คนของมาเฟีย

ตอนที่1 เด็กนั่งดริ้ง

ตอนที่1 เด็กนั่งดริ้ง

ผับหรูใจกลางเมือง

เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มอยู่ภายในผับหรู ผู้คนพลุกพล่านมากมาย ร่างเล็กที่อยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวกระโปรงสั้นสีดำ ยืนเม้มริมฝีปากมองแขกที่เธอจะต้องไปดูแลด้วยสีหน้าเป็นกังวล ใบหน้าเล็กแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางๆ

เป็นการทำงานวันแรกของเธอ

เมษาเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆ เพื่อนร่วมงานสองคน ที่นั่งข้างกายลูกค้าวีไอพีคนละฝั่งอย่างคลอเคลีย พวกเธอสองคนดูแลลูกค้าอย่างดี เพราะทำงานที่นี่มานาน ต่างจากเมษาที่มีท่าทางเก้ๆ กังๆ

“เอ๊ะ นี่น้องใหม่เหรอ” ******อชาลูกค้าวีไอพีคนสำคัญของที่นี่ชะโงกหน้ามาเอ่ยถามเมษาที่นั่งก้มหน้าเงียบ ขณะที่เขาโอบกอดผู้หญิงเอาไว้ทั้งสองข้าง ******อชามองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าด้วยความสนใจ เพราะไม่เคยเห็นหน้าค่าตาเธอมาก่อน

“ใช่ค่ะ” เมษาเอ่ยบอกเสียงแผ่วเบา โดยที่ไม่กล้าเงยหน้ามองเจ้าของคำถามนั้น เธอรู้สึกประหม่าอย่างมาก เพราะงานนี้เธอไม่เคยทำมาก่อน

“แล้วหนูชื่ออะไรจ๊ะ”

“หนู ชื่อเมษาค่ะ”

“เมษา ขยับเข้ามาใกล้ๆ เสี่ยหน่อยสิ เสี่ยอยากเห็นหน้าชัดๆ หน่อย”

******อชาเอ่ยบอก พร้อมกับพยักหน้าให้เด็กสองคนที่ดูแลเขาอยู่ข้างกายนั้น ให้ลุกออกไปนั่งอีกฝั่ง

เมษาเงยหน้าขึ้นมอง ******อชาเล็กน้อย ก่อนที่เธอนั้นจะค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปนั่งใกล้ๆ แต่ยังคงทิ้งระยะห่างเอาไว้เล็กน้อย

“สวยใช้ได้เลยหนิ ว่าแต่หนูสนใจมาเป็นเด็กเสี่ยมั้ย เสี่ยมีรถ มีเงินให้ใช้ไม่ขาดมือเลยนะ”

ไม่ว่าเปล่า มือที่หยาบกระด้างของ ******อชาก็สัมผัสไปที่ต้นขาเรียวของเธอ ทำเอาเมษาสะดุ้งตกใจเล็กน้อย เธอรู้สึกไม่ค่อยดี แต่ก็ไม่กล้าที่จะปัดมือของลูกค้าออก เพราะมันเป็นกฎของร้านและเป็นหน้าที่ของเธอที่ต้องบริการดูแล

“เอ่อ มะ ไม่ดีกว่าค่ะ พอดีหนูแค่มาทำงาน ไม่ได้อยากเป็นเด็กเสี่ย”

เธอพยายามใจเย็น และเบี่ยงขาไปอีกทาง ******อชาชักสีหน้าไม่พอใจเล็กน้อย ที่ถูกเธอนั้นปฏิเสธ เพราะปกติมีแต่คนอยากที่จะเข้าหาเขาเพราะเรื่องเงินทั้งนั้น

“ไม่เอาน่า อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย ถ้าหนูยอมมาเป็นเด็กเสี่ย เสี่ยพร้อมดูแลหนูทุกอย่างเลยนะ”

“ไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะเสี่ย”

เมษาเริ่มสั่นกลัว เมื่อมือหยาบก้านของ ******อชาค่อยๆ ลูบไล้ต้นขาเรียวสวยของเธอเบาๆ พร้อมกับแขนอีกข้างที่โอบไหล่เธอเอาไว้ สร้างความตกใจกลัวให้กับหญิงสาวอย่างมาก

หากเธอไม่มีภาระหน้าที่ หรือจำเป็นต้องใช้เงินจริงๆ เธอไม่ยอมมานั่งอยู่ที่นี่แน่ๆ

“เอ่อ เสี่ยคะ อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ”

