เพื่อนๆของฟ้าครามพยุงชายหนุ่มเข้ามาในลิฟต์ หญิงสาวเพิ่งเห็นว่าที่นี่นอกจากจะเป็นผับแล้ว ชั้นบนอีกหลายสิบชั้นยังเปิดเป็นโรงแรมให้แขกนอนพัก หรือแม้กระทั่งคนทั่วๆไปก็สามารถใช้บริการได้ โดยเข้าจากทางด้านหน้าของตัวตึก
" ทำไมพวกพี่ไม่พาพี่ฟ้าครามไปที่รถล่ะคะ พาขึ้นไปชั้นบนทำไม " จันทร์เจ้าเอยที่เดินเข้าลิฟต์ตามมาอย่างงงๆ เอ่ยถามขึ้น
" อู้วววว นี่น้องสาวชอบแบบ out door หรอจ๊ะ " ชายหนุ่มทั้งหลายก็ออกปากแซวทันที
" แต่ว่าวันนี้ไอ้ครามมันจองห้องไว้แล้วน่ะ เห็นบ่นว่าไม่อยากกลับบ้าน น้องก็อยู่เป็นเพื่อนมันไปก่อนนะ " อ่ออ สงสัยไม่อยากกลับไปให้คุณลุงด่าอีกมั้ง
" ถึงแล้ว ห้องนี้แหละ รับรองว่าวิวดีที่สุดในบรรดาห้องอื่นๆ น้องต้องชอบแน่นอน "
" อ่ะ..พี่ฝากเพื่อนพี่ด้วยนะ ดูแลให้ถึงใจล่ะ " คำพูดแปลกๆของเพื่อนพี่ชายทำเอาหญิงสาวทำหน้าฉงน ช่างมันเถอะ ตอนนี้เอาตัวเองให้รอดก่อน ฟ้าครามตัวหนักอย่างกับอะไรดี แล้วเพื่อนของเค้าก็นะ แทนที่จะพาเข้าไปในห้องให้เรียบร้อยก่อนดันฝากผู้ชายตัวเท่ายักษ์ไว้กับเธอ แล้วหนีหายกันไปเฉยๆ
หญิงสาวทำได้เพียงแค่บ่นในใจเท่านั้น ก่อนจะเปิดประตูเดินเข้าไปในห้องอย่างยากลำบาก
ฟุบ!
" โอ้ยย หนัก " พอเดินมาถึงเตียงได้เธอก็ผลักร่างสูงให้ล้มลงบนเตียงทันที
" พี่ฟ้าครามตื่นมาเดี๋ยวนี้นะ " จันทร์เจ้าเอยเดินไปเขย่าร่างที่นอนหน้าคว่ำอยู่บนเตียง
" อืมมม " เขาครางเสียงในลำคอตอบ
" ลุกไปอาบน้ำเดี๋ยวนี้ จะมานอนแบบนี้ได้ยังไง สกปรกจริงๆเลย "
" อืมมม " ร่างสูงเด้งลุกขึ้นจากที่นอนอย่างอัตโนมัติแล้วเดินสะเปะสะปะเข้าห้องน้ำไป
อาบน้ำแล้วก็ดีเผื่อจะได้สางเมามากขึ้น ขืนอยู่ด้วยสภาพที่มีสติไม่ครบแบบนี้นะ คุยกันไม่รู้เรื่องพอดี
ร่างบางเดินไปเปิดม่านดูเล็กน้อย ไหนดูซิ ที่บอกว่าวิวห้องนี้สวยที่สุดนี่มันเป็นยังไง
ภาพที่เห็นเป็นวิวกรุงเทพมหานครในยามราตรี ตึกสูงเสียดฟ้าหลากหลายตึก กำลังเปิดไฟแข่งกันเพื่อดึงดูดให้ผู้คนหลั่งใหลเข้าไป ข้างล่างคือถนนที่มีรถสันจรไปมา รวมทั้งร้านค้าข้างทางต่างๆที่เปิดต้อนรับคนที่เดินทางไปเที่ยวในตอนกลางคืน
อืมม ก็พอใช้ได้แหละ
" เธอ! เข้ามาห้องนี้ได้ยังไง " หญิงสาวรีบหันไปมองทางด้านหลัง ฟ้าครามที่ออกมาจากห้องน้ำในชุดคลุมอาบน้ำมองหน้าเธอด้วยความโกรธเคือง สงสัยพออาบน้ำเสร็จสติก็เลยกลับมาครบแล้วมั้ง พอเห็นว่าเป็นเธออยู่ในห้องก็เริ่มแยกเขี้ยวใส่ทันที
