บทที่8[100%]
784 Words
“ตั้งแต่มีเมีย รู้สึกจะคารมดีนะ” ริวชี้หน้าคุณโจชัวที่ยิ้มมุมปากก่อนจะมองฉันอย่างยิ้มๆ
“แกก็ลองมีเมียบ้างดิ จะได้เหมือนฉันกับเซฟ”
“ถูก หยุดสักทีเหอะว่ะ!!”
“ไม่อ่ะ ฉันไม่ชอบผูกมัด”
“แล้วพาน้องหอมมาทำไม?”
“ก็พามาไม่ได้หรือไง ผับแกห้ามให้ฉันพาผู้หญิงมาด้วยงั้นเหรอ?” คุณเซฟส่ายหน้าไปมาแล้วหันไปมองคุณโจชัวที่ยังคงมองฉันอยู่แบบนั้น
“ปกติแกไม่เคยแนะนำให้พวกฉันรู้จัก..”
“ทำไมว่ะ!! พวกแกแม่งน่ารำคาญว่ะ ป่ะหอมกลับ..ซักไซ้อะไรนักหนา” เขากระชากมือฉันให้ออกจากห้องทันทีอย่างฉุนเฉียว ฉันก็ได้แต่หันไปก้มหัวให้พวกเขาสามคนที่นั่งยิ้มอยู่ แต่เขากำลังโมโหทำไมพวกคุณเซฟถึงยังยิ้มอยู่ล่ะ? เขาพาฉันกลับคอนโดทันทีอย่างหงุดหงิดและใช่ฉันเพิ่งเคยเห็นก็เลยเดินไปนั่งกับเขาที่โซฟา
“คุณริวค่ะ..”
“อะไร..”
“เป็นอะไรหรือเปล่าค่ะ?”
“เปล่านี้ ถามทำไม?”
“ก็หอมเห็นคุณหงุดหงิด..ก็เลยเป็นห่วง” เขาถอนหายใจออกมาแล้วโน้มใบหน้ามาหอมแก้มฉันอย่างแรงพร้อมกับกอดฉันจนใบหน้าเราสองคนชนกัน
“เป็นห่วงเหรอ? งั้นทำอะไรให้ฉันหายหงุดหงิดดีล่ะ..เด็กน้อย”
“อืม..งั้นหอมทำอาหารให้คุณทานดีไหม?”
“ม่ายหิว”
“งั้นนวดให้”
“ฉันไม่ชอบนวด”
“เออ..ดูทีวี”
“โอ๊ย..ดูเบื่อแล้ว”
“อะ งั้นคุณก็พักผ่อน”
“โอ้..นอนจนหลังจะเป็นตะคริวแล้ว”
“เฮ้อออ..แล้วคุณจะให้หอมทำอะไรล่ะคะ คุณถึงจะหายหงุดหงิดอ่ะ?”
“ก็..ดูดนม”
“คะ คุณริว” ฉันตาโตทันทีก่อนจะมองเขาที่แสะยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมกับโน้มตัวมาใกล้ๆ ฉันทันทีแต่ฉันก็เลือกที่จะดันอกแกร่งของเขาไว้
“มะ มีอะไรตั้งหลายอย่างที่หอมทำให้คุณได้..ไม่เห็นคุณจะต้อง อะ เออ..”
“แล้วอะไรล่ะ? บอกมาสิ”
“กะ ก็เออ..”
“อะไรล่ะฮึ? อะไรกันที่เธอจะทำให้ฉันนอกจาก..ดูดนมเธออ่ะ” เขาไล่ใบหน้ามาซบกับซอกคอฉันแล้วริมฝีปากร้อนๆ ของเขาก็บรรจงจูบคอฉันอย่างเบาๆ
“คะ คุณริวปล่อยหอมก่อนสิ”
“เฮ้อออ..เด็กน้อยถ้าทำไม่ถูกใจฉันล่ะก็โดนดูดทั้งนมและ...”
“....”
“เลียร่องฟิตแน่ หึๆ” ฉันหน้าร้อนผ่าวทันทีก่อนจะให้เขานั่งขัดสมาธิบนโซฟาจนเขาขมวดคิ้วอย่างมึงงทันที
“ทำอะไรของเธอ?”
“ก็คุณกำลังหงุดหงิด ก็ฝึกโยคะไง”
“ห๊ะ!! โยคะเนี้ยนะ”
“อือ ลองสิค่ะ..คุณหลับตาวางมือไว้ที่หัวเข่าทั้งสองข้างแล้วยืดตัวตรงเลย” เขาเค้นยิ้มออกมาก่อนจะทำตามฉันอย่างว่าง่าย ฉันนั่งอยู่ตรงหน้าเขาพร้อมกับวางมือบนมือเขา
“หลับตาด้วยสิค่ะ”
“เฮ้อออ..เด็กน้อยเอ๋ย อ่ะๆ หลับก็หลับ”
“ทำตามหอมนะคะ คุณสูดลมหายใจเข้าออกช้าๆ แล้วนึกถึงแต่เรื่องที่คุณคิดว่าดีและทำให้คุณยิ้มคุณทำใจให้สบายนะคะ ปล่อยวาง...” ฉันมองเขาที่พยักหน้ารับแล้วสูดลมหายใจเข้าออกตามที่ฉันบอก ใบหน้าหล่อทะเล้นตอนหลับทำให้ฉันผุดยิ้มออกมาพร้อมกับกวาดสายตามองใบหน้าของเขาที่ไร้ที่ติจริงๆ
“ลืมตาได้ยังอ่ะ?”
“แล้วคุณริวสบายใจยังละคะ”
“อือ ก็ดีขึ้นแล้วนะ”
“งั้นก็ลืมตาได้แล้วล่ะคะ” เขาลืมตาขึ้นแล้วยิ้มให้ฉันทันทีอย่างทะเล้น
“เฮ้อออ..สบายใจดีนะ แต่ก็ยังไม่หายเพราะยังไม่ได้ดูดนม”
“คุณริว!!”
“5555 เด็กน้อยยย..” มือหนาของเขายีหัวฉันไปมาจนฉันทำหน้ายู่ๆ ใส่เขาทันที
“ริวขาาา”
“อ้าว แป้งมาแล้วเหรอ?”
“ค่ะ คิดถึงคุณจัง จุ๊บ!!” ฉันมองสาวสวยหุ่นดีที่ก้มหน้าลงหอมแก้มเขาที่ลุกขึ้นไปโอบเอวบางทันทีและใช่ฉันที่เห็นแบบนี้ก็เลยเศร้าทันทีก่อนจะลุกขึ้น
“หอมขอตัวนะคะ” ไม่รอให้เขาพูดฉันเดินเข้าห้องไปทันทีอย่างเหนื่อยใจ ถึงยังไงเขาก็ไม่มีทางหยุดใช่ไหม..เขาจะมีฉันคนเดียวได้ไหม? หรือฉันจะปล่อยร่างกายให้เขาเพราะจะได้ทำให้คนอย่างเขาที่ไม่ชอบผูกมัดใคร จะหยุดที่ฉันเพียงคนเดียว..ฉันยอมรับตอนนี้ความรู้สึกชอบมันเริ่มก่อตัวเป็นอะไรบางอย่างขึ้นมา
“เฮ้อออ หอม..เธอจะทำให้เขาหยุดได้หรือเปล่า?”
- Writer
