“ใจเย็น ๆ หน่อยเถอะหนูพริม ที่คุณพ่อเขาเลือกผู้ชายดี ๆ อย่างตาฉัตรให้ ก็เพราะคุณเดชเขาอยากให้เธอได้ดี จะได้ไม่หลงไปคว้าผู้ชายที่ไม่มีอนาคต ไม่มีหัวนอนปลายเท้ามาเป็นคู่ชีวิต หนูพริมคิด ๆ ดีนะ ฐานะครอบครัวของตาฉัตรก็ดี เหมาะสมกับหนูพริมทุกอย่าง คุณเดชเขาหวังดีกับหนูพริมขนาดนี้ ทำไมไม่รับความหวังดีนี้เอาไว้ล่ะ?”
“พริมไม่ได้ขอค่ะ ไม่ต้องยุ่ง”
“ไม่อยากให้ยุ่งก็พาคนรักมาแนะนำให้รู้จักสิจ๊ะ เอ้... หรือที่ไม่พามาเป็นเพราะไม่สามารถเปิดเผยได้กันแน่ หนูพริมคงไม่ได้...” คุณอรวรรณแสร้งลากเสียงยาวบิดริมฝีปากส่งสายตาเย้ยหยันแล้วกล่าวถามอย่างตกใจว่า “เป็นเมียน้อยใครเหมือนแม่ของหนูใช่ไหมจ๊ะ?”
“อย่าลามปามแม่ฉัน! เเม่ฉันไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ และคุณป้าก็ไม่ได้มีอะไรดีพอที่จะพูดถึงแม่ฉัน เพราะฉะนั้น อย่าล้ำเส้นค่ะ” เมื่อสิ่งต้องห้ามถูกแตะต้องคำแทนตัวว่าพริมก็เปลี่ยนเป็นฉันทันที สายตาที่มองแม่เลี้ยงทั้งแข็