" เอยไม่ได้ตั้งใจจะเข้ามาค่ะ แต่ว่าพี่เมาก็เลยจะมาพาพี่กลับบ้าน "
" ฉันไม่ไป อยากไปก็ไปเองสิ " ฟ้าครามที่ใบหน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์เดินไปเปิดตู้เย็น เขาหยิบเบียร์กระป๋องแช่เย็นออกมาแล้วเปิดฝาออก
" นี่พี่จะดื่มอีกหรอ เมื่อกี้ก็เมาแทบเดินไม่ไหวแล้ว "
" ฉันจะกินอะไรมันก็เรื่องของฉัน " ฟ้าครามที่กำลังจะกระดกเบียร์เย็นชื่นใจเข้าไป ถูกหญิงสาวคว้าแขนเอาไว้ แล้วแย่งกระป๋องเบียร์ไปถือแทน
" ไม่ให้กิน "
" ยุ่ง! " ชายหนุ่มเดินไปหยิบเบียร์มาอีกกระป๋องหนึ่งแต่แล้วก็ถูกมือบางแย่งไปอยู่ดี เขามองหญิงสาวด้วยความโมโห
" ได้..ถ้าไม่ให้ฉันกิน งั้นเธอก็กินเข้าไป "
" แหวะ ไม่เอาอ่ะ กลิ่นงี้เหม็นมาเชียว " หญิงสาวปฏิเสธทันที
" ถ้าไม่กินก็เอามาให้ฉัน "
" ไม่..พี่ต้องกลับบ้าน "
" ฉันไม่กลับ ฉันจะกินเบียร์ "
" จะกินเบียร์ใช่ไหม ได้.. " พูดจบจันทร์เจ้าเอยก็ยกกระป๋องเบียร์ขึ้นแล้วกลั้นหายใจดื่มมันเข้าไป รสชาติของมันค่อนข้างน่าสะอิดสะเอียนแต่เธอก็ไม่ได้คายออกมา
อี๋~ อยากจะอ้วก รสชาติเเบบนี้เนี้ยนะ ชอบกินกันไปได้ยังไง
" หมดแล้ว..ทีนี้กลับได้รึยัง " หญิงสาวชูกระป๋องเปล่าขึ้นพลางมองอย่างท้าทาย
" จะเอาแบบนี้ใช่ไหม ได้..งั้นก็มาลองดูกัน ถ้าใครน็อกก่อนก็ไปกับอีกคนเป็นไง "
" นี่พี่จะให้เอยแข่งกับคนที่กินเป็นประจำแบบนี้อ่ะนะ ไม่แฟร์ป่ะ "
" งั้นฉันต่อให้สัก 2 กระป๋องเป็นไง " ฟ้าครามเดินไปที่ตู้เย็น กวาดเบียร์จากในตู้ออกมาวางบนโต๊ะจนหมด
เขาเปิดกระป๋องเบียร์ 2 กระป๋องแล้วกระดกรวดเดียวหมด
" จะยอมแพ้ก็ได้นะ ฉันไม่ได้ว่าอะไร แต่เชิญออกไปจากห้องฉันด้วย "
" ไม่...พี่ต้องไปกับเอย ไม่งั้นเดี๋ยวคุณลุงได้ด่าพี่อีก "
" ยุ่ง วุ่นวาย " ฟ้าครามเสหน้าไปมองทางอื่น ที่มาตามเพราะยัยนี่เป็นห่วงว่าเขาจะโดนพ่อด่าหรอ ไม่มีทาง
" เอามานี่มา " ร่างบางทรุดนิ่งลงกับโต๊ะตัวเล็กหน้าโซฟา
" สัญญาแล้วนะว่าถ้าเอยชนะพี่ต้องกลับบ้าน "
ฟ้าครามเลิกคิ้วขึ้นสูงพร้อมกับกระดกยิ้มมุมปาก
" โอเค " เขารับคำสัญญาแทบไม่ต้องคิด เด็กที่ไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับของมึนเมามาก่อน จะเอาอะไรมาสู้นักดื่มสังสรรค์อย่างเขากัน แค่นี้ก็เตรียมตัวแพ้ได้เลย
