รับจ้างรักประธานมาเฟีย NC18+

บทที่ 3 หาคนช่วย

หลี่เจี่ยซินกลัดกลุ้มเรื่องหนี้สินเป็นอย่างยิ่ง หลินกว่างเพื่อนที่คบกันตั้งแต่ยังเด็กจึงชวนเธอไปผ่อนคลาย หลี่เจี่ยซินทนที่เพื่อนสาวรบเร้าไม่ไหวเธอจึงถูกอีกฝ่ายลากออกไปในที่สุด

"ถ้าเธอมาฉันถึงวางใจกล้าเมาได้เต็มที่"

ความลับเรื่องหลี่เจี่ยซินเป็นยอดนักสู้มีหลินกว่างที่รู้ดีทุกอย่าง หญิงสาวจึงวางใจเป็นอย่างยิ่งเวลาที่มาเที่ยวกับหลี่เจี่ยซิน

ยิ่งดึกเสียงเพลงยิ่งดัง หลี่เจี่ยซินใช้สำลีอุดหูเธอไม่มีอารมณ์จะสนุกจึงได้แต่ปล่อยให้เพื่อนสาวเต้นเพียงลำพัง

 วันนี้หลี่เจี่ยซินมาที่นี่ยังมีอีกสาเหตหนึ่งคือตั้งใจจะคุยกับคุณชายใหญ่ตระกูลจินผู้เป็นเจ้าของผับใหญ่แห่งนี้ เพราะเธอเป็นคนสวยที่หายากในแถบนี้ชื่อเสียงจึงเลื่องลือ หลี่เจี่ยซินจึงถูกคุณชายใหญ่คนนี้ตามจีบมานาน แต่เธอก็ไม่เคยสนใจ

ในตอนนี้เมื่อจวนตัว นอกจากเขาคือคนร่ำรวยเพียงคนเดียวที่เธอรู้จักแล้ว หลี่เจี่ยซินก็ไม่รู้จักใครอีก คืนนี้จึงคิดจะมาพบเขาเพื่อขอยืมเงินสักก้อนเพื่อไปตัดยอดเงินกู้ก่อนที่ตึกของเธอจะถูกขายทอดตลอดตามหมายศาล

เธอเดินไปบอกคนคุมผับที่รู้จักว่าตัวเองต้องการพบคุณชายใหญ่ การมาของหลี่เจี่ยซินทำให้เขารู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก แถมหญิงสาวยังขอพบเขาด้วยตัวเองทำให้คุณชายใหญ่ถึงกับแปลกใจ

"พาเธอเข้ามา"

คุณชายใหญ่นั่งอยู่ท่ามกลางสาว ๆ ในห้องส่วนตัว สายตามองไปที่ประตูจนกระทั่งเห็นหลี่เจี่ยซินกับหลินกว่างเดินเข้ามา ผู้หญิงทั้งสองนั่งลงตรงข้าม คุณชายใหญ่มองหลี่เจี่ยซินด้วยดวงตาเป็นประกาย สองสาวทักทายเขาอย่างสุภาพ

"เสี่ยวซินคนสวยของผม วันนี้มาหาถึงที่นี่ทำให้ผมแปลกใจไม่น้อย"

หลี่เจี่ยซินไม่เสียเวลาคุยเรื่องไร้สาระกับเขา เธอจึงเข้าประเด็นทันที

"ฉันมีธุระจะคุยกับคุณชายใหญ่"

คุณชายใหญ่หัวเราะ ยกแก้วเหล้าขึ้นมาจิบพร้อมกับไล่เด็ก ๆ ออกไป 

"หลินกว่างคุณก็ด้วย"

หลินกว่างกับคุณชายใหญ่ค่อนข้างคุ้นเคยกัน เพราะในตอนที่เขาตามจีบหลี่เจี่ยซินอย่างหนักนั้นมีหลินกว่างคอยเป็นแม่สื่อ แต่สุดท้ายเมื่อเพื่อนไม่สนใจเธอก็ไม่ฝืนใจเพื่อนและเลิกเชียร์อีกต่อไป

หลินกว่างมองหลี่เจี่ยซินด้วยสายตาเป็นห่วง เธอไม่ได้ห่วงว่าหลี่เจี่ยซินจะเป็นอันตราย แต่กลัวเพื่อนของเธอจะเป็นคนทำอันตรายคุณชายใหญ่จนออกจากผับแห่งนี้ไม่ได้ 

"ไปเถอะ ไม่ต้องห่วงระวังตัวด้วยนะฉันจะรีบคุยรีบออกไป"

