หลิวไห่นอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลอยู่หลายเดือน เขาคงยังไม่ถึงคาดเมื่อในที่สุดก็รอดออกมาได้ แต่ที่ทำให้เขาต้องแปลกใจคือหนังสือลดโทษและเขาได้ออกจากเรือนจำในวันที่เขาออกจากโรงพยาบาลพอดี
หลิวไห่ดีใจมาก แต่เขาก็ไม่กล้าปริปากถามใคร ต้องมีเรื่องอะไรสักอย่างที่เขาไม่รู้แน่ ๆ
และตกลงคือใครที่ช่วยเขาและช่วยยังไงให้นักโทษคดีประหารชีวิตคนหนึ่งสามารถออกจากคุกได้ วันที่เขาเซ็นชื่อออกจากเรือนจำหลิวไห่ก็ยังได้ใช้ชื่อแซ่เดิม ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงและผู้คุมคนหนึ่งกระซิบบอกเขาว่า
"อย่าทำตัวมีพิรุธ อย่าถามอะไรใครเป็นไปได้ปิดปากให้สนิทรีบเซ็นชื่อแล้วออกไปจากที่นี่ซะ คนที่ช่วยนายหากเขาต้องการให้นายรู้เขาจะไปหานายเอง"
หลิวไห่พยักหน้า เขารู้ว่าอะไรเป็นอะไร และคนที่ช่วยเขาหลิวไห่ก็สงสัยว่าอาจจะเป็นลุงเฉิงคนนั้น
ลุงเฉิงแท้ที่จริงเป็นใครกันแน่ คิดจะเอาใครออกจากคุกก็ง่ายดายเหมือนพลิกฝ่ามือ ทั้ง ๆ ที่เขาคนนี้มีคดี