เมษาพยายามพูดจาดีๆ และใจเย็นกับเหตุการณ์ตอนนี้ ทว่า ******อชากลับไม่สนใจเสียงห้ามปรามของเธอเลย เขายื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ พยายามที่จะคลอเคลียหญิงสาว

“เอ่อ เสี่ยคะ ไม่เอาค่ะ ปล่อยนะคะ”

สองมือเรียวเล็กพยายามดันเสี่ยแก่ออกห่าง ทว่าเขากลับไม่ยอมหยุด จนกระทั่งมีเสียงทุ้มของใครบางคนเอ่ยขึ้น ทำให้ ******อชาหยุดการกระทำต่ำทรามนั้นทันที

“ฮึ บ้ากามใช้ได้”

“..ใครวะ ใครมันว่ากู”

******อชาตวาดถามเสียงดังลั่น พลางมองหาเจ้าของเสียงนั้นที่พูดเชิงต่อว่าเขา

“กูเอง” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยบอก ทำให้ ******อชาหันหลังมามองหน้าเจ้าของเสียงนั้นทันที

“เอ่อ คุณ คุณแทนไท” แต่ทว่าพอได้เห็นหน้าเจ้าของเสียง ก็ทำเอา ******อชามีทีท่าเปลี่ยนไป กลายเป็นหวาดกลัวเจ้าของเสียงนั้นแทน

เมษาหันไปมองใบหน้าหล่อเหลานั้นด้วยความสงสัย แม้ว่าภายในผับนั้นจะปกคลุมไปด้วยความมืดสลัว แต่ก็มองออกว่าคนที่นั่งอยู่โต๊ะด้านหลังนั้น มีใบหน้าที่หล่อคมและมีเสน่ห์อย่างมาก

แววตาคมกริบจับจ้องมอง ******อชาด้วยสายตาที่นิ่งเฉย มือหนาข้างหนึ่งก็แกว่งไวน์ในแก้วเบาๆ ด้วยท่าทีเย็นชา และดูสุขุมนิ่งเฉย

“เอ่อ ว่าแต่คุณแทนไทมาดื่มที่นี่ด้วยเหรอครับ”

******อชาผละตัวออกห่างจากเมษา เขามีสีหน้าเป็นกังวลเมื่อเห็นชายหนุ่ม

“ชีวิตมึงนี่ ดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยนะ” แทนไทจับจ้องมอง ******อชานิ่งๆ แววตาที่ไร้ความรู้สึกนึกคิดใดๆ แต่มันกลับสร้างความหวาดกลัวให้กับ ******อชาอย่างมาก

เมษาถึงกับนั่งนิ่งทำอะไรไม่ถูก เธอมองการกระทำของ ******อชาที่ดูจะกระวนกระวายใจ จนเขาต้องรีบลุกเดินเข้าไปหาแทนไทที่นั่งโต๊ะวีไอพีข้างหลังเขา

“เอ่อ วันนี้คุณแทนไทมา เดี๋ยวผมเลี้ยงเองนะครับ”

******อชาที่ดูน่ากลัวในเมื่อครู่ เปลี่ยนเป็นคนละคนในทันที เมื่อเจอกับมาเฟียหนุ่ม

“ก่อนจะมาเลี้ยงกู มึงเอาเงินที่กู้กูไปมาคืนดีกว่านะ” แทนไทยังคงพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ พร้อมกับวางแก้วไวน์ในมือลง

เมษาที่ไม่รู้จะทำอะไร เธอจ้องมองมาเฟียหนุ่มไม่วางตา แต่แล้วก็ต้องรีบหลบสายตา เมื่อเขาเองก็เหลือบมามองเธอเช่นเดียวกัน

“เอ่อ คือว่า ตอนนี้ธุรกิจของผมกำลังไปได้ดีครับ ผมขอเวลาอีกสักนิดนะครับคุณแทน เดี๋ยวถ้าผมได้กำไรแล้วจะรีบเอาทั้งต้นและดอกเบี้ยไปคืนทั้งหมดเลยครับ”

“ฮึ กูได้ยินคำนี้มาสามครั้งแล้ว” มาเฟียหนุ่มเลื่อนสายตามามองหน้า ******อชา ที่ตอนนี้เป็นหนี้เขาถึงห้าล้าน รวมทั้งต้นและดอกเบี้ยที่กู้ยืมเขาไป แต่กลับไม่คืนสักบาท จนเวลาล่วงเลยมาจนถึงวันนี้

“เอ่อ คือตอนนี้ผมยังไม่มีจริงๆ นะครับคุณแทนไท ผมขอเวลาอีกหน่อยได้มั้ยครับ”

