บทที่ 12

1125 Words

“หรือคิดว่าฉันไม่กล้าก็ลองเสี่ยงดู” สุดท้ายหญิงสาวก็จำใจต้องยอมทำตามที่เขาสั่ง แต่มีข้อแม้ว่าเธอจำต้องเดินกลับเข้าไปบอกทุกๆ คนด้วยตัวเองโดยมีเหนือตะวันเดินประกบหลังไม่ยอมห่าง หญิงสาวบอกแค่ว่ารู้สึกไม่สบายเท่าไหร่ จึงยกหน้าที่ให้กับปานวาดเป็นคนดูแลทุกสิ่ง ซึ่งอีกฝ่ายก็น้อมรับคำสั่งอย่างไม่คิดมีคำถามใดๆ            “พอใจรึยังคะ!” หญิงสาวหันกลับมาถามคนที่ลากเธอมาจนถึงห้องพักเสียงแข็ง ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงไดยอมบงการชีวิตเธอนักทั้งๆ  ที่เมื่อก่อนไม่ว่าเธอจะไปไหนหรือทำอะไรเขาก็ไม่เคยสนใจเลย            “ยัง! ไปเปลี่ยนชุด ฉันจองตั๋วเครื่องบินเอาไว้แล้ว เราจะกลับกรุงเทพกันคืนนี้เลย!” ดูเอาเถอะคนอะไรเอาแต่ใจตัวเองเกินเยียวยา            นี่เขาจะปล่อยให้เธอคิดหรือว่าตัดสินใจอะไรเองบ้างไม่ได้เลยรึไงกัน ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เหนือตะวันทำตัวเหมือนเจ้าชีวิตของเธอก็ไม่ผิด   และก็ไม่รู้เลยว่าทำไมทุกคร

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD