“อ้าว! บอสมาได้ไงครับ” เมื่อรู้ว่าเป็นบอสพี่มาร์คก็ตกใจเล็กน้อย เพราะคงไม่คิดว่าระดับผู้บริหารจะมาทานอาหารริมทางอย่างนี้
“พอดีว่าหมิวชวนมาทานข้าวน่ะ ขอร่วมโต๊ะด้วยคนนายคงไม่มีปัญหานะ” ขอนั่งร่วมโต๊ะแต่ทว่าน้ำเสียงกลับแข็งกระด้าง ไม่มีมารยาทเอาซะเลย
“เชิญเลยครับบอส” พี่มาร์คขยับเก้าอี้ให้บอส ส่วนหมิวก็เดินมานั่งฝั่งเดียวกับฉัน นางยังคงยิ้มให้ราวกับนางฟ้าผู้มีจิตใจโอบอ้อมอารี มีเมตตาต่อสัตว์โลก
เมื่อทุกคนนั่งร่วมโต๊ะกันแล้วกลับไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา พี่มาร์คมองหน้าฉันเชิงตั้งคำถามว่าโอเคไหมกับการที่มีคนอื่นมาร่วมโต๊ะด้วย ฉันส่งยิ้มให้เขาเป็นการตอบกลายๆ
“ดูท่าทางเธอจะสนิทกับพี่มาร์คมากๆ เลยนะดาว ถึงขนาดมาทานข้าวกันสองต่อสองอย่างนี้ สงสัยคงจะเป็นมากกว่าคนรู้จักกันแน่ๆ” หมิวเป็นคนทำลายความเงียบด้วยคำถามที่ไม่ควรจะถามเลยสักนิด หล่อนจะมายุ่งวุ่น