******อชาเว้าวอน เขาคุกเข่ายกมือไหว้ร้องขอมาเฟียหนุ่มตรงหน้า ใครๆ ก็ต่างรู้หากกู้เงินจากแทนไทไปแล้วไม่คืน จะมีชะตายังไง

“หนึ่งปีที่กูไม่ตาม หนึ่งปีที่กูไว้ใจให้มึงกู้ยืม และจำนวนเงินนั้นมันไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ”

แทนไทยังคงพูดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ สีหน้าและท่าทางของเขายังคงใจเย็น แต่กลับสร้างความหวาดกลัวให้กับ ******อชาเป็นอย่างมาก ท่าทางที่ดูนิ่งขรึมใจเย็นของแทนไทนั้นภายในใจเขาเป็นยังไง ไม่มีใครรู้

“เอ่อ คือ”

ลูกน้องของแทนไทที่ยืนคุมเชิงอยู่ด้านหลังนั้นก็ควักปืนพกออกมาวางไว้บนโต๊ะ ราวกับข่มขู่เพื่อให้ ******อชาเข้าใจสิ่งที่เขากำลังจะสื่อ

******อชาถึงกับหายใจติดขัด เมื่อมองเห็นอาวุธปืน เขาเบิกตากว้างด้วยความรู้สึกประหม่า

“กูให้เวลามึงสามวัน ถ้ายังไม่เอาเงินมาคืนให้ครบ รู้ใช่ไหมว่ากูจะทำยังไงต่อ”

เสียงทุ้มกดต่ำเอ่ยบอกพร้อมกับจ้องหน้าตาเขม็ง บ่งบอกว่าเขานั้นไม่ได้พูดแค่ขู่

“ครับ ครับ เข้าใจแล้วครับ”

******อชาเอ่ยบอกปากสั่นเล็กน้อย สายตาจับจ้องมองไปที่กระบอกปืนที่ถูกวางไว้ตรงหน้าเขา

เมษาได้ยินทุกคำพูดของโต๊ะด้านหลัง โดยที่เธอนั้นยังคงนั่งที่เดิม แต่ไม่กล้าที่จะหันไปมอง

“เมษา” เสียงหวานใสเอ่ยเรียกหญิงสาว ทำให้หญิงสาวเงยหน้าไปมองเจ้าของเสียงนั้นที่เปรียบเสมือนเสียงสวรรค์ของเธอ ที่จะมาพาเธอออกไปจากตรงนี้

“คะพี่แก้ว”

“มานั่งทำอะไรตรงนี้ล่ะ แล้วทำไมไม่ไปดูแลลูกค้าโต๊ะอื่น แล้ว ******อชาล่ะที่ให้มาดูแล”

“เอ่อ ******อชา เขา” เมษาอ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบผู้จัดการผับยังไงดี เพราะได้แต่ชี้นิ้วไปที่โต๊ะด้านหลังของเธอ ก่อนที่แก้วผู้จัดการผับจะหันไปมอง

“อ้าว คุณแทนไท”

ทันทีที่แก้วเห็นมาเฟียหนุ่ม ก็รีบเดินเข้าไปทักทายต้อนรับทันที เพราะนานๆ ครั้งแทนไทจะมาเที่ยวผับที่นี่ และแต่ละครั้งที่เขามานั้นก็สั่งแต่เครื่องดื่มราคาแพงๆ และยังนั่งโซนวีไอพีตรงหน้าเวทีอีก ถือเป็นลูกค้ารายใหญ่ของผับเลยก็ว่าได้

“ไม่คิดเลยนะคะว่าวันนี้คุณแทนไทจะเข้ามาด้วย ปกติจะเห็นมานานๆ ครั้ง”

“วันนี้แค่อยากมาดื่มเบาๆ น่ะ” ชายหนุ่มเอ่ยบอกเสียงราบเรียบ ทว่าสายตากลับจับจ้องมองหญิงสาวที่นั่งอยู่โต๊ะด้านหน้าแทน

ลูกน้องมาเฟียหนุ่มไม่รอให้เขาออกคำสั่งอะไร ก็รีบพาตัว ******อชาออกไปจากตรงนี้ทันที

“เฮ้ย ปล่อยกู!”

