บทที่12[100%]

1204 Words

รุ่งเช้าฉันกับเขาก็ออกมาทานอาหารเช้ากันที่โรงแรมและพากันเดินเล่นไปตามท้องทะเลเมื่อคืนฉันจะขอเขาออกมานอนที่โซฟานอกห้องแต่ก็โดนสายตาเฉียบขาดมองมาทำให้ฉันต้องนอนกับเขาอย่างเสียไม่ได้ ที่สำคัญคนเจ้าเล่ห์อย่างเขายังไม่วายหอมฉัน จูบฉันก่อนนอนและนอนกอดฉันทั้งคืน และเช้านี้ฉันก็ชวนเขาไปปั่นจักรยานและนั่งเล่นกันอย่างสนุกก่อนจะไปจบที่ร้านกาแฟที่เขาพาฉันมานั่ง บรรยากาศดีที่สุดเลยล่ะ “เธออยากกินกาแฟหรือน้ำผลไม้ดี?” “เออ อะไรก็ได้ค่ะ..” ฉันยิ้มให้เขาที่กำลังสั่งเครื่องดื่มอยู่ที่เคาร์เตอร์ ส่วนฉันก็เดินไปยืนดูเค้กอย่างนิ่งๆ น่ากินทั้งนั้นเลยนะเนี้ย “อยากทานเหรอครับ?” “อะ เอ๋?? ค่ะ” “อยากทานชิ้นไหนครับ ผมขออนุญาตเลี้ยงนะ” ผู้ชายคนนี้ที่ดูเป็นสุภาพบุรุษกว่าคนเมื่อวานกำลังส่งยิ้มให้ฉันอย่างเป็นมิตรและฉันเองก็ส่งยิ้มให้เขาที่ใจดีมากๆ เลยล่ะ “ขอบคุณนะคะ จะเป็นการรบกวนหรือเปล่า?” “ไม่เลยครับ ถือซะว่า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD