เด็กหญิงวัยห้าขวบกำลังตั้งใจทักถอมงกุฎจากดอกหญ้าอยู่ใต้ร่มไม้ใหญ่ โดยมีพี่ชายเจ้าของบ้านถือถาดน้ำและขนมมาเสริฟถึงที่
“พี่เอาขนมมาให้รองท้อง กว่าพวกคุณน้าจะมารับคงค่ำนู่น”
“ขอบคุณค่ะ” มาลีวัลย์ส่งยิ้มสดใสไปให้พี่ชายแสนใจดีอย่างเจ้าป่า
ครอบครัวของทั้งคู่สนิทสนมกัน และมาลีวัลย์ก็ติดเจ้าป่ามากกว่าพอแม่ของตัวเอง วันไหนที่ผู้ปกครองติดงานมาลีวัลย์ก็จะใช้เวลาหลังเลิกเรียนมาเล่นกับพี่ชายคนสนิท
ใต้ต้นไม้ใหญ่ในบ้านเจ้าป่าคือจุดนั่งเล่นของทั้งสอง มาลีวัลย์ขุดดินและเล่นขายของไปตามประสาเด็กโดยมีเจ้าป่านั่งทำการบ้านอยู่ข้าง ๆ และบางครั้งที่เขาจะละจากหนังสือตรงหน้ามาเล่นกับเธอ
“พี่ป่าเรื่องที่มาร์กับแก้วไปเห็น มาร์ไปถามแม่มาแล้ว เขาเรียกว่าการจุ๊บ” เมื่อวานนี้เป็นเวรทำความสะอาดของมาลีวัลย์กับแก้วตาเพื่อนสนิท แต่ตอนที่เอาขยะไปทิ้งก็ได้เห็นว่ามีรุ่นพี่สองคนกำลังเอาปากชนกัน และเพราะมาลีวัลย์สงสัยว่าทำไม
