ขี้อิจฉาอ่ะพวกแก" "อย่าให้มีพี่หล่อ ๆ บ้างแล้วกันจะเอามาอวด...!" จากนั้นพวกเธอก็พากันขึ้นห้องเรียนและกว่าจะเรียบร้อยเลิกเรียนก็ปาไปช่วงบ่าย แก๊งสาวสวยบิดขี้เกียจอยู่บนโต๊ะลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องนั้นก่อนจะแยกย้ายกันกลับ "แกกลับยังไงมีนาพี่มาส่งนี่" "เดี๋ยวกลับกับพี่เสือจ้ะ" "อยากมีผู้ชายมารับบ้าง กรี๊ดดด ไปหาผัวดีกว่า" "คืนนี้ผับพี่วชิดีมั้ย โซนนั้นผู้ชายรวย" "ไปด้วย...!" มีนามองตามเพื่อนไปก่อนจะส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ เหลือยสายตามองไปด้านขวาเจอพี่เสือกำลังเดินเข้ามาพอดี "พี่เสือ" "กลับยัง" "ค่ะ แต่ว่ามันยังไม่เย็นเลยจะดูหนังเลยมั้ยคะหรือว่าจะกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน" "กลับก่อนก็ได้ อาบน้ำเปลี่ยนชุดที่สบายตัวก่อนแล้วค่อยไปดูหนังกัน" หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะกุมมือชายหนุ่มและพากันกลับไปที่คอนโดของเธอ และเมื่อมาถึงหญิงสาวก็เปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดที่จะใส่ไปดูหนังเย็นนี้ เสือที่แอบเห็นหญิงสาวหยิบชุดสายเดี่ยวก็เดินเข้าไปหาก่อนจะเก็บไว้ตามเดิม "แต่งตัวให้มันดี ๆ หน่อย" "ทำไมคะสายเดี่ยวไม่ดีตรงไหนสวยออก ทำไมหึงเหรอ" เธอยิ้มออกมาทันทีก่อนจะหันหน้าเข้าหาชายหนุ่ม ใบหน้าสวยขยับเข้าไปคลอเคลียปลายคางของเขา มือทั้งสองข้างโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้แน่นก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปจูบ และแน่นอนว่าเขาไม่ปฏิเสธเพราะร่างกายในตอนนี้ก็เริ่มคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ริมฝีปากหนาสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวานของริมฝีปากเล็กอย่างโหยหา สัมผัสที่เขาติดใจตั้งแต่ครั้งแรกและจนถึงตอนนี้ก็ยังเรียกร้องหาไม่มีหยุด "อื้อ..." มีนาเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องและดูเหมือนว่าจะขาดอากาศหายใจอยู่พักใหญ่เพราะเธอจูบไม่เป็นเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ก็ยังพยายามที่จะเอาใจชายหนุ่มทั้งที่รู้ว่าตัวเองไม่เป็นงานเลยแม้แต่น้อย "แฮ่ก.." "อ่อนหัด... มานี่พี่จะสอนจูบเอง" พูดจบเขาก็ดันตัวเธอชิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะโน้มใบหน้าไปจูบหญิงสาวอีกครั้ง มีนาร้องครางออกมาเสียงหวานยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่ชายหนุ่มเริ่มมีความน่ารักกับเธอขึ้นมาบ้างแล้ว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD