หลี่เจี่ยซินรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง คู่หมั้นของเธอคนนี้ปกติไม่ค่อยชอบกอดกับเธอเท่าไหร่ มีหลายครั้งที่หลี่เจี่ยซินเผลอตัวไปกอดเขาหลายครั้งยังถูกถีบออกมาอีก
แต่เอาล่ะวันนี้เฉินเฟยอวี๋คงจะตื่นกลัวมาก หลี่เจี่ยซินจึงเป็นฝ่ายดึงเขาเข้ามากอดอย่างแนบแน่น
หลิวไห่แอบยิ้ม เขากอดเธอแน่นยังแกล้งตัวสั่นอีกด้วย เขาถามเธอเสียงเบา
"ดูเหมือนว่าที่รักจะยิงปืนแม่นมาก"
หลี่เจี่ยซินจึงบอกว่า
"ก็รู้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ทักษะพวกนี้จริง ๆ ก็แค่ฝึกเล่น ๆ แต่ดันเก่งก็งงเหมือนกัน"
หลิวไห่จึงแกล้งแซว
"น่าจะไปสมัครเป็นนักยิงปืนทีมชาติ คงได้เหรียญทองโอลิมปิกแน่"
หลี่เจี่ยซินปล่อยเขา แล้วหัวเราะ
"อยู่กับที่รักได้เงินเยอะกว่าไม่ใช่เหรอ ถึงตอนนี้ที่รักจะกำลังถังแตกก็เถอะ"
หลิวไห่ถามเธอตรงไปตรงมา
"รู้แล้วว่ากำลังจะถังแตกทำไมยังอยู่ด้วยล่ะ"
หลี่เจี่ยซินลูบศีรษะของเขาอย่างเคยชิน
"ก็สงสารผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างที่รัก
