ชารีฟจู่โจมเข้าที่ริมฝีปากบางเผยอยิ้มเยาะนั้นอย่างรุนแรง รสจูบที่ร้ายกาจบดขยี้ลงไร้ซึ่งความปราณี มือหนาทึ้งผมเธอไว้จนหน้าเรียวสวยแหงนขึ้นรับความดิบเถื่อนในอารมณ์โทสะดังไฟร้อนแผดเผาท่ามกลางอุณหภูมิหนาวเหน็บ
“อื้อ..อย่า อย่าจูบผู้หญิงสำส่อนอย่างฉัน”
เสียงของเธอนั้นแหบแห้งถูกดูดกลืนหายในลำคอ เธอตั้งมั่นฮึดสู้โดยการแสร้งทำเป็นเปล่งเสียงครางระงมในลำคอโอบกอดเขาไว้พร้อมแอ่นร่างเข้าเบียดใกล้ แล้วใช้ฟันขบริมฝีปากเขา
“โอ๊ย!”
ริมฝีปากถอยออกแต่มือหนาคีบคางเรียวไว้แน่นพร้อมกับคลำร่องรอยฟันของนังตัวแสบฝากไว้ที่ริมฝีปากบนมันมีเลือดซึมออกมา
“เจ็บ ปล่อยฉัน!” เสียงอู้อี้พยายามสะบัดหน้าต่อสู้มือใหญ่ และเขาสวนกลับด้วยริมฝีปากอีกครั้ง
จุ๊บ
“อื้อ ซี้ดด”
จุมพิตหนักๆบดนาบคลุกเคล้าเรียวลิ้นเล็กเป็นการผสานเลือดระหว่างทั้งสองจนกลิ่นคาวคลุ้งปากปลุกไฟรักให้ลุกฮือขึ้น เขาเปลี่ยนมาซุกไซ้ซอกคอแต่สาวเจ้าจอมพยศเอง
