Gerçeklerin tünediği yerden başını uzatması ve ardından korkarak tekrar deliğine girmesi içimde kırılmış tarafları biraz daha kırmıştı.
Gözlerimi bana merakla bakan yeşil gözlere çevirip boş bir ifadeyle baktım. Eli tekrar kolumu tutmaya yeltenince bir adım geri çekilip işaret parmağımı yüzümün hizasına kadar çıkarıp ona doğru salladım.
"Sakın, sakın bir daha başka tenlerde konaklayan ellerini hâlâ daha pisliklerinden arındıramadığım bedenime sürme, yeterince kirliler, daha da kirletme." Tiksinerek ona baktıktan sonra arkamı dönüp asansöre bindim. Bakışlarım asansörün içinden Bora’yı bulduğunda donmuş bir şekilde bana bakıyordu. Nedenini başta anlayamamıştım, belki de soktuğum laftandır, diyerek kendimi telkin ederek asansörün kapama düğmesine bastım.
"Tanya hayır!" Asansörün kapıları k
