Chapter 44

1005 Words

GABRIEL CALLED ME this evening. Finally, naaalala pa pala ako ng aking asawa. Ang akala ko ay nakalimutan na n'ya ako. I'm just being bitchy right now dahil simula pag-gising ko ay puro masamang balita na lang ang bumubulaga sa akin. I am so stressed. Not to mention I can't keep anything down since this morning kaya tsa lang ang laman ng t'yan ko.  I tried eating a piece of toast at isinuka ko lang 'yon. I tried piece of bacon, a slice of hotdog -- none. I sent it down the drain and now I am starving.  "Babe, I just received your messages. Are you okay?" nag-aalala n'yang tanong sa akin. Oh now he's worried? "I'm fine," walang gana kong tugon sa kanya. I left the suite para hindi ko magising ang mga magulang ko. I sent one of the nurses home at pinabalik ko bukas para palitan itong isa.

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD