สิบห้าปีก่อน
ในงานเลี้ยงปัจฉิมนิเทศของเจ้าป่า ตอนนั้นมาลีวัลย์ยังอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่สี่ เธอตั้งใจทำเค้กที่ตัวเองทำได้ดีที่สุดในตอนนั้นเพื่อมาเป็นของขวัญให้เขาในฐานะน้องสาวคนหนึ่ง แม้ในใจมาลีวัลย์จะรู้สึกมากกว่านั้นก็ตาม
ร่างเล็กเดินตามพรมแดงที่ทางโรงเรียนเจ้าป่าจัดไว้ให้ แต่ระหว่างเดินไปยังห้องโถงที่จัดงานก็ได้เจอกับ เกวลิน ที่กำลังเดินสวนมาพอดี หญิงสาวรุ่นพี่ทำเพียงปรายตามองเธออย่างไม่พอใจก่อนจะเดินผ่านไป ซึ่งมาลีวัลย์ก็ไม่ได้ใส่ใจเพราะเธอก็ไม่ค่อยชอบเจ้าหล่อนอยู่แล้วเหมือนกัน
แต่ไม่ทันจะได้เข้าไปถึงตัวอาคารเพื่อเอาของขวัญให้คนที่รัก ร่างสูงของรามสูรก็เข้ามาขวางหน้าเสียก่อน
มาลีวัลย์ไม่ได้สนิทสนมกับอีกฝ่ายแต่ก็พอรู้อยู่ว่าเขาเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกับเจ้าป่า และเราก็ได้เจอกันตามงานสังคมอยู่บ้าง
“จะไปหาไอ้ป่าเหรอ”
“ค่ะ”
“ตามมาสิ เดี๋ยวพี่พาไป” มาลีวัลย์มองคนตรงหน้าอยู่ครู่หนึ่งอย่
