ริมฝีปากอวบอิ่มถูกเขาฉกจูบบดขยี้อย่างหื่นกระหาย เรียวลิ้นสากเกี่ยวกระหวัดเข้ากับลิ้นเล็กแล้วดูดดึงความหอมหวานล้ำเย็นฉ่ำจากรสไอศกรีมที่ติดอยู่กลีบปากและเรียวลิ้นเล็กๆอย่างรัญจวนใจ มันให้ความรู้สึกหวานละมุนจนเขาไม่อยากละปากออกจากตรงนั้นแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว ทั้งเสียวทั้งวาบหวามจนแทบจะหมดแรงแต่ร่างเล็กก็ยังฮึดสู้ ฟันเล็กกัดเข้าริมฝีปากของเขาค่อนข้างแรง
“โอ้ย!” เขาถอนริมฝีปากออกและร้องเสียงดัง ปลายลิ้นแตะเลียริมฝีปากตัวเองรับรู้รสชาติปะแล่มๆของเลือดซิบออกมา
เพียะ! ตามด้วยฝ่ามือเล็กฟาดลงใบหน้าเขาอย่างจัง
“นี่เธอกล้าตบฉันเหรอใบหม่อน” ดวงตาสีเข้มลุกวาว
“ก็คุณมันบ้า” คนตัวเล็กโกรธและกลัวจนตัวสั่น
“ได้ ฉันจะบ้าให้เธอดู ยัยเด็กลวงโลก”
พูดจบก็ช้อนร่างงามเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง
“ว้าย! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ คุณจะทำอะไรคะคุณน่าน” เสียงเล็กแหลมเอ่ยประท้วง ทั้งดิ้นทั้งทุบเขาด้วยกำปั้นเล็ก แต่ดูเหม