หลี่เจี่ยซินบอก หลินกว่างบีบมือเพื่อนสาวก่อนจะเดินออกไป

ภายในห้องที่เย็นเฉียบ เสียงเพลงถูกลดลงแล้ว คุณชายใหญ่นั่งไขว่ห้างอย่างผู้ที่อยู่เหนือกว่า 

"ว่ามามีเรื่องเดือดร้อนอะไร ทำให้คนสวยของผมยอมมาพบผมถึงที่นี่"

แน่นอนว่าคนยิ่งยโสอย่างหลี่เจี่ยซินย่อมไม่วิ่งมาหาเขา ถ้าไม่จำเป็นจริง ๆ 

"บ้านของฉันกำลังจะถูกธนาคารยึด ฉันจะขอยืมเงินคุณค่ะ"

คุณชายใหญ่ยิ้ม ใบหน้าดูอบอุ่นเป็นอย่างยิ่ง เขาไม่ใช่คนหล่อใบหน้าธรรมดาแต่รูปร่างใช้ได้และมีเงินมาก ดังนั้นคนมีเงินไม่จำเป็นต้องหล่อก็รู้สึกว่าตัวเองมีหน้าตาเหนือคนอื่นแล้ว

"ไม่ได้ดูถูกนะ แต่เสี่ยวซินจะเอาอะไรมาใช้ผม กิจการของคุณรายได้ก็แค่พอเลี้ยงปากท้องคนในโรงเรียนไม่ใช่เหรอไม่พอใช้หนี้หรอก"

หลี่เจี่ยซินขยับเข้ามาใกล้ คุณชายใหญ่รินเหล้าให้เธอ หลี่เจี่ยซินลังเลเล็กน้อยแต่แล้วหญิงสาวก็ยกแก้วขึ้นดื่มจนหมด

คุณชายใหญ่ยิ้ม หลี่เจี่ยซินพูดต่อ

"ฉันจะทำงานเพิ่ม ไม่มีทางเบี้ยวคุณชายแน่นอนค่ะ เชื่อฉันนะคะ"

หลี่เจี่ยซินขอร้อง ใบหน้าสวย ๆ ของเธอถูกใจเขาเป็นอย่างยิ่ง คุณชายใหญ่สกุลจินจึงพูดว่า

"ถ้าตกลงเป็นผู้หญิงของผมก็ไม่วุ่นวายแบบนี้แล้ว รับรองว่าชีวิตของเสี่ยวซินจะสุขสบาย ถึงจะออกนอกหน้าเป็นภรรยาตามกฎหมายไม่ได้แต่ผมไม่ทำให้คุณลำบากแน่นอน"

หลี่เจี่ยซินเป็นเพียงผู้หญิงจากชนชั้นกลางคนหนึ่ง ไม่สามารถแต่งงานกับเขาเพื่อเชิดหน้าชูตาได้อยู่แล้วเธอรู้เรื่องนี้ดี แต่เธอก็ไม่ต้องการเป็นเมียเก็บของใครและอีกอย่างเธอไม่ได้รู้สึกอะไรกับคุณชายใหญ่คนนี้

"ฉันจะทำงานหาเงินมาใช้หนี้ค่ะ"

คุณชายใหญ่หัวเราะ

"ตอนนี้ยังต้องวิ่งมากู้เงินผู้ใช้หนี้ แล้วจะมีวิธีไหนหาเงินมาคืนผมล่ะ เสี่ยวซินนี่มองโลกในแง่ดีเกินไปแล้วถ้ามีอะไรง่ายคุณก็คงไม่ลำบากแบบนี้ คิดดูให้ดีหรือถ้าคิดไม่ได้ผมก็มีวิธีช่วย"

เขายังยื่นเหล้าให้เธออีกแก้ว หลี่เจี่ยซินยกแก้วแล้วชนกับเขาตามมารยาท ยังไงวันนี้เธอก็ต้องง้อเขา 

"คุณชายจะไม่ให้ใช่หรือเปล่าคะ"

เธอถามออกไปในที่สุด

"ก็ถ้าเสี่ยวซินเป็นเด็กดี รับปากผมก็ไม่ใช่เรื่องยากนี่"

หลี่เจี่ยซินเริ่มคิดหาทางอื่น เธอลุกขึ้นแล้วบอกเขาอย่างสุภาพ

"ฉันขอคิดดูก่อนค่ะ ขอบคุณที่ยื่นข้อเสนอนะคะแต่ฉันอยากให้คุณชายใหญ่เข้าใจฉันไม่อยากเป็นเมียเก็บใครจริง ๆ ค่ะ"