แก้วมองเหตุการณ์ตรงหน้าเป็นเรื่องปกติ โดยที่ไม่ได้ทักท้วงอะไรแทนไท

เมษาหันหน้ามามองมาเฟียหนุ่ม เมื่อได้ยินเสียงของ ******อชาท่ามกลางเสียงเพลงที่ดังกระหึ่ม แต่เธอก็ยังได้ยินเสียงร้องโวยวาย และเสียงพูดคุยอยู่บ้าง ทว่าหญิงสาวกลับต้องรีบหันหน้าหนี เมื่อถูกแววตาคมจ้องมองอยู่

“แล้ววันนี้ คุณแทนไทอยากรับอะไรเพิ่มไหมคะ เดี๋ยวแก้วให้พนักงานเอาเครื่องดื่มมาเสิร์ฟให้”

“...แล้วถ้าอยากได้อย่างอื่นล่ะ”

แทนไทไม่ได้พูดเปล่า แต่สายตาของเขากลับยังคงมองร่างเล็กที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่อีกโต๊ะไม่วางตา

แก้วเงียบไป ก่อนที่เธอนั้นจะหันไปมองตามสายตาของแทนไท แล้วกระตุกยิ้มมุมปาก

“ได้เลยค่ะ สักครู่นะคะ”

ผู้จัดการเอ่ยบอกเพียงแค่นั้น เมื่อเข้าใจสายตาของมาเฟียหนุ่มที่จะสื่อบอกเธอแล้วว่าต้องการอะไร ก่อนจะเดินเข้าไปหาเมษาที่ยังคงนั่งนิ่งไม่ไปไหน

“เมษา”

“คะ”

“เธอไปนั่งดื่มเป็นเพื่อนคุณแทนไทเขาหน่อยสิ”

เมษาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่เธอนั้นจะหันไปมองชายหนุ่มที่นั่งขาไขว้ห้างแกว่งแก้วไวน์ในมือเบาๆ

“เอ่อ จะดีเหรอคะพี่แก้ว”

“ดีสิ คุณแทนไทเขาไม่ทำอะไรหรอก แค่เมย์ไปนั่งดื่ม นั่งคุยเป็นเพื่อนเขาเท่านั้นเอง”

แก้วไม่ว่าเปล่ายังคงดึงแขนให้เมษาลุกขึ้นจากโต๊ะ แล้วพาหญิงสาวมานั่งลงข้างๆ แทนไท โดยที่เมษาเองก็ปฏิเสธงานนี้ไม่ได้

“พี่ฝากดูแลคุณแทนไทเขาด้วยล่ะ งั้นแก้วขอตัวก่อนนะคะคุณแทน”

ผู้จัดการผับเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้มก่อนที่จะเดินหนีออกไป ทิ้งให้เมษาที่เป็นเด็กใหม่ดูแลแขกวีไอพีคนนี้แทน

เมษาได้แต่มองตามหลังแก้วไปตาละห้อย หญิงสาวนั่งตัวเกร็ง เธอไม่กล้าที่จะขยับเข้าไปใกล้เขา และยังไม่กล้าที่จะขยับตัวหนีชายหนุ่มด้วยซ้ำ

แทนไทไม่ได้พูดอะไร นอกจากรินไวน์แดงใส่แก้วให้หญิงสาว แล้วเลื่อนแก้วไวน์มาไว้ตรงหน้าเธอ

“ดื่มสิ” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยบอก

เมษามองแก้วไวน์นั้นอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอนั้นจะหยิบแก้วขึ้นมายกดื่มมันจนหมดรวดเดียว

รสชาติของมันบาดคอเธอเล็กน้อย ด้วยเพราะยังไม่เคยลิ้มลองไวน์ราคาแพงมาก่อน และไม่เคยดื่มแอลกอฮอล์ด้วยซ้ำ

“ฮึ ครั้งแรกเหรอ”

แทนไทมองหน้าหญิงสาวที่เบ้หน้าเล็กน้อย เขาหลุดยิ้มออกมาที่มุมปาก สายตาค่อยๆ สำรวจมองใบหน้าเรียวไปทีละนิด

“ค่ะ” เมษาเอ่ยบอกเสียงแผ่วเบา โดยที่ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมาสบตากับมาเฟียหนุ่ม

“แล้วมานั่งดริ๊งเนี่ยนะ” แทนไทพูดอย่างสงสัย เพราะท่าทางของเธอดูไม่เหมือนคนที่ทำงานนี้เลย ราวกับว่าเธอมาทำงานนี้วันแรก

“เอ่อ พอดีเมย์ รับงานเสริมค่ะ ทำงานนี้วันแรก”

หญิงสาวเอ่ยบอก และยังไม่กล้าที่จะเงยหน้าสบสายตากับเขา

เธอรู้สึกประหม่าที่นั่งอยู่ใกล้เขามากๆ มากกว่าตอนที่นั่งอยู่กับ ******อชาด้วยซ้ำ แต่แทนไทกลับดูนิ่ง และดูดีกว่าเสี่ยบ้ากามนั่นอีก