ตอนที่19 พี่แทน
ไม่กี่อาทิตย์ต่อมา
เมษาอยู่ในชุดไปรเวทธรรมดา เธอยืนมองตัวเองผ่านกระจกโต๊ะเครื่องแป้ง วันนี้เธอไม่มีเรียน จึงจะไปเยี่ยมปลายที่โรงพยาบาล
หลายอาทิตย์ที่แล้ว เธอทำงานให้แทนไทไปด้วย และคอยแวะเวียนไปดูอาการปลายอยู่เสมอ จนร่างกายของปลายเริ่มแข็งแรงมากขึ้นกว่าเดิม
เมษามองตัวเองตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เธออยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงยีนขายาวสีดำ ใบหน้าสวยแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางบางๆ
เมื่อเรียบร้อยแล้ว เธอก็รีบเก็บข้าวของใส่กระเป๋าสะพายข้างตัวเองเอาไว้ แล้วเดินออกจากห้องไป
ครืดด ครืด เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เมษาล้วงหยิบมือถือออกมากดรับสายทันที
“ว่าไงข้าว”
(วันนี้แกจะไปหาน้องมั้ย)
“ไปสิ นี่ก็กำลังจะออกไปพอดี แกล่ะจะไปมั้ย”
(ไปๆ เดี๋ยวไว้เจอกันที่โรงพยาบาลเลยนะ)
“โอเคๆ”
เมษาคลี่ยิ้มบางๆ เธอรู้สึกดีที่อย่างน้อยก็มีเพื่อนสนิทอย่างข้าวปั้นที่คอยถามไถ่ตลอด ราวกับญาต