" เธอก่อนเลย " ฟ้าครามเปิดกระป๋องเบียร์เย็นๆส่งให้ หญิงสาวมองอย่างนึกขยะแขยง แต่ก็ตัดสินใจคว้ามาดื่มรวดเดียวหมด
" อี๋~ รสชาติแย่มากก ถามจริงพวกพี่กินเข้าไปได้ยังไง " จันทร์เจ้าเอยวางกระป๋องเปล่าลงและบ่นออกมา
" หึ " ชายหนุ่มกระดกยิ้มอย่างชอบใจ
" ฉันไม่ได้ขอให้มากินด้วยนิ เธออยากกินเอง " เขายกเบียร์เย็นๆขึ้นดื่มบ้าง ดวงตาคมมองไปที่ใบหน้างามที่เริ่มแดงระเรื่อเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์
เดี๋ยวก็รู้ว่าจะทนไปได้สักกี่น้ำ
พอกินกระป๋องที่ 3 เสร็จจันทร์เจ้าเอยก็เริ่มอาการออก ใบหน้าแดงก่ำมีเหงื่อผุดขึ้นเล็กน้อย เธอยกมือขึ้นมาโบกตรงหน้าเพราะรู้สึกว่าร่างกายมีอุณหภูมิที่สูงขึ้น
" ร้อนหรอ " ฟ้าครามทำท่านั่งกินเบียร์อย่างสบายๆ แต่จริงๆแล้วอาการก็ย่ำแย่พอกัน ด้วยทั้งของเก่าและของใหม่ที่กินเข้าไปกำลังออกฤทธิ์พร้อมกัน สติของชายหนุ่มเริ่มเลื่อนราง อยู่ๆก็รู้สึกว่าวันนี้คนตรงหน้าสวยเป็นพิเศษ
" อืม " หญิงสาวตอบรับเบาๆ พลางสะบัดหัวให้หายมึนงง
อ่าา ปวดหัวชะมัด รู้งี้ไม่กินก็ดี
" ไม่ไหวก็กลับบ้านไป " ฟ้าครามเอ่ยปากไล่ ทั้งๆที่ตัวเองก็โงนเงนเต็มที
" ใครกันแน่ที่ไม่ไหว พี่เองรึเปล่า " ฤทธิ์แอกอฮอล์ทำให้หญิงสาวมีความกล้าที่มากขึ้น เธอยื่นหน้าเข้าไปใกล้ชายหนุ่ม ดวงตาหวานเยิ้มกำลังประเมินคู่ต่อสู้ตรงหน้า
" คิกคิก เมาแล้วหรอ หน้าแดงเชียว " หญิงสาวพอเห็นว่าเขาหน้าแดงเข้าหน่อยก็หัวเราะชอบใจ ลมหายใจที่มีกลิ่นเบียร์จางๆเป่ารดหน้าชายหนุ่ม
" เคยจูบรึเปล่า " อยู่ๆฟ้าครามก็พูดขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย จันทร์เจ้าเอยหุบยิ้มแล้วทำหน้าแดงแปลกๆ ก่อนจะถอยห่างออกไป
" เคยสิ อายุขนาดนี้แล้วไม่ใช่เด็กๆซะหน่อย " หญิงสาวไม่อยากให้เขาหัวเราะเยาะว่าอายุปูนนี้แล้วแต่ยังไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใครเลย ถ้าเขารู้เธอคงเสียหน้าแย่
" หรออ คนก่อนทำไว้ดีรึเปล่า "
" อ่ออ ก็ดีแหละ " หญิงสาวไม่เข้าใจหรอกว่าเขาหมายความถึงอะไร แต่ก็ยอมรับไปก่อน เดี๋ยวจะดูถูกว่าไม่เคยมีแฟน
ร่างสูงไม่พูดอะไรต่อแต่กลับเอื้อมมือมาดึงหน้าเธอให้เข้าไปใกล้ ริมฝีปากร้อนแตะเบาๆบนริมฝีปากของอีกฝ่าย จันทร์เจ้าเอยทำตาโตตกใจแต่เธอก็ไม่ได้ปฏิเสธ