ลาซาลอสนั่งหมุนปากกาในมืออย่างใช้ความคิด เรื่องราวเมื่อคืนก่อนยังคงค้างคาอยู่ในสมอง เขาไปเยี่ยมฟาลอสตามปกติ และมันก็คงเป็นปกติเหมือนเช่นเคย หากพี่เลี้ยงของฟาลอสคือพาขวัญ แต่มันกลับไม่ใช่แบบนั้น “คุณคงแปลกใจใช่ไหมคะที่ไม่เจอนังพาย” น้ำเสียงเหยียดหยันเต็มไปด้วยความสะใจของสุพรรษายังคงก้องอยู่ในหู “คุณจะไม่มีวันได้เจอมันอีก เพราะสุไล่มันออกไปแล้วค่ะ” เขายังจดจำความรู้สึกในยามนั้นได้เป็นอย่างดี ความรู้สึกที่คล้ายกับยืนอยู่ใต้แผ่นพิภพที่กำลังโยกไหว เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินจากมาเงียบๆ และไม่สนใจเสียงกรีดร้องดังกังวานตามหลังของผู้หญิงที่ตัวเขาเองก็อดแปลกใจไม่ได้ว่าเขาไปตกหลุมรักมาเสียหลายปีได้อย่างไรกัน ก๊อก ก๊อก เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้นช่วยดึงสติของเขาให้กลับคืนมาได้ชั่วขณะ ดวงตาคมกริบตวัดมอง ก่อนจะเอ่ยอนุญาต “เข้ามา” เลขานุการประจำตัวก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าโต๊ะทำงาน พร้อมกับแฟ้มสีฟ้าที่