เสือเดินกลับมาที่ห้องพักของตัวเอง อาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะเดินไปเคาะห้องหญิงสาวอีกครั้ง มีนาที่ไม่ได้สนใจว่าเป็นใครมาเคาะหน้าห้อง เปิดประตูปกติก่อนจะตาโตรีบปิดประตูแต่ก็ไม่ทันแล้ว เพราะชายหนุ่มแทรกตัวเข้ามาข้างในก่อนจะกดล็อคเอาไว้แน่นหนา
"ออกไปเลยนะพี่เสือ"
"มีนางอนพี่ทำไม เปย์ไปเป็นล้านแล้วทำไมพี่ไม่ได้อะไรตอบแทนบ้าง"
"ทำดีหวังผลเป็นคนแบบนี้เหรอไง"
หญิงสาวโวยวายเสียงดังลั่นก่อนจะหยิบหมอนตรงโซฟาปาใส่ชายหนุ่มด้วยความหงุดหงิด ตัวเองผิดแท้ๆ แต่กลับง้อด้วยเงินทั้งที่ควรจะสำนึกสักนิดว่าที่ทำอยู่คืออะไร
"เปล่าค่ะพี่ก็ง้อทุกอย่างแล้วไง หนูไม่หายสักทีนี่นา"
เขาเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะโอบรอบเอวหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะซุกใบหน้าลงกับไหล่เล็ก
"พี่ทำตัวเองนี่"
"พี่จะไม่ยุ่งกับระรินแล้วโอเคมั้ย"
มีนาเงยหน้ามองชายหนุ่มจ้องตาแทบไม่กระพริบดูว่าเขาจะมีสีหน้าที่เป็นประมาณไหน ใบหน้าดูซีเรียสมากและท่าทา